به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، محمود حکیمی، نویسنده آثار تاریخی جهان اسلام و مکتب تشیع، نیم قرن پیش از این، یکی از چهره‌های تحقیق و پژوهش و نویسنده کتاب نامدار «الغدیر» را از دست دادند. روزهای میانی تیرماه، مصادف بود با درگذشت شیخ عبدالحسین امینی، که برای نگارش کتابش، به سرزمین‌های مختلفی سفر کرد تا هم با معاشرت و همنشینی با علمای هر سامان و هم با مطالعه هزاران کتاب، حقانیت مسأله غدیر و مظلومیت مولا علی علیه‌السلام را با منطق و استدلال به جهانیان اثبات کند.
استاد محمود حکیمی، محقق، بازآفرین و نویسنده آثاری چون «پیام محبت»، «تاریخ تمدن برای نوجوانان»، «نقابداران جوان»، «داستان‌هایی از عصر ناصرالدین شاه» و مجموعه پرمخاطب «هزار و یک حکایت تاریخی» یکی از معاصران علامه امینی است که امروز در ۷۶ سالگی و در دوره مجاهدت قلمی علامه در سنین جوانی و دانشجویی بوده است.
حرف‌های حکیمی درباره مردی که عمر خود را صرف اثر ممتازی چون «الغدیر» گذاشت، شنیدنی است.
وی می‌گوید: «من از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۲ در دانشسرای عالی دانشجو بودم و همزمان در مکتب اسلام می‌نوشتم. هنگامی که من در مکتب اسلام قلم می‌زدم، این توفیق را یافتم که دو بار به اتفاق اعضای تحریریه این مجله قدیمی به دیدار علامه امینی بروم. اواخر عمر او بود و در منزل یکی از دوستان نزدیکش در خیابان خیام دوران نقاهتش را می‌گذراند. با این‌که بیمار بود، اما با آداب‌دانی و رعایت بسیار با ما که جوان بودیم، برخورد می‌کرد. حتی شنیده بودم که او وقتی هم که در بیمارستان آریا بوده، وقتی علما به دیدارشان می‌رفته‌اند، لباس‌های بیمارستان را از تن خارج می‌کرده و با ادب و احترام به دیدار ملاقات‌کنندگانش می‌رفته است. او با ما هم همینطور رفتار می‌کرد.»
حکیمی درباره الغدیر می‌گوید: «با قاطعیت می‌گویم که برای من که از ۱۰ سالگی مشغول خواندن کتاب هستم، اثری مثل کتاب جاودانه «الغدیر» ندیده‌ام. البته خود کتاب ۲۰ جلد است و ۱۱ جلد آن منتشر شده، اما نسخه‌ای تلخیص شده از مجموعه «الغدیر» دیدم که نویسنده فاضلی آن را خلاصه کرده بود. عنوان کتاب، «خلاصه الغدیر در هزاران نکته» اثر محمدرضا معراجی است. اتفاقاً من تعداد زیادی از آن را تهیه کرده و به دیگران هدیه دادم. چون «الغدیر» به خاطر شرح و بسط فراوان و پیچیدگی استدلال‌ها، کمی سخت‌خوان است و خواندن آن برای نسل کم‌حوصله، دشوار می‌نماید. این کتاب خلاصه دو چاپ بیش‌تر نخورد.»
نویسنده قدیمی مجله «پاسدار اسلام» می‌گوید: «البته من همه مجلدات فارسی «الغدیر» را خوانده‌ام و نسبت به آن مسلط هستم. علامه امینی به خوبی حساب «ابن تیمیه» بنیانگذار فرقه پلید وهابیت را با منطق، حوصله، استدلال و بیان روشن رسیده است. در جایی که عربستان سعودی، اندیشه‌های پایه‌گذار این فرقه را به ۱۱ زبان ترجمه کرده و به تمام کشورهای آفریقایی و آسیایی صادر کرده، علامه امینی، ابن تیمیه‌ای ساخته که باید دید! به واقع، از نظر علمی، الغدیر برای ابن تیمیه و فرقه وهابیت آبرویی نگذاشته است. در حالی که وهابیت در آدمکشی و درنده‌خویی نظیری در تاریخ اسلام نداشته، الغدیر نشان داد که سراسر اسلام، استدلال و عقلانیت و پرهیز از تعصب‌گرایی است.»
حکیمی در پاسخ به این سوال که آیا «الغدیر» در بستر ترویج و توسعه وهابیت در ایران عصر پهلوی نوشته شده، تأکید می‌کند: «اهل تسنن ایران هیچ وقت نسبت به وهابیت روی خوش نشان نداده است. بنابراین، به نظر من نگارش الغدیر، برای جلوگیری از توسعه و ترویج وهابیت در ایران نبوده و اگر اینطور فکر کنیم، الغدیر را یک اثر داخلی فرض کرده و آن را تنزل داده‌ایم. اتفاقاً علامه امینی با الغدیر به مبارزه با یک فرقه تقلبی در سراسر جهان اسلام رفته و صرفاً نباید آن را دارای مصرف داخلی دانست.»
منبع: فارس
انتهای پیام/ 341
