شهید رحیم فعال‌مسکین:

مرگ ادامه حیات و حیات جاودانه است

شهید «رحیم فعال‌مسکین» در وصیت‌نامه‌اش می‌گوید: در مکتب ما مرگ به معنای نیستی نیست؛ بلکه ادامه حیات و حیات جاودانه است.
کد خبر: ۴۰۶۰۸۰
تاریخ انتشار: ۲۶ تير ۱۳۹۹ - ۰۹:۱۴ - 16July 2020

مرگ ادامه حیات و حیات جاودانه است

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ارومیه، «رحیم فعال مسکین» در سال 39 در ارومیه به دنیا آمد، دوران انقلاب اسلامی همزمان با دوران نوجوانی او بود اما وی با درکی والا که از انقلاب و امام داشت، همگام با مردم ارومیه در تظاهرات شرکت می‌کرد و در جلسات آنها حضوری فعال داشت.

با آغاز انقلاب شکوهمند اسلامی با تلاش مخلصانه در صحنه‌های مبارزات مردم ارومیه با رژیم ستمشاهی حضور پیدا کرد و با به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی به صف پاسداران انقلاب اسلامی پیوست.

وی بسیار شجاع و دلاور مردی تاریخی بود که در صحنه‌های پرخاطره دفاع از انقلاب، حماسه‌ها آفریده بود، او که همیشه به‌خاطر عشق به انقلاب و امام جانفشانی می‌کرد، در مبارزه‌ای بی‌امان با ضدانقلابیون در شهرستان پیرانشهر به افتخار جانبازی نائل آمده.

سردار فعال، سال ۸۳ با نظر فرمانده وقت نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران به سمت فرمانده انتظامی استان قزوین منصوب شد.

تنها یک هفته بود که به عنوان فرمانده نیروی انتظامی استان قزوین، در این شهر خدمت می‌کرد که زلزله‌ای در این شهرستان رخ می‌دهد، رحیم فعال، همراه چند تن از همکارانش، روز نهم خرداد سال ۸۳ برای امدادرسانی زلزله‌زدگان قزوین و ارتفاعات الموت به ماموریت می‌روند که در این ماموریت بر اثر سانحه هوایی با قلبی مالامال از عشق به معبود دعوت حق را لبیک گفت و به یاران شهیدش می‌پیوندد.

وصیت‌نامه شهید:

بسم الله الرحمن الرحیم

اینجانب رحیم فعال مسکین، پاسدار کمیته انقلاب اسلامی که همواره آرزوی شرکت در نبرد حق علیه باطل را داشتم و از خدا می‌خواستم مرگم را شهادت قرار بدهد در هر حال می‌خواهم بنده روسیاه و گناهکارش را ببخشد.

از همه برادران و همکاران که مدتی با هم بودیم می‌خواهم مرا حلال کنند اگر کسی حقی در بنده دارد حتماً از خانواده‌ام دریافت نماید از همه شما می‌خواهم پیرو اسلام فقاهتی و امام بزرگوار باشید و در صحنه‌های جنگ شرکت کنید امکان دارد دیگر چنین فرصتی پیش نیاید.

از همه فامیل‌ها و بستگان و قوم و خویشان حلایت می‌طلبم و از این که نتوانستم در طول حیاتم حق آن‌ها را اداء نمایم عذر می‌خواهم.

به خانواده خود و خانواده زوجه‌ام سفارش می‌کنم از خانواده من یاد کنند و از همگی آنان حلالیت می‌طلبم از این که فرصت زیادی نبود همه را با نام یاد کنم عذر می‌خواهم و اما همسرم، ای که چون برادری استوار در فراز و نشیب‌ها و لحظات بحرانی یار و یاور من بودی امیدوارم در نبودن من خیلی ناراحت نشوی از این که در زندگی پر مهر خود سرمایه‌ای نداشتم که حق تو را اداء نمایم، که مرگ در مکتب مان نیستی نیست بلکه ادامه حیات و حیات جاودانه است.

خداوندا سپاسگزارم که بر من نعمت داشتن زوجه خوب و داشتن اولاد را ارزانی داشتی فرزندانم علی و فاطمه را به دست تو می‌سپارم و همگی تان را به خداوند متعال این دو میوه و حاصل و عمر و غنچه زندگی من هستند سفارش می‌کنم چنان که معلمی خوب برای همه در تربیت اسلامی آنها هم کوشش کن و از شیطان های رنگارنگ مواظبتشان کن.

من از بچه‌هایم که بچه خوبی هستند سیر نمی‌شوم اما باید الطاف خداوند را جایگزین مهر پدری و فرزندی کرد، در آخر باز از خداوند متعال عاجزانه درخواست عفو و بخشش دارم و همگیتان را به خدا می‌سپارم.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار