به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از تهران، «مجتبی ابراهیمی» نوزدهم فروردین 1342، در شهرستان ورامین دیده به جهان گشود وی تا پایان دوره متوسطه در رشته انسانی درس خواند.
با آغاز جنگ تحمیلی به سوی جبهه‌های نبرد با دشمن بعثی شتافت و سرانجام در دهم مهر 1361، در سومار توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به سر، شهادت زسید و در گلزار شهدای سیدفتح الله به خاک سپرده شد.
فرازی از وصیتنامه شهید
بنام خداوندی که ما را از نیستی به هستی آورد و به ما حیات بخشید تا در این دنیای کوچک زندگی کنیم و به ما نعمتهای فراوانی عطا کرد تا سپاس گوئیم نعمت‌هایش را و تسبیح کنیم عظمت، کمال و جلالش را و به ما اراده و اندیشه ای روشن بخشید تا چگونه زندگی کنیم و چگونه سویش حرکت نمائیم و به نام مهدی موعود (عج) سرورمان که در جبهه های نبرد بر علیه استکبار جهانی و رژیم بعث عراق رزمندگان مان را یاری می‌دهد.
سلام درود بی پایانم به رهبر عزیزمان خمینی بت شکن این پیر جماران و این چراغ هدایت‌مان که ما را از تاریکی به روشنائی هدایت کرد و ما را به خود آورد که چه بودیم و چگونه خواهیم شد و سلام گرمم از این مکان و زمان مقدس که در هر لحظه اش ایثار و فداکاری و جانبازی سربازان اسلام است به خانواده های شهدای انقلابمان که بهترین هدیه های خویش را در راه خدا دادند تا انقلابمان را به هدایت الله به پیروزی برسانیم.
و خدایا تو شاهدی که ما بسیجی‌ها و سپاهان اسلام برای چه بدین جا آمده ایم و برای چه به مرگ خویش لبخند می زنیم و از یکدیگر می گیریم، برای اینکه ما عاشق توئیم ما عاشق رسالت محمدیم (ص) و ما شیفته امام زمان و نایبش خمینی هستیم .
و به این خاطر به جبهه آمده ایم تا ندای هل من ناصر و ینصرونی امامان را لبیک گوئیم و از اسلام عزیزمان دفاع نمائیم، زیرا که ما سر اسلام دعوا داریم و این وظیفه شرعی هر فرد مسلمان است که جهاد کند در راه خدا چه با جان و چه با مال خدا می داند که من مالی و یا ثروتی ندارم که در این راه مقدس بدهم اما جانم را هدیه می کنم.
و امیدوارم که این جان نا قابلم که در راه تو میدهم بپذیری زیرا که تو این جان را به من دادی و چه خوب است که در راه تو داده شود و به جبهه ها می‌آئیم زیرا که عاشقان تو در آنجا هستند و به جبهه می‌آئیم با قلبی از تاریکی ها و با قلبی پر از آرزو که شاید مورد لطف تو قرار گیرد که نظری بما بی‌فکنی و جلوه خودت را بر قلوبمان بتابانی و آنرا صاف و شفاف کنی ای خالق من تو میدانی که گناهانی کثیر داریم و طاعتی قلیل از تو میخواهیم که گناهانم را ببخشی و به ما قدرتی بدهی که مسئولیتی را که بر دوشمان است به پایان رسانیم.
و پیامی که به ملت عزیزمان دارم این است که خمینی را تنها مگذارید و در تمام سنگرها یاور خمینی باشید تا به این مملکت اسلامی آسیبی وارد نگردد و به سخنانش جامعه عمل بپوشانید که اطاعت از او لا مر اطاعت از رسول الله است و اطاعت از رسول الله اطاعت از خداوند است و امیدوارم که شما ملت قهرمان و شهید پرورمان با ایثار ها و فداکاری‌های خویش این انقلاب را به انقلاب مهدی (عج) متصل نمائید.
مادرم امیدوارم هنگامی که اسماعیلت را به قربانگاه عشق ملکوتی می برند تا به معبودش بپیوندند مرا حلال کنید و از کارهایی باعث غم و اندوه شما شده و یا باعث شد ببخشید و این را بدان اگر به افتخار شهادت نایل گشتم همه شما را می خوانم و از خدا تقاضا می کنم که شما را شفاعت کند. ای هم دردم و ای غمخوارم، اگر این جانب در راه اسلام شهید شدم می خواهم که برایم گریه و زاری را کنار بگذارید و اندوه را در دلهایتان راه ندهید.
انتهای پیام/
