گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: خیلی‌وقت‌ها از کنار خیلی مسائل به‌راحتی می‌گذریم، غافل از این‌که برای به‌ثمر رسیدن آن، قدم‌های زیادی برداشته شده و چشم‌های زیادی برهم نیامده و شاید هم نفس‌هایی به شمارش افتاده و جان‌هایی به‌خطر افتاده و حتی از دست رفته باشد. این حکایت کسانی است که پشت صحنه یک رویداد، زحمت‌های فراوانی می‌کشند اما ما آن‌ها را نمی‌بینیم.
روزگاری در این مرز و بوم، وقتی مردان و حتی زنان، سلاح بر دست گرفته و به جبهه مقابله با دشمن بعثی رفتند، افرادی هم بودند که این لحظات سرشار از حماسه و ایثار را ثبت و ضبط کردند. از حادثه‌ها گفتند، از پیروزی‌ها، از ناکامی‌ها مانند همان جمله معروفی که سوم خرداد سال 1361 از رادیو پخش شد: «شنوندگان عزیز توجه فرمایید... خونین‌شهر، شهر خون؛ آزاد شد» و شاید هم آژیرهای دلهره‌آور قرمز همراه با هشداری که اعلام می‌کرد: «توجه توجه! علامتی که هم‌اکنون می‌شنوید، اعلام خطر یا وضعیت قرمز است و معنی و مفهوم آن این است که حمله هوایی انجام خواهد شد؛ محل کار خود را ترک و به پناهگاه بروید....». این روزهای سخت، هرچه که بود گذشت؛ اما ماندگاری خاطره‌های آن برای نسل‌های آینده، مدیون آن افرادی است که جان خود را برکف دست گرفته و پا به پای دیگر رزمندگان، دوربین به دوش و سلاح به‌دست، در جبهه‌ها حاضر شدند، تا امروز ما تصاویر آن روزها را به نظاره بنشینیم. هرچند که در این‌جا مثال کوچکی از دوران دفاع مقدس زده شد، در حالی که نظیر این صحنه‌ها برای خبرنگاران زیاد پیش می‌آید، مانند صحنه شهادت «محمود صارمی».
سنگرسازان بی‌سنگر
«سنگرسازان بی‌سنگر» لقب رزمندگان «جهاد سازندگی» است؛ همان‌هایی که برای رزمندگان در جبهه‌ها سنگر و خاکریز می‌ساختند اما خودشان در مقابل گلوله‌های مستقیم دشمن قرار داشته و گاهی مجروح، گاهی اسیر و گاهی هم شهید می‌شدند. این حکایت کاری است که خبرنگاران می‌کنند. خودشان در معرض انواع و اقسام هجمه‌ها و شبهه‌های دشمنند اما با این وجود، برای جامعه سنگر می‌سازند تا از تبعات «جنگ نرم» و «تهاجم فرهنگی» در امان باشد و گاهی هم در معرض انواع و اقسام اتهامات و کم‌لطفی‌ها قرار می‌گیرند.
سربازان گمنام زمان (عج)
واژه «سربازان گمنام امام زمان (عج)» اگرچه معمولاً برای نیروهای اطلاعاتی – امنیتی استفاده می‌شود اما چرا نباید خبرنگاران را نیز سربازان گمنام امام زمان (عج) بنامیم؛ مگر نه این است که خبرنگاران سربازان همیشه به‌خط انقلاب هستند که در گمنامی، صبح تا شب و حتی شب تا صبح در میدان تهیه گزارش و خبر، حادثه‌ها و سختی‌ها را به جان می‌خرند و در پایان، نام و نشانی آن‌ها نیز گمنام می‌ماند.
انتهای پیام/ 113
