به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «حسینعلی داوودی» متولد ۱۳۵۸ در شهر مزار شریف افغانستان بود. دوران کودکی‌اش را در همان شهر گذراند تا زمان جنگ در افغانستان که نتوانست تحصیلاتش را ادامه دهد. در زمان جنگ شوروی به مجاهدین پیوست و دورانی از زندگی‌اش را به جهاد گذراند.
داوودی بعد‌ها ازدواج و به دلیل مشکلاتی که داشت، در سال ۹۱ به ایران مهاجرت کرد. به تهران رفت و نزد اقوام و خویشان ماند و مشغول به حرفه کارگری شد. اینگونه زندگی‌اش را می‌گذراند و از مقدار حقوق کمی که می‌گرفت بخشی را برای خانواده‌اش در افغانستان می‌فرستاد.
زمانی که ندای جنگ در سوریه بلند شد، در آبان سال ۱۳۹۴ از شهر ری عازم سوریه شد. مدتی در آموزش بود و چند ماهی هم به عنوان کادر آشپزخانه کمک می‌کرد. بعد از آن به عنوان یک سرباز پیاده به خط مقدم جهاد رفت تا مستقیم با دشمنان اهل بیت (ع) مبارزه کند.
او به مدت هفت ماه در منطقه ماند در حالی‌که خانواده‌اش هنوز در افغانستان بودند تا اینکه نهایتا در یازدهم مرداد سال ۱۳۹۵ در حلب سوریه بر اثر یک انفجار به همراه چند تن از همرزمانش به شهادت رسید. خبر شهادت او به وسیله بستگان به خانواده‌اش در افغانستان رسید و آن‌ها برای مراسم تشییع به ایران آمدند. پیکر او پس از تشییع در بهشت زهرا (س) تهران به خاک سپرده شد.
شهید حسینعلی داودی چهار فرزند دارد، دو پسر و دو دختر. علی، پسر بزرگ خانواده، ۲۶ سال داشته و تامین مخارج خانواده را بر عهده دارد. دختر کوچک خانواده هم نسرین نام دارد که هفت ساله است و متاسفانه به دلیل یک بیماری مادرزادی نمی‌تواند راه برود.
وقتی از علی، پسر بزرگ خانواده پرسیدیم که آیا می‌خواهی مانند پدرت شهید شوی، می‌گوید: «قطعا. اگر لازم شود حتما داوطلب می‌شوم تا راه پدرم را ادامه دهم.»
انتهای پیام/ 141
