فرزندم معیارت را قرآن و نهج البلاغه قرار بده

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، شهید «مهدی‌ هاتفی‌ اردکانی» در اوّلین روز آبان ۱۳۴۱ در خانواده مذهبی و متدیّن در منطقه مزرعه سیف اردکان چشم به جهان گشود که سرور و شادمانی را با خود برای خانواده به ارمغان آورد و موجب عزّت و سربلندی همیشگی خانواده گشت.

وی سرانجام در تاریخ ۱۳۶۷/۱/۱۰ در غرب کشور در منطقه کردستان، در عملیّات بیت المقدس ۴ در منطقه شاخ شمیران مجروح شد و در منطقه ماند و مفقودالأثر گردید و با پرواز روح بلندش از جسم کوچکش، با کسب ۲مدال افتخار «شهادت و مفقودیت» در جوار رب و مولایش امام حسین (ع) آرمید. پیکر پاکش بعد از ۳ سال و ۱۰ ماه مفقود بودن توسط گروه تفحّص شناسایی و به وطن باز گشته، پس از تشییع باشکوه بر دست و دوش مردم قدرشناس اردکان در بهشت شهدای اردکان در کنار همرزمان شهیدش به خاک سپرده شد.

در ادامه وصیت نامه این شهید بزرگوار را از نظر می‌گذارنیم.

«بسم الله الرحمن الرحیم

چند کلامی می‌خواهم وصیت کنم به هادی پسرم که بعدها بخواند و عمل کند.

پسرم عزیزم سلام. عرض می‌کنم و چهره نورانیت را می‌بوسم. امیدوارم که همیشه سالم باشی و از تمام بلاهای مادی و معنوی و جسمی محفوظ باشی و به یاری خدا پسر عزیزم فردا بزرگ خواهی شد و از من سراغ خواهی گرفت و برای اینکه بلاتکلیف نباشی چند کلمه برایت می‌گویم.

عزیزم سعی کن درس حوزه را بخوانی خیلی خوب است البته اگر ذوق آن را داری و از تو می‌خواهم که مواظب مادرت و خواهرت باشی و من بیشتر امیدواریم به تو است.

عزیزم البته همه شما را به خدا سپرده‌ام و سعی کن که پسر خوبی باشی برای مادرت مبادا او را دلشکسته کنی که مرا آزرده‌ای و برادر و پدر خوبی باشی برای خواهرت و به مادرتان هم وسفارش می‌کنم که هم مادر خوبی باشد و هم بجای من پدر خوبی.

 پسر عزیزم سعی کن با پدرم و مادرم خوب رفتار کنی و به جای من به آنها احترام کنی و خدمت کنی که خدمت به آنها خدمت به من است. دیگر اینکه سعی کن بنده خوبی برای خدا باشی و از کودکی نمونه باشی چنانکه آرزوی من بود.

قرآن را زیاد بخوان دعا را زیاد برای فاطمه زهرا (ص) و امام حسین (ع) زیاد گریه کن و در این حالات اگر قرار گرفتی مرا به یاد آور و فراموش نکن چنانکه اگر من گاهی این حالات را پیدا می‌کردم به تو و خواهر و مادرت دعا  می‌کردم و هیچگاه شماها را فراموش نکردم حتی در این حال احساس می‌کنم که آخر عمرم است خصوصاً مادرت را هرگز فراموش نمی‌کنم چون زن با وفائی است و خیلی سختی کشید.

این مدت هشت سال در حالی که هیچگاه مرا مؤاخذه نکرد و حتی کمک کار من بود در درس خواندن و حتی توفیق جبهه رفتنم را مدیون او می‌دانم و او زنی مومنه پاکی است و در طول زندگی من چیزها از او یاد گرفتم و هیچگاه دعا و تعقیبات و قرآن خواندن را فراموش نمی‌کرد و من بی نهایت به او علاقه دارم که حتی بعد از مرگم نمی‌خواهم او را ناراحت ببینم.

لذا به همه سفارش می‌کنم به تو و خواهرت و پدر و مادر خودم و پدر و مادر خودش که او را دلگرم کنند اگر چه اصل ناراحتی را نمی‌شود جبران کرد ولی آن را دیگر باید به حساب خدا گذاشت. دیگر کم کم دامنه صحبتم را بر می‌چینم و باز تاکید می‌کنم که درس خوان باشی خوب درس بخوان و حواست باشد آلوده نشوی به گناه و گمراهی و بنده کسی جز خدا نباش و آزاده باش دل بر دنیا مبند که این دنیا پایدار نیست و معیارت را قرآن، نهج البلاغه قرار بده در زندگی همه شما را به خدای بزرگ می‌سپارم امیدوارم در سایه الطاف او شاد و خرم باشید.

خدا نگهدارتان عزیزان من

 والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

مهدی هاتفی اردکانی

1365/10/3»

انتهای پیام/