گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس- اکبر صفرزاده؛ «کشور بایستی قوی بشود؛ قوی شدن کشور جزو هدفهای ما است. این هم از خطوطِ اصلیِ نسخهی بعثت است؛ این هم از بعثت گرفته شده؛ این هم از قرآن گرفته شده. قرآن میفرماید که «وَ اَعِدّوا لَهُم مَااستَطَعتُم مِن قُوَّة»؛ هر چه میتوانید قوّت را زیاد کنید.» رهبر معظم انقلاب اسلامی، سوم فروردینماه 1399.
اکتشاف نفت در ایران که حدودا صد سال پیش اتفاق افتاد در کنار فقدان مدیریت و تدبیر اقتصادی لازم شاید بدترین اتفاق اقتصادی ایران در طول تاریخ بوده است. در کنار هم قرار گرفتن این دو مقوله مضر، مسیر اقتصادی کشور را از ایرانی که میتوانست تولیدکننده و صادر کننده باشد به ایرانی مصرف کننده سوق داد و شرایطی را به وجود آورد که کشور ایران چیزی در حدود صد سال، نود درصد از ظرفیت، توانایی و استعداد خود را در راه فروش نفت و دیگر مواد خام معدنی صرف کند.
در طول صد سال گذشته و درست در همان زمانی که کشور ایران مشغول فروختن نفت و مصرف کردن پول آن بود کشورهای دیگر دنیا؛ چه در شرق و چه درغرب به دلیل فقدان نفت در کشورشان و اجبار برای خرید این ماده سیاه و استراتژیک، تمامی ساز و کارهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خود را بر مبنای تولید، صادرات و مالیات بنا کردند.
به عنوان مثال طبق گفته برخی کارشناسان مسکن قانون مالیات بر عایدی سرمایه که به تازگی در مجلس شورای اسلامی تصویب شده حدودا صد سال است که در کشور آمریکا اجرا میشود یا قانون کپی رایت که در اغلب کشورهای دنیا به منظور حمایت از تولیدات دانش بنیان سالها است که اجراء میشود و در ایران متکی به پول نفت هنوز اجرایی نشده است.
برای بسط و گسترش دادن موضوع و فهم بهتر آن؛ میتوان ایران صد سال گذشته را بچه پولداری تصور کرد که به برکت پول نفت کمترسراغ کار و یادگیری و تخصص رفته و تا جایی که توانسته تفریح کرده و خوابیده است و دیگر کشورها همانند کارگرزادههایی هستند که دنبال کار و تلاش و تخصص رفته و از این راه امرار معاش کردهاند. بدیهی است که این بچه پولدار کم تخصص کم کار هیچ گاه نمیتواند از پس آن کارگرزاده پرتخصص و پرکار برآید.
حدودا بیست سال است که رهبر معظم انقلاب اسلامی به صورت پی درپی و مکرر از دولتهای مختلف خواسته اند که ایران را بدون پول نفت اداره کنند و پول نفت را وارد بودجه عمومی نکنند؛ خدا را شکر این اتفاق امسال افتاد و ظاهرا قرار نیست مملکت با پول نفت اداره شود؛ ظاهرا قرار نیست یک ریال از پول نفت وارد بودجه عمومی شود و باید بابت این مساله از تمام مسئولین تشکر کرد.
علیرغم رخداد این اتفاق مهم در سال جاری، باید اعتراف کنیم در مقوله «اداره مملکت بدون پول نفت» چیزی حدود صد سال هم از شرق عقب هستیم و هم از غرب و بسیار لازم و ضروی است که در این مقوله هم از شرق الگو برداری کنیم و هم از غرب. راهی که ما امروز در زمینه اقتصاد بدون نفت شروع کردهایم آنها صد سال پیش شروع کرده اند و طبیعتا بسیار از ما جلوترند.
به دلیل وابستگی شدید بودجه ایران به پول نفت در طول صد سال گذشته، قوانین مالیاتی، قوانین تولید و کسب و کار و قوانین صادرات ایران یکی از پر ایرادترین، ناقص ترین و در برخی اوقات مضحک ترین قوانین دنیا هستند؛ بسیاری از این قوانین هیچ گونه هم خوانی با کشورهای بدون نفت ندارند و در این زمینه نه ما حرف آنها را میفهمیم و درک می کنیم نه آنها حرف ما را.
با حذف کامل پول نفت از بودجه عمومی کشور و تلاش همه جانبه نمایندگان مجلس شورای اسلامی، میتوان امیدوار بود که این قوانین به تدریج درست و به استانداردهای بینالمللی نزدیک شوند تا در گام دوم انقلاب مسیر درستی را آغاز کرده باشیم.
انتهای پیام/ 121