به گزارش دفاع‌پرس از خرم آباد، «محمدرضا باروزه» دوم آذر 1337، در شهرستان خرم آباد به دنیا آمد. تا پایان دوره كارشناسی درس خواند. متأهل بود. به عنوان ستوان دوم ارتش به جبهه رفت. سال 1365، در سلیمانیه عراق بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در بهشت رضای زادگاهش قرار دارد.
وصیتنامه شهید محمدرضا باروزه
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و درود بیكران بر خفتگان غرقه به‌خون اسلام و آزادی بر آنان كه فریاد تكبیرشان سینه ظلم را درهم دریده و غرش سلاح‌شان لرزه بر اندام استكبار و خون‌های پاكشان تداوم دهنده انقلاب گردیده است و با سلام به حامی راستین مستضعفان و به یاور مظلومان به پیر سوخته در اسلام به اسوه تقوی و فضیلت به او كه هر كلامش نوید بخش، هر حركتش تاریخی و هر فریادش دشمن كوب است.
بر عزیزترین عزیزان بر منجی بشر، او كه روحی دوباره در كالبد خسته و خموش ما دمید تا خروش برآریم و خود را بیابیم سال‌ها از غرور گذراندیم اما چه اندوختیم و حال كه می‌رویم آیا كسی هست كه به فریاد ما برسد دنیا مزرعه ای برای آخرت است اما ما كشاورز خوبی بوده‌ایم یا فقط بایستی بگوئیم خدایا ما را برگردان تا دوباره زندگی كنیم و گناه نكنیم.
دوران كودكی را با سرگرمی می‌گذارندیم تا به سنین نوجوانی رسیدیم اما فرزند خوبی برای پدر و مادر نبودیم به دوران جوانی و تكلیف كه رسیدم با غرور جوانی هم نتوانستم بنده خوبی برای خدا باشم به سنین بالاتر كه رسیدم همسری شایسته خداوند نصیبم كرد آنچه كه از او می‌خواستم بود اما باز هم نتوانستم همسر شایسته‌ای باشم. با این پرونده، خداوند مگر با گذشت و رحمتش برما نظر بی‌افكند.
ای عزیزان، این آمدن و رفتن‌ها بایستی درس باشد بایستی تذكرباشد بخود بیایم و راه را پیدا كنیم اصولاً راه پیداست و روشن اما به راه نمی‌رویم، و رهروی در جلو اما بدنبال او نمی‌رویم امیدوارم خداوند به همه شما شناخت و قدرت عمل به آن را عنایت بفرماید از پدر و مادرم كه عمری را برای من زحمت كشیده اند و مشقت‌ها بردند تشكر و قدردانی می‌كنم.
اما این سپاس به هیچ عنوان نمی‌تواند جوابگوی زحمات طاقت فرسای آنها باشد مگر لطف و عنایت خدا شامل حال آنها شود. از خواهران و برادرم می‌خواهم اگر از من بدی دیدید حلالم كنید و از خداوند برایم طلب آمرزش و مغفرت كنید اما توصیه ای دارم كه امیدوارم بدان عمل كنید زیرا موضوعی است كه از شما به‌عنوان یك برادر می‌خواهم و اگر می‌خواهید كه روح من از شما راضی باشد بدان عمل كنید كه این از هر سوگ و ماتمی برایم دلنشین تر است به خداوند پناه ببرید.
دنیا زودگذر است بدانید و به‌فكر آخرت باشید عبادتتان را كه فقط برای رضای خدا و توشه خودتان است انجام دهید و مبادا سستی كنید وضع ظاهر و حجاب را به‌خاطر احترام به اسلام عزیز حفظ كنید كه اینها برای من بهتر از هر كاری است كه شما انجام دهید.
اما ای همسر عزیز و دلسوز من بدانكه تو آن بودی كه من خواستم و خدا می‌خواهد تو همسری كامل و شایسته بودی برای من منتهی فرصت نشد و زمان اجازه نداد تا بتوانم شوهری شایسته در حق تو باشم.
اخلاق نیكوی تو و تقوی درونی تو برای من مشق و الگو بود. می‌خواستم به تو خوبی كنم اما موفق نبودم امیدوارم در عالم روح هم كنار تو باشم تا آرام بگیرم و به تو خدمت كنم تو هم سعی كن در زندگی همچنان كه محكم و استوار بودی محكم باش و پایدار.
مبادا ناملایمات صبرعظیم تو را خدشه دار كند از اقوام و دوستان و آشنایان بخواهید اگر بدی كردم حلالم كنند و برایم طلب آمرزش كنند مقدار ناچیزی مال دنیا هم كه بعد از من ماند پس از خرج و مخارج بر طبق شرع اسلام و دستور و فتوا رفتار شود در زندگی سعی كردم آنچه را در توان دارم برای خدمت به اسلام و انقلاب انجام دهم.
همواره تلاشم براین بود تا كاری را كه مشكل‌تر بود و در توان داشتم انجام دهم از جان خود نیز در راه خدا دریغ نكردم اما تا چه حد موفق بوده‌ام، این را خدا می‌داند و پرونده اعمال به كدام دستم است خدا خودش رحم كند و ما را به راه راست هدایت كند همواره از خدای می‌خواستم كه مرگی با عزت و با ارزش به من عطا كند و درجه رفیع شهادت كه بالاترین درجه تقرب است نصیبم كند كه امیدوارم خداوند این توفیق را نصیب این بنده ناچیز و گناهكارش بفرماید.
انتهای پیام/
