گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: مطابق بیانیه دفتر نخست وزیر عراق، مصطفی الکاظمی و رهبر آمریکا در اولین جلسه از زمان به دست گرفتن دولت جدید در عراق، در مورد روابط دو جانبه و تحولات منطقه‌ای دیدار کردند.
بر اساس این بیانیه، مصطفی الکاظمی در جریان مذاکرات با مقامات ارشد آمریکایی، اقتصاد، امنیت و بهداشت را مورد بحث و گفت‌وگو قرار داد.
پس از گذشت ۱۷ سال از حمله آمریکا، عراق همچنان درگیر بحران‌های مختلف اقتصادی، امنیتی و سیاسی و همچنین عوارض بهداشتی در نتیجه ابتلا به بیماری کرونا می‌باشد. آمریکا در طول این سال‌ها نیز بازیگر تحولات عراق بوده که همین باعث می‌شود واشنگتن اهمیت استراتژیکی دولت عراق را به خوبی درک کند.
به عبارت دیگر، اگرچه در سال‌های پس از حمله عراق و تعیین حاکم موقت توسط آمریکا برای این کشور، تصمیم گیری سیاسی از طریق انتخابات و تشکیل دولت به عراقی‌ها واگذار شد، اما واشنگتن با مداخله سیاسی و حضور نظامی رویکرد پدرسالانه خود را نسبت به عراق ادامه داد.
نمونه بارز پدرسالاری آمریکا در عراق را می‌توان در اظهارات ترامپ مشاهده کرد که مکرراً تأکید کرد بر نیاز ایالات متحده برای کنترل نفت عراق تأکید کرد. این سیاست نخست وزیران مختلف را در عراق واداشت تا توجه ویژه‌ای به استراتژی‌های کاخ سفید برای پیگیری برنامه اقتصادی و سیاسی خود و در عین حال نجات دولت خود داشته باشند.
با توجه به این تفاسیر، مهمترین اهدافی که الکاظمی برای دستیابی به حمایت آمریکایی‌ها دنبال می‌کند را می‌توان در دو دسته اساسی قرار داد؛
تثبیت عراق و دوری آن از رقابت منطقه‌ای که در دو دهه گذشته برای امنیت ملی عراق مضر بوده است، زیرا ایالات متحده از نظر عراق یک بازیگر تاثیرگذار است. یکی از مهمترین چالش‌ها ادامه حضور ارتش آمریکا در عراق است. این حضور باعث می‌شود تا عراق صحنه‌ای برای رقابت منطقه‌ای باشد، زیرا این امر تهدید‌های امنیتی را برای کشورهای همسایه به دنبال دارد. در عین حال، این می‌تواند تنش‌ها را در عراق افزایش دهد، زیرا پارلمان عراق لایحه خروج ایالات متحده را تصویب کرد، اما واشنگتن اصرار دارد نیرو‌های آنان عقب‌نشینی نکنند. از زمان ترور سردار قاسم سلیمانی و ابو مهدی المهندس در عراق در ماه ژانویه، چندین دور درگیری بین نیرو‌های آمریکایی و نیرو‌های مقاومت در برابر اشغال عراق رخ داد. اگر ایالات متحده همچنان مطالبه عراقی‌ها را رد کند، این برخورد‌ها در ماه‌های آینده افزایش خواهد یافت.
شیوه دولت مصطفی الکاظمی برای اجرای لایحه پارلمان عراق در مورد خروج نیرو از خارج، تحت محوریت گروه‌های قدرتمند ضد آمریکایی در پارلمان است، زیرا دولت به دنبال اجرای آن از طریق مذاکرات استراتژیک با واشنگتن است. موفقیت یا عدم موفقیت وی در اجرای قطعنامه در آینده سیاسی مصطفی الکاظمی تعیین کننده است، در حالی که وی اکنون یک دوره انتقال را رهبری می‌کند.
با دیدن این حقارت، ترامپ مطمئناً تا حد ممکن به تقاضای عراقی‌ها مبنی بر خروج آمریکایی‌ها فشار خواهد آورد و به‌دنبال راه‌هایی برای دور زدن لایحه مجلس است. تاکنون، ترامپ و تیم سیاست خارجی وی استراتژی خود را برای مقابله با خواست عراق مبنی بر اتلاف وقت و طولانی کردن مذاکرات در نظر گرفتند، زیرا این موضوع امیدواری را برای ایجاد تغییرات اساسی در نیرو‌های حاضر در مجلس فراهم می‌کند.
همچنین، ایالات متحده با پشتیبانی از بقایای گروه تروریستی داعش یا تلاش برای بازخوانی اعتراضات مردمی و بی ثباتی این کشور برای ایجاد فشار بر دولت عراق، این گزینه را برای ایجاد ناامنی در سراسر کشور در اختیار دارد.
بازگشت به شرایط آشفته اقتصادی، مسیر دیگری است که الکاظمی در پی آن است. دولت عراق روز‌های بسیار بحرانی را تجربه می‌کند و نقش آمریکا در این ضرب و شتم غیرقابل انکار است. تحریم‌های مربوط به عراق از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۳، مخرب‌ترین محدودیت‌ها بود که توسط جامعه جهانی به یک کشور تحمیل شد. این تحریم‌ها بهمراه بمباران سال ۱۹۹۱، زیرساخت‌های عراق را تقریباً ویران کرده است. اقتصاد تک کالایی عراق، ظهور تروریسم در عراق به ویژه داعش پس از سال ۲۰۱۴ که توسط سازمان‌های اطلاعاتی آمریکایی، اسرائیلی و سعودی از سوریه به عراق منتقل شده و کاهش آمریکا برای محافظت از عراق همانطور که در امنیت ۲۰۰۹ توافق شد پیمان امنیتی عراق یک هفته بسیار طولانی را رقم زد. شیوع کرونا ویروس و رکود قیمت نفت به بحران اقتصادی عراق افزود و آن را به آستانه فروپاشی کشاند.
در همین حال، تمهیدات تقاضای عمومی از الکاظمی برای به دست آوردن وضعیت اقتصادی درست است. نکته اصلی در اینجا مبارزه با فساد ساختاری است. همچنین، آن‌ها انتظار دارند که وی کابینه تکنوکراتیک را به دور از باند و اشتراکی بکار ببرد. دولت مجبور است این خواسته‌ها را برطرف کند، در حالی که رسیدگی آمریکایی‌ها به بازار نفت و اثرات مخرب ناشی از آن، منبع اصلی درآمد دولت عراق را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. در همین زمان، تحریم‌ها علیه ایران که بزرگترین تأمین کننده کالا، نیرو و گاز برای عراق است را به عنوان ابزار سیاسی در دست واشنگتن علیه بغداد تبدیل کرده است.
در همین زمان، دولت ایالات متحده خود به دلیل شیوع ویروس کرونا با بحران اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند و به همین دلیل به سختی می‌تواند به بغداد کمک کند تا مشکل اقتصادی موجود در کشور را حل و فصل کند. تحریم‌های تازه اعمال شده سزار علیه سوریه می‌تواند اقتصاد عراق را تحت الشعاع قرار دهد. پیش از این، روزنامه الاخبار لبنان گزارش داده بود که قانون سزار احتمالاً تحریم کنگره عراق را شامل می‌شود که دارای سه گذرگاه مرزی در یک جنگ غذایی با سوریه است. این اقدام محور‌هایی را برای مقاومت در برابر محاصره ایالات متحده قرار می‌دهد.
الاخبار نوشت: اقتصاد، بزرگترین خسارت را از تحریم خواهد دید و تحریم‌ها تجارت عراق و سوریه را هدف قرار می‌دهد، زیرا هیچ محدودیتی برای این عمل ترسیم نشده است و آن‌ها هرگونه تجارت را با حمایت دولت سوریه از دمشق در نظر می‌گیرند. با این عمل، ایالات متحده احتمالاً از عراقی‌ها باج خواهی کرده و آن‌ها را مجبور به گرفتن امتیاز می‌کنند. واشنگتن می‌خواهد عراق در قبال چشم پوشی از تجارت با سوریه مواضع بی طرفانه‌ای را برای ایران اتخاذ کند.
برای جلوگیری از اینکه این دیدار بی‌نتیجه به نظر برسد، آمریکایی‌ها به احتمال زیاد قول حمایت از عراق و گسترش همکاری‌های سیاسی، اقتصادی، نظامی، امنیتی و درمانی را با استفاده از بازو‌های رسانه‌ای خود در داخل و خارج از عراق خواهند داد.
انتهای پیام/
