به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهدا، جانبازان و آزادگان یک شبه، راه صد ساله‌ای را رفتند که آرزوی بسیاری از عرفا و عالمان بوده است. بار‌ها از بزرگان و مراجع کشورمان شنیده‌ایم که گفته‌اند حاضرند تمام نماز‌های طول عمر خود را بدهند و در ثواب و اجر یک مادر شهید، یک جانباز یا دوران اسارت یک آزاده شریک شوند. مسیر رسیدن به چنین جایگاه رفیعی برای شهدا و ایثارگران باز بود، اما مهمتر از آن اراده‌ای بود که از جانب آن‌ها برای ورود به این مسیر به کار بسته شد.
ایام عزاداری سیدالشهدا (ع) و یاران ایشان فرصت مناسبی است تا ما نیز بتوانیم با توسل به ایشان و اهل بیت (ع) بخش کوچکی از اجری که شهدا و ایثارگران به آن دست یافتند را نصیب خود کنیم.
نشانه‌های زیادی وجود دارد که اثبات می‌کند حرکت امام حسین (ع) رسیدن به هدفی والا بوده است چنانکه فرمودند: «إِنّی لَمْ أَخرُجْ أَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفْسِداً و لا ظالِماً، إِنَّما خَرجْتُ لِطَلَبِ إلاصلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی، أُُریدُ أنْ آَمُرَ بالمَعروفِ و أنهی عَنِ المنکَرِ وَ اَسیرُ بِسیرَةِ جَدّی و أبی» یعنی من برای جاه‌طلبی، کام‌جویی و آشوبگری و ستمگری قیام نکردم، بلکه برای اصلاح در کار امت جدم قیام کردم، می‌خواهم برای امر به معروف و نهی از منکر و به شیوه جد و پدرم حرکت کنم.
امام حسین (ع) در آخرین فرمایش خود در کربلا و پیش از شهادت نیز فرموده‌اند: «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی» به معنای «آیا یاوری هست که مرا یاری کند؟». توجه به این دو روایت روشن می‌کند که اصل کلام ایشان این است که آیا کسی هست من را در ادامه اهدافم یاری کند؟
اهدافی که حضرت سیدالشهدا داشتند: اصلاح و کمال امت رسول الله (ص) و زنده کردن ارزش‌ها بود. بر این اساس باید بدانیم هر کس در طول عمر قدمی در مسیر احیای سنت و ارزش‌های اسلامی برداشت قطعاً به آن ندای «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی» لبیک گفته است.
خدا را شاکر هستیم که توفیق عظیم خدمت به خانواده شهدا، جانبازان و آزادگان و افرادی که خود آن‌ها نیز در لبیک گفتن به ندای سیدالشهدا (ع) به پا خاستند، در بنیاد شهید و امور ایثارگران به ما دست داده است؛ در چنین جایگاه مهم و مقدسی هر قدمی که بر اساس باور و اعتقاد برای خدمت به چنین افرادی برداشته شود لبیک دیگری به ندای امام حسین (ع) است. وظیفه ما در طی کردن این مسیر داشتن نگاه تحول‌گرا است و از خدا می‌خواهیم در این راه، مسیر درست را نشانمان دهد.
انتهای پیام/ 161
