چهل‌سالگی سرو/ شهید «جانعلی اسفندیاری‌کلائی»؛

باید دامنه انقلاب را به کاخهای «کرملین» و «سفید» برسانیم

در فرازی از وصیت‌نامه شهید «جانعلی اسفندیاری‌کلائی» آمده است: امروز به گفته اماممان روزی است که همه مردم از نظامی و غیرنظامی باید از شهر خود و شهرهای جنگ زده دفاع کنند و ما باید دست در دست ملت در سنگر کفرستیز اسلام به نبرد رویاروی با بیدادگران جهانی برخاسته و خواب راحت را بر مزدوران و جهانخواران آشفته گردانیم و دامنه انقلاب را به کاخهای کرملین و سفید برسانیم.
کد خبر: ۴۱۴۷۴۳
تاریخ انتشار: ۱۸ شهريور ۱۳۹۹ - ۰۹:۳۰ - 08September 2020

باید دامنه انقلاب را به کاخهای «کرملین» و «سفید» برسانیمبه گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، به مناسبت چهلمین سالگرد دفاع مقدس و در سالروز شهادت شهید «جانعلی اسفندیاری کلائی» از شهدای شهرستان میاندورود زندگی‌نامه و وصیت‌نامه این شهید بزرگوار را از نظر می‌گذرانیم.

زندگی‌نامه شهید:

شهید «جانعلی اسفندیاری‌کلائی» در سال 1341 در روستایی از روستاهای کوچک میاندرود به نام برگه و در خانواده‌ای کشاورز و رنجدیده چشم به جهان گشود. دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی را در روستای برگه سپری نمود و از همان زمان کودکی به نماز و دستورات الهی اهمیت خاصی می‌داد و رفتار و اخلاق او در کودکی از روح پاک و بلندش حکایت می‌کرد. او در اوقات فراقت در امر کشاورزی و دامپروری به خانواده‌اش کمک می‌کرد. باری در عین بی‌سواد بودن و پائین بودن سطح علمی و فرهنگی در خانواده از آنجائی‌که شهید علاقه و استعداد خاصی در خواندن دروس داشت، جهت ادامه تحصیل در مقطع متوسطه به شهرستان نکا رفت و در یکی از دبیرستانها مشغول به تحصیل شد.

از جمله ویژگی‌ها و خصوصیات اخلاقی و اجتماعی شهید «جانعلی اسفندیاری» در این سنین پوشیدن لباس‌های ساده و صرفه‌جویی در همه امور بود. ایشان همیشه تلاش می‌کرد همچون محروم‌ترین مردم زندگی کند و همدرد آنان باشد چرا که خودش نیز تا قبل از این در آنچنان محیطی رشد کرده بود. رفتارو برخورد او با دوستانش که اکثرا طلبه بودند بسیار گرم و صمیمی و از روی محبت و منحصر به فرد بود.

به ورزش علاقه زیادی داشت و خود او نیز از ورزشکاران نمونه بود و همواره دوستان و جوانان دیگر را به فراگیری فنون ورزشی و دفاعی توصیه می‌کرد. او همچنین از قریحه شعر و ادبیات نیز برخوردار بود و شعرهای بدیعی می‌سرود به طوری که پس از شهادت ایشان شعر زیبا و جانفزای خود ایشان را روی سنگ قبرش حک کردند.

او هر چه از مسائل اسلامی آگاهتر می‌شد، محیط زندگی و جامعه اش را بیشتر غرق در فساد و غوطه‌ور در اخلاق فاسد و غیر خدایی می‌دید، از این رو هر چه آگاهیش افزون می‌گشت در جامعه احساس غربت و فشار بیشتری می‌کرد تا آنجا که بالاخره برای تغییر آن وضع شروع به فعالیت کرد. اجتماعات مختلف فرهنگی و سری را تشکیل می‌داد و به هر بهانه و عنوان جوانان مسلمان را دور هم جمع می‌کرد و آنچه از اوضاع می‌دانست به آنان نیز انتقال می‌داد که بالاخره به دلیل همین جلسات در دوره شاهنشاهی ساواک به مشکوک شده و به جرم داشتن اعلامیه و نشریات اسلامی وی را دستگیر و زندانی می‌کنند. اما چون مدارک کافی در دست نداشتند پس از مدت کوتاهی او را آزاد کردند. ایشان پس ار آزادی از زندان فعالیتش را گسترده‌تر و دقیق‌تر و حساب شده‌تر آغاز کرد که در همان دوره امام از عراق به پاریس رفته و ار آن به بعد بود که اولین اعلامیه‌ها و نوارها به دست شهید جانعلی می‌رسید و او با ابتکارات و شیوه خاص خود، آنها را به دیگران می‌رساند.

با اوج گرفتن مسائل و حرکات مذبوحانه ضد انقلاب برای نفی حاکمیت نظام اسلامی که از طریق درگیری و شیوه نظامی اعمال می‌شد ایشان از این نقطه احساس خطر کرده و عزم راسخ کرد تا با پوشیدن لباس مقدس سپاه بتواند در دفع نقشه‌های شوم دشمنان در این مرحله از حیات انقلاب نیز سهیم باشد.

شهید اسفندیاری در اردیبهشت ماه سال 1359 به تهران آمد و در ستاد مشترک سپاه به عضویت سپاه پاسداران انقلای اسلامی درآمد. او در مدتی که در تهران بود با رهبر انقلاب و یاران امام و مسئولان اجرایی تماس‌های نزدیکی داشت و یکی از اعضای فعال مهدیه تهران شد. ولی با این همه تهران نمی‌توانست قلب پر شور و دل مالامال از عشق خدمت به محرومین را در او ارضا کند، لذا به محض درخواست نیرو از طرف سپاه زاهدان در تاریخ 3/4/1359 داوطلبانه به سیستان و بلوچستان اعزام شد تا شاید بتواند از توطئه‌هایی شبیه کردستان در آنجا جلوگیری کند.

شهید اسفندیاری در بدو ورود به استان جزء نیروهای ویژه استان قرار گرفت و سخت ترین عملیات‌های منطقه شرکت فعال داشت. او همچون معلمی دلسوز و عاشق با شاگردان و همرزمان مجاهدش به کار می‌پرداخت. او در اولین ماموریت پس از شروع جنگ تحمیلی مدت سه ماه به جبهه آبادان رفت، بعد از آن مدت سه ماه در چابهار خدمت کرد و دو بار و در هر بار به مدت پانزده روز برای دیدار از برادران مسلمان و مجاهد افغانی به کشور افغانستان رفت.

مجاهدت‌های ایشان همچنان ادامه داشت تا آن که روز هشتم شهریور سال هزار و سیصد و شصت فرا رسید. در آن روز انگار همه دوستان و همرزمانش می‌دانستند که چه می‌شود. هر کس علی را می‌دید با او به گرمی سخن می‌گفت و از او طلب عفو و بخشش می‌کرد. ایشان در ساعات اولیه صبح همان روز در کنار برادری که در کنار او و با او همرزم بود چند ساعتی از همه چیزش (زندگی، خانواده، آخرت، شهادت و...) سخن گفت. انگار مشغول وداع بود.

آن روز ماشین سیمرغ در کنار درب سپاه با هفت سرنشین مسلح به سرپرستی شهید جانعلی اسفندیاری آماده حرکت شد. ماموریت آنها، رفتن به میدان تیر جهت آموزش و عملیات و حضور نظامی در حوزه استحفاظی زاهدان بود. پس از چند لحظه دیگر کسی علی را داخل محوطه ندید چون ماشین سیمرغ از دری سپاه بیرون رفت. مدتی گذشت و ظهر شد، خبری از آمدن و برگشت آنها نشد. ساعت، 11 شب را نشان می‌داد و هنوز با همه اقداماتی که برای پیدا کردن آنها شد خبری از سربازان حسین بن‌علی نشد. ساعات و روزها سپری می‌شد و نیروهای نظامی و انتظامی منطقه با همه تلاش خود از زمین و هوا به گشت مشغول بودند و به دنبال یاران گمگشته خود می‌گشتند. در آن ایام همه عزیزان پاسدار در سوگ رفته چاره‌ای جز صبر نداشتند. بیش از همه یار دلسوز و همرزم با وفای شهید جانعلی یعنی شهید سهراب اسفندیاری (از شهدای روستای برگه) بود که در غم عظیمی فرو رفته بود به طوری که هر شب از علی سخن می‌گفت و با یاد علی به خواب می رفت.

یک هفته گذشت، در هنگام ظهر روز جمعه بود که خبر دادند یاران گمگشته را پیدا کرده اند اما با بدنهای برهنه و لباس‌های چاک چاک. با بدنهای گلوله خورده‌ای که حکایت از فرق شکافته علی اکبر می‌کرد. با بدنهای پاره پاره‌ای که حکایت از بدن شهیدان دشت کربلا می‌کرد.

یاران امام را در دشت قرقروک در هفتاد کیلومتری شهر زاهدان در بیابان تفدیده نزدیک به مرز پیدا کردند و فردایش جنازه مطهر و خونین شش گلگون کفن اسلام را، امت مسلمان به دوش کشیدند و در میان امت خروشان پا برهنه و گِل به سر مالیده و پیشانی بسته در حالی که به سر و سینه می‌زدند و در یاد یاران به خون خفته‌شان می‌گریستند، تشییع کردند. آرامگاه این شهید والا مقام در گلزار شهدای روستای برگه است.

وصیت‌نامه شهید:

بسم الله الرحمن الرحیم

«اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان امیر المومنین علی ولی الله»

«الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجـه عندالله و اولئک هم الفائزون» (توبه آیه 30)

آنان که ایمان آوردند و هجرت کردند و جهاد کردند در راه خدا، به مالهایشان و جانهایشان. برزگترند به مرتبه نزد خدا و آن گروه از کامیابانند.

امروز به گفته اماممان روزی است که همه مردم از نظامی و غیرنظامی باید از شهر خود و شهرهای جنگ زده دفاع کنند و ما باید دست در دست ملت در سنگر کفرستیز اسلام به نبرد رویاروی با بیدادگران جهانی برخاسته و خواب راحت را بر مزدوران و جهانخواران آشفته گردانیم و دامنه انقلاب را به کاخهای کرملین و سفید برسانیم. اکنون که با چشمانی باز و قلبی پاک به یاری الله به دنبال رهبر بیداردل و آگاهم برای تداوم انقلاب اسلامی و صدور آن به اقصی نقاط عالم و بر پایه حکومت عدل جهانی حضرت مهدی (عج) انتخاب کرده‌ام و از خانواده‌ام می‌خواهم برایم ذره‌ای ناراحت نباشند.

سلام بر پدر و مادر و برادران و خواهرانم و سلام بر تمامی فامیلان و دوستان و آشنایان و درود بر خمینی بت‌شکن. مرگ بر مستکبرین. صدام یزیدها بدانند که جز چند روزی دیگر به زندگی ننگین شان باقی نمانده است و می‌رود اشعه تابناک انقلاب اسلامی ما تمام جهان را فرا گیرد و پرچم حق را در سراسر ممالک جهان به اهتزاز درآورد. به امید آن روز.

والسلام

خداحافظ

جانعلی اسفندیاری26/10/59

شعری از شهید:

دیگر ای مادر به دنبالم مگرد 

قلب گرمم خاک شد در گور سرد

نیست این خاک سیه ماوای من  

آسمانها باشد اکنون جای من

من شهیدم شاهد ظلمی عظیم 

میهمانم پیش رزاق کریم

منزل من گلشنی نورانی است 

نی مثال این جهان فانی است

روح من را باز بینی هر زمان 

پاک و تابان در میان اختران

چون شهادت را به جان می‌خواستم 

زین جهت خودرا برآن آراستم

بعد ازاین از بهر من شادی کنید

شکر نعمت بهر آزادی کنید

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها