گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس- امیر بشیرنژاد؛ سال تحصیلی جدید در حالی برای مدارس و دانشگاه‌ها شروع می‌شود که ویروس کرونا همچنان جولان می‌دهد تا به زودی یکسالگی خود را در کره خاکی جشن بگیرد. شاید بتوان مدرسه رفتن دانش آموزان امروز را به مدرسه رفتن دانش آموزان در دوران دفاع مقدس، مخصوصا در شهرهای مرزی تشبیه کرد، که در آن دوران خانواده ها با ترس و اضطراب بچه ها را راهی مدرسه می کردند، با این تفاوت که در آن دوران دشمن در مقابل و تقریبا مشخص و پیدا بود. همچنین در مواقع بمباران احتمالی «آژیر قرمز» مدارس را تعطیل و دانش آموزان را راهی منازل می کرد ولی الان داستان متفاوت است و ویروس ناپیدای کرونا هر لحظه در کمین نشسته و کوچک و بزرگ نمی‌شناسد. و کودکان معصوم هم ممکن است سیبل کرونا باشند. ناگفته نماند امروز آژیر قرمز را برخی از مسئولان و تصمیم گیرندگان جدی نگرفته‌اند و گویا علی‌الظاهر آسانترین و دم دستی ترین انتخاب روی میز را چاره راه می دانند. که نمونه بارزش بازگشایی مدارس در چنین وضعیتی بود.
مدارس کشورمان از نیمه شهریورماه سالجاری با دستور وزیر آموزش و پرورش مبنی بر الزام حضور بچه‌ها در مدرسه و کلاس درس آغاز شد. آنچه که بیش از شور و اشتیاق دانش آموزان برای شروع سال تحصیلی به چشم می‌آید، نگرانی خانواده‌ها از وضعیت درس و تحصیل بچه هایشان هست. این نگرانی و دلواپسی هم از حیث حضور بچه‌ها در مدرسه و هم ماندن آنها در خانه است.
حضور دانش آموزان در مدرسه مستلزم شرایط خاص و رعایت پروتکل‌های بهداشتی در شرایط ویژه کرونایی است و با توجه به اینکه بچه‌ها طبیعتشان با بازی کردن و شیطنت‌های خاص کودکانه مخصوصا در سنین پایین عجین شده است، انتظار از رعایت تمام و کمال مسائل بهداشتی از سوی بچه‌ها با توجه به اینکه بسیاری از بزرگتر‌ها حتی در استفاده کردن از ماسک سهل انگاری می‌کنند، شاید توقع زیادی باشد.
نکته دیگر اینکه با اعلام کردن بازگشایی مدارس در دقیقه ۹۰ بسیاری از خانواده‌ها و اولیای مدرسه را در تهیه کردن لباس فرم و سرویس مدارس با مشکلات عدیده‌ای کرد که خود این موضوع جای تامل و تعجب دارد.
از سوی دیگر با ماندن بچه‌ها در منزل و استفاده از شبکه آموزشی دانش آموزان (شاد) و خدمات آنلاین آموزشی، دغدغه خانواده نه تنها کم نشده بلکه می توان ادعا کرد دوچندان شده است. برخی از اولیا (هم پدر و هم مادر) خارج از منزل در طول روز و هفته درگیر کار و زندگی خود هستند و همراهی با بچه‌هایشان مخصوصا برای دوره‌های ابتدایی سخت و تقریبا غیرممکن است و از سوی دیگر سرعت پایین اینترنت در بیشتر نقاط کشور معضل بزرگی است که همه با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
اما با همه این اوصاف جای سوال است که ستاد مقابله با کرونا چطور چراغ سبز نشان داد تا مدارس در این وضعیتی که هنوز از منطقه قرمز کرونایی فاصله نگرفته‌ایم و با توجه به تعطیلات هفته گذشته و مسافرت‌های زیاد برخی هموطنان که هنوز آمار ناقلین آن مشخص نشده است و احتمال اوج گرفتن دوباره ویروس کووید 19 وجود دارد، به یکباره تصمیم به بازگشایی مدارس می‌گیرند؟!
اگر خدایی نکرده فقط یکی از دانش آموزان عزیز کشورمان جان خود را از دست بدهد چه کسی پاسخگوست؟ ستاد مقابله با کرونا؟ وزیر آموزش و پرورش؟ اولیا مدرسه یا خانواده‌ها؟ هر چند اخیرا وزیر آموزش و پرورش به درخواست و اجبار مجلس در اظهار نظری عنوان کرد که در مدرسه رفتن دانش آموزان اجباری نیست، اما آیا این یک راهکار اساسی و اصولی است، یا راحت شدن از فشار افکار عمومی؟
باید از مسئولین بزرگوار پرسید آیا اگر دانش آموز در خانه بماند می‌تواند به راحتی و آنلاین با معلم و کادر مدرسه ارتباط برقرار کند؟ تکلیف استان‌ها و شهرهای کم برخوردار، محروم و دور افتاده چه می‌شود؟ آیا با شرایط فعلی سیستم آموزشی می تواند حیات درستی داشته باشد و قاطبه دانش آموزان و خانواده‌های آنها را اقناع کند.
آنچه که به راحتی مغفول مانده؛ این است که برخی دستگاه‌ها از جمله وزارت علوم و بهداشت، وزارت آموزش و پرورش و وزارت ارتباطات و فناوری می‌توانستند در چندماه گذشته با توجه به تعطیلی مدارس و تجربه کم و بیش دوره کرونایی در سال تحصیلی گذشته، بستری مهیا کنند که با پهنای باند و فراهم کردن زیر ساخت‌های لازم شرایطی فراهم کنند که با آمدن مهرماه چنین آشفتگی مشاهده نشود.
بازگشایی مدارس این روز‌ها به چالش بزرگی برای خانواده‌ها و اولیا مدرسه تبدیل شده است که ضرورت دارد مجموعه دولت، آموزش و پرورش و دستگاه‌های مرتبط با تدابیر معقولانه چاره‌ای بیندیشند که هم دانش آموز از آموزش و کلاس درس لذت ببرد و هم خانواده نگران و دلواپس آینده فرزندانشان نباشند.
بدون تردید یکی از موضوعات مهم توجه ویژه به مسائل تربیتی و آموزشی دانش آموزان است که متولی این امر یعنی آموزش و پرورش باید با حساسیت خاصی مشکلات مبتلا به این قشر میلیونی را دنبال و حل کند و هم بتواند به موقع به عنوان وکیل مدافع حقوق حقه آینده سازان مملکت از آنها هرجا که لازم است دفاع کند.
اکنون در بسیاری از کشورها دنیا و حتی منطقه دیده می‌شود که مدارس با تدابیر خاصی از دانش آموزان و خانواده های آنها پذیرایی می کنند که نشان از اهمیت موضوع دارد و به اشکال مختلف و اصولی برای مقابله با کرونا از امکانات مختلف و متنوع بهره می گیرند که مدیران و متولیان امر در کشورمان نیز باید از کارها و برنامه‌های مطلوب آنها الگوبرداری و با فراهم کردن زیر‌ساخت‌های لازم لذت چشیدن آموزش بدون دغدغه را برای دانش آموزان این مرزوبوم به نحو شایسته فراهم کنند. اکنون آنچه که بیش از هر چیز دیگری مهم است داشتن کودکان و نوجوان سالم و تندرست برای آبادانی ایران اسلامی است که نباید از سوی هیچ مقام مسئولی مورد غفلت واقع شود.
انتهای پیام/102
