به گزارش دفاع‌پرس از یزد، به همت «موسوی» معاون پژوهش مدرسه علمیه حضرت زینب کبری (س) شهر یزد، نشست پژوهشی با موضوع تبیین ارزش اشک بر اباعبدالله الحسین(ع) از نگاه شهید «غلامعلی رجبی» در جمع کادر و اساتید با رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی برگزار شد و موسوی ضمن تسلیت ایام سوگواری محرم به تبیین ارزش اشک بر اباعبدالله الحسین(ع) از نگاه شهید غلامعلی رجبی پرداخت.
وی در ابتدای نشست با اشاره به زندگی‌نامه شهید رجبی اظهار داشت: شهید غلامعلی جندقی معروف به رجبی در سال ۱۳۳۳ در تهران در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد، پدرش که از اساتید برجسته اخلاق و عرفان زمان خود بود، اهتمام ویژه ای در تربیت فرزندان خود ورزید.
آغاز مداحی از سنین نوجوانی
معاون پژوهش مدرسه علمیه زینب کبری (س) افزود: شهید غلامعلی بنابر راهنمایی‌ها و تربیت پدر بزرگوارش مداحی اهل بیت (ع) را از همان سنین نوجوانی آغاز نمود و به دلیل آشنایی با معارف قرآنی و اسلامی، استعداد در حفظ شعر و سوز صدایش، توانست در این عرصه سریع رشد نماید تا بدانجا که از سبک‌ها و اشعار وی مداحان برجسته بسیاری استفاده می‌کردند و شعر معروف مداحی این شهید «قربون کبوترای حرمت، قربون این همه لطف و کرمت» است.
خانم موسوی ادامه داد: تربیت نسل جوان در محیط مسجد و مدرسه، شهید غلامعلی رجبی را از حضور در جبهه های حق علیه باطل باز نداشت و سرانجام در سال ۱۳۶۷در سن سی و چهار سالگی در عملیات مرصاد توسط گروهک منافقین به شهادت رسید.
وی با اشاره به وصیت نامه شهید غلامعلی رجبی تصریح کرد: آنچه که در وصیت‌نامه شهدا مشهود و قابل تأمل است، ارادت خاص و ویژه به حضرت امام حسین (ع) است، که در وصیت‌نامه شهید رجبی نیز این محبت و ارادت به وضوح دیده می‌شود.
معاون پژوهش مدرسه علمیه حضرت زینب کبری (س) یزد گفت: در بخشی از وصیت‌نامه شهید آمده است «بهترین هدیه برای من اشک چشم برای حسین (ع) است، اگر گاهی در هیئت‌ها یک قطره از اشک برای ارباب را به من هدیه کنید از همه چیز برایم بالاتر است، آنقدر که این یک قطره را به تمام بهشت نمی‌فروشم».
موسوی تصریح کرد: شهید رجبی آرزوی بازگشت به دنیا را به خاطر شرکت در روضه سیدالشهداء (ع) بیان می‌کند و در وصیت‌نامه خود چنین اظهار دارد: «وصیت می‌کنم که همه آشنایان، دوستان، پدر و مادر، برادرانم و خواهرانم همگی را شفاعت خواهم کرد، مرا در هیئت فراموش نکنید».
شهید غلامعلی رجبی در بخش دیگر وصیت‌نامه خود نوشته است: در مجالس مختلف فقط و فقط روضه حضرت اباعبدالله (ع) خوانده شود، روضه برای امام حسین (ع) عمری است مورد علاقه و عشق من بوده و من با روضه و محبت اهل بیت و مجالس و هیئت‌ها مأنوس بوده‌ام و اگر به من اجازه داده شود به دنیا رجوع کنم و با روحم به شما سر بزنم فقط دوست دارم در هیئت‌ها و روضه‌ها شرکت کنم» مرا فراموش نکنید مخصوصاً محرم، شب‌ها و صبح‌ها از اربابم می‌خواهم اجازه دهد من به هیئت بیایم و شما را هم سفارش می‌کنم به عزاداری‌ها که بلا را دفع می‌کند و اشک بر حسین (ع) کلید پیروزی است.
انتهای پیام/
