به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، بر اساس توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ که ایران با شش کشور بزرگ از جمله انگلستان، چین، فرانسه، آلمان، روسیه و ایالات متحده منعقد کرد، تحریم‌های تسلیحاتی سازمان ملل متحد در ۱۸ اکتبر سال جاری به پایان خواهد رسید.
اما از ماه‌ها قبل از موعد مقرر، ایالات متحده آمریکا با فشار‌های متعدد سعی بر تمدید این تحریم‌ها علیه ایران داشت؛ هرچند، کلیه اعضای شورای امنیت به استثنای آمریکا و یک کشور دیگر، در جلسه ۱۴ آگوست رسماً اعلام کردند که این اقدام واشنگتن را به رسمیت نمی‌شناسند.
اما دولت دونالد ترامپ در راستای ادامه اقدامات یکجانبه خود ادعا کرد به وسیله مکانیسم ماشه درون برجام تمامی تحریم‌های بین‌المللی را از ۲۰ سپتامبر علیه ایران دوباره به اجرا در خواهد آورد.
این در حالی است که تمامی طرف‌های عضو برجام به شکل متفق القول این ادعا را باطل دانسته‌اند، چرا که واشنگتن دو سال قبل با خروج یکجانبه خود از توافق هسته‌ای تمامی حق و حقوق خود نسبت به آن را از دست داد.
اکنون، شورای امنیت دوباره در معرض یک آزمایش مهم قرار گرفته است؛ ایستادگی در برابر قلدری آمریکا، یا دفاع از حقوق قانونی و بین‌المللی کشورها.
برای روشن‌تر شدن بیشتر زوایا و اهداف پشت پرده آمریکا از این اقدامات خودسرانه، خبرنگار مهر گفتگویی با «آنتونی کارتالوچی» محقق مسائل ژئوپلیتیک مستقر در بانکوک داشته است.
آیا ادعای ترامپ برای فعالسازی مکانیسم ماشه یک اقدام قانونی است؟
«قانونی بودن» حرکت دونالد ترامپ در آمریکا امری نسبی است. از نظر بین المللی، این امر کاملاً غیرقانونی است؛ عملاً هر جنبه‌ای از سیاست خارجی ایالات متحده خصوصاً در مورد ایران چنین بوده است.
ایالات متحده با این رفتار در پی تحمیل یک جنگ طولانی مدت علیه ایران با شعار تغییر حکومت است؛ درست همان چیزی که در عراق، افغانستان و لیبی شاهد بودیم. این مداخلات قبلی آمریکا نیز کاملاً غیرقانونی بوده‌اند.
آیا اعضای دیگر شورای امنیت از تصمیم ایالات متحده پشتیبانی می‌کنند یا اینکه ایالات متحده بار دیگر در برجام شکست خواهد خورد؟
حمایت روسیه و چین از اقدامات ضد ایرانی آمریکا بسیار نامحتمل است. شکست مکرر واشنگتن در شورای امنیت سازمان ملل دقیقاً به همین دلیل است که این کشور اقداماتی یک جانبه‌گرایانه را برای پیشبرد سیاست خارجی خود در برابر ایران دنبال کرده است.
چگونه آمریکا می‌تواند اعضای شورا را به حمایت از خواسته‌های نامشروع خود وادار کند؟
ایالات متحده از ابزار‌های مختلفی برای تهدید و تحمیل ملت‌های سراسر جهان برای تسلیم در برابر خواسته‌های غیرقانونی خود استفاده می‌کند. جنگ تجاری کنونی این کشور با چین که به نظر می‌رسد منجر به یک جنگ واقعی شده از جمله این موارد است و یکی از اهداف آن نیز وادار کردن پکن به عقب نشینی از موضع خود نسبت به ایران در برابر آمریکا است.
من فکر می‌کنم که هم چین و هم روسیه می‌دانند که اگر ایالات متحده در کارزار خود علیه ایران موفق باشد، در آینده قطعاً آن دو کشور را مورد هدف بعدی خود قرار خواهد داد.
چرا ترامپ ماه‌ها قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ روی مسئله ایران تمرکز کرده است؟
خواه ترامپ در انتخابات آینده پیروز شود و خواه ببازد، فشار حداکثری علیه ایران ادامه خواهد یافت و ایران به همراه متحدانش باید با چنین اقدامات خودسرانه آمریکا مقابله کند.
ترامپ حتی پیش از ریاست جمهوری، به دنبال «پایان دادن به توافق هسته‌ای ایران» بود. هنگامی که به حلقه سیاست خارجی آمریکا می‌نگریم، متوجه می‌شویم که تمام رئیس جمهور‌های این کشور در نهایت یک رویکرد را در برابر ایران اتخاذ می‌کنند. درست مانند اوایل سال ۲۰۰۹ که موسسه بروکینز سیاست «کدام راه به سرزمین پارس می‌رسد؟» را معرفی کرد، که طی آن آمریکایی‌ها سعی داشتند با ایجاد یک توافق با ایران و سپس خروج از آن خود را حین اعمال فشار‌های شدید علیه جمهوری اسلامی منطقی جلوه دهند.
باراک اوباما رئیس جمهور پیشین ایالات متحده و ترامپ صرفاً نقش خود را در این بازی ایفا می‌کنند؛ «ایجاد توافق نامه» بر عهده اوباما بود و خروج از آن بر عهده ترامپ.
آمریکا حتی قبل از آنکه نمایندگان آمریکا با همتایان ایرانی خود برای امضای آن بنشینند، تصمیمی برای احترام به آن نداشت.
خواه ترامپ در انتخابات پیش رو پیروز شود و خواه شکست بخورد، فشار حداکثری بر ایران ادامه خواهد یافت و ایران به همراه متحدانش مجبورند بدون امید به کمترین حسن نیت از سوی واشنگتن، به صورت عملگرایانه با تجاوزات آمریکا مقابله کنند.
منبع: مهر
انتهای پیام/ 341
