به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، مهدی پارسا هفته دفاع مقدس بهانه‌ای است برای پاسداشت روز‌هایی سخت که بر این ملت بزرگ با همه آمال و آرزوهایش گذشت. ملتی که ۱۹ ماه از آغاز انقلابش و پایان دادن به امپراطوری‌های یکی پس از دیگری شاهنشاهی در آن با بیش از ۲۵۰۰ سال می‌گذشت.
ساعت ۱۴ و ۱۵ دقیقه روز دوشنبه ۳۱ شهریور ماه ۵۹ هرچند آغاز رسمی جنگ تحمیلی عراق بر ضد ملت ایران در تاریخ ثبت شد، اما روند بررسی تحولات و رویداد‌های قبل از آن نشان دهنده واقعیتی است که می‌گوید، جنگ عراق بر ضد ایران از زمانی آغاز شد که ملت انقلابی و زخم خورده از ستم‌های رژیم پهلوی، شعار «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» سر داد و به تمام قدرت‌های مادی دنیا با نگاه استکباریشان پشت کرد و گفتمانی جدید بر پایه دین مبین اسلام در شرق عالم پایه گذاری کرد.
رژیم بعث عراق به سرکردگی صدام حسین که خود را سردار قادسیه قلمداد می‌کرد با چراغ سبز ایالات متحده آمریکا در ۳۱ شهریور با سه فروند میگ ۲۳ به تقلید از حمله نیروی هوایی رژیم اشغالگر قدس (اسرائیل) به فرودگاه بین‌المللی مهرآباد تهران حمله کرد و همزمان پایگاه‌های هوایی تبریز، همدان، دزفول، بوشهر، شیراز، اصفهان، فرودگاه‌های اهواز، کرمانشاه، سنندج و ارومیه توسط ۱۹۲ فروند جنگنده عراقی مورد حمله قرار گرفت و دنیا تنها نظاره‌گر این رخداد تلخ بود که ۳۳ میلیون ایرانی مورد تهدید، آسیب و جنایت رژیم بعث عراق قرار گرفته بود.
اما در کمتر از ۲۰ ساعت پس از حمله هوایی عراق به فرودگاه‌های ایران، ایران نیز با ۱۴۰ فروند جنگنده خود در حریم هوایی بغداد و دیگر شهر‌های عراق پدیدار شد و در عملیاتی رعدآسا چندین پایگاه نظامی و برخی مراکز مهم عراق را مورد بمباران خود قرار داد. طوری که برخی از هواپیما‌های عراقی در روی باند منهدم و در آتش سوختند. نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران طی روز‌های بعد با حمله به پالایشگاه‌های عراق در شهر‌های موصل، کرکوک و اربیل آن‌ها را به آتش کشید و ضربه مهلکی بر اقتصاد عراق وارد کرد.
این در شرایط روی داد که عراق فکر پاسخ کوبنده ایران را در روز‌های نخستین جنگ نمی‌کرد و این تفکر نیز از آنجا ناشی می‌شد که صدام سه روز پس از آغاز جنگ و در خلال مصاحبه‌ای با یک خبرنگار خارجی بعد از پاره کردن قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر مصاحبه آینده آن خبرنگار با وی را به هفته آینده موکول کرد. پس از تأسیس سپاه و تشکیل بسیج مستضعفین در دوم اردیبهشت و پنجم آذر سال ۵۸ به فرمان پیر و مراد ملت، امام راحل، صحنه نبرد شکل دیگری به خود گرفت و فرزندان و مقلدان خمینی کبیر عزیزترین سرمایه شأن که جانشان بود را در طبق اخلاص گذاشته و به ندای قافله سالار کاروان انقلابشان لبیک گفتند.
جبهه‌های نبرد مملو شد از تجلی زیباترین صحنه‌های شور و شعور و دلدادگی. پدران این سرزمین به همراه فرزندان خود به دفاع از جغرافیای عزت و عظمت این مملکت پرداختند. مادران این سرزمین علی اصغر‌های خود را چنان می‌پروریدند که در مدت زمانی کوتاه به آن حد از بلوغ برسند که همچون قاسم بن حسن (ع) برای مولایشان جانفشانی کنند؛ و علی اکبر‌های این ملت در پیشی گرفتن از دیگری برای لبیک به ندای امام و مقتدایشان اذن میدان گرفتند و شد همان چیزی که باید می‌شد.
جنگی که صدام بر ملت ما تحمیل کرد نه یک هفته، نه یک ماه و نه یک سال، بلکه ۲۸۸۷ روز طول کشید و در پایان این ملت سربلند و جاودان ایران بود که پیروز و جاودانه شد. این ملت در مواجهه با دشمن مجهز از لحاظ امکانات نظامی و نیروی انسانی و حمایت‌های سیاسی کشورهای غربی با تکیه بر ایمان و باور قلبی، احساس عزت، احساس استقلال، احساس خودباوری ملی و احساس اتکا به نفس را در خود احیا کرد و دشمنی را که با حجم عظیم امکانات و با یک عظمت مادی به صحنه نبرد و تحقیر این ملت بزرگ آمده بود، خوار و ذلیل نمود.
۲۳۰ هزار شهید، ۱۴۰ هزار جانباز و ۴۰ هزار آزاده سند عزت و افتخار این ملتند که امروز پس از گذشت سی و دو سال از پایان جنگ از ارزشمندترین سرمایه‌ها و ذخایر معنوی آن به شمار می‌روند. دو ابرقدرت شرق و غرب به سرکردگی شوروی سابق و ایالات متحده آمریکا که در هیچ رویدادی حتی یک نقطه مشترک در خود نمی‌دیدند، در جنگ عراق بر علیه ایران به آوردگاه مشترک رسیدند.
روزنامه جمهوریت چاپ ترکیه درباره اشتراک نظر آمریکا و شوروی در این مقطع در مقابل جمهوری اسلامی ایران می‌نویسد: دشمنی با انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران تنها موردی است که آمریکا و شوروی بر سر آن توافق دارند و ادامه جنگ که به پیروزی ایران و شکست عراق منتهی می‌شود چیزی است که نه شرق و نه غرب خواهان آن نیستند، کمک‌های تسلیحاتی شوروی به عراق و کمک‌های مالی و نظامی آمریکا به این کشور دلیلی بر این مدعاست. # فرزندان این ملت و وارثان خمینی کبیر به فرموده امام شأن برای ادای تکلیف جنگیدند و نتیجه را فرع بر آن دانستند. به همگان نشان دادند که جنگ ما جنگ فقر و غنا بود، به همگان ثابت کردند که جنگ ما جنگ ایمان و رذالت بود. به همگان فهماندند که جنگ ما جنگ حق و باطل بود و تمام شدنی نیست.
آن‌ها با خون خود نوشتند که در جنگ برای یک لحظه هم نادم و پشیمان از عملکرد خود نبوده و نیستند. فرزندان این ملت در جنگ، از حقانیت خود، از عزت و استقلال و ناموس این مملکت دفاع کردند، دفاعی مقدس که آیندگان بر این حقانیت بیشتر تفکر و تأمل خواهند کرد.
منبع: مهر
انتهای پیام/ 341
