به گزارش خبرنگار دفاعپرس از ساری، کتاب شناختنامه خلبان شهید «احمد کشوری» به قلم «زینالعابدین درگاهی» از سوی نشر «رسانش نوین» و با حمایت ادارهکل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس مازندران در سال 1395 به چاپ رسیده است.
در این کتاب 72 صفحهای به عناوینی از قبیل «هبوط بر زمین»، «پله پله تا کمال»، «عبور از هبوط»، «ورود شیرین به زندگی»، «فعالیتها»، «پیش از انقلاب»، «پس از انقلاب»، «کردستان در خطر»، «بانه در محاصره»، «ایلام در آتش جنگ»، «یک زخم تا خدا»، «بر بال فرشتگان»، «کبوتران همآسمان»، «آسمان پرستاره»، «ویژگیهای نظامی»، «ویژگیهای اندیشهای»، «ویژگیهای فردی» و «از نگاه بزرگان» پرداخته شد.
در بخشی از کتاب میخوانیم:
کبوتران هم آسمان
شهیدان احمد کشوری و علی اکبر شیرودی، دو خلبان هم پیمان بودند. به بیان شهید صیاد شیرازی: «دو یاری که همرزم سلحشور اسلام» بودند. فعالیتهای مذهبی و انقلابی احمد باعث شد عدهای از همفکرانش در پایگاه گرد او جمع شوند. در روزهای پیروزی انقلاب و پس از آن هر یک از آن گروه خود ستونی استوار برای انقلاب و دفاع از سرزمین اسلامی ایران شدند: شیرودی، حمیدرضا سهیلیان، فضلالله مشهدی، رحیم بخشی و...
شهید شیرودی، احمد کشوری را معلم خود میدانست و به صراحت گفته بود: «احمد استاد به من بود.» (کرمی،جهانفر،۱۳۹۵؛۱۰۱)؛ این نکته را همه حاضران در منزل دایی و پدر همسر شهید احمد کشوری پس از شهادتش شنیدند «تحول درونی و انقلابی شدن علی اکبر شیرودی نیز نتیجه رفاقت با احمد کشوری بود آنها در دوران انقلاب و کمیتهها و... با هم بودند» (گروه فرهنگی، ۱۳۹۲: ۱۲۶).
خانم شاطرآبادی، همسر شهید علیاکبر شیرودی در بیان شخصیت و سابقه شیرودی نکاتی را مطرح کردند که رابطه و نقش و جایگاه شهید کشوری را در تحول شخصیتان شهید روشن میکند: «شیرودی همراه با انقلاب متحول و انقلابی شد... این تحول بسیار سریع و همهجانبه بود ... میگفت: ای کاش چند سال زودتر انقلاب میشد که من زودتر به خودم میآمدم... اکبر خیلی روی خودش کار کرد اینطور نبود که یک دفعه عوض شود هر چیز را با مطالعه میپذیرفت امام و انقلاب را هم گونه قبول کرد... البته در این راه دوست و برادر عزیزش احمد کشوری و خانواده ایشان بسیار تاثیرگذار بودند که اکبر در فقدان او مرتب گریه میکرد و میگفت داغ احمد کمرم را شکست.》(همان،۶۱). همسر شهید شیرودی میگوید: «او در وصیتنامه محل دفنش را کنار شهید کشوری در بهشت زهرا تعیین کرده بود» (همان) اما بعد وصیتنامه اش را عوض کرد که هر جا مقدور بود او را دفن کنند.
سیاوش شفیعیان یکی از مبارزان کرمانشاه میگوید: «احمد بسیاری از خلبانان از جمله علیاکبر شیرودی را با خط و مشی امام و انقلاب آشنا کرد» (همان: ۴۰). وی شهیدان شیرودی و کشوری را (با همراهی و نظامیان وفادار به انقلاب) از سردمداران کمیته حفاظت از پادگانها و مراکز نظامی و ... انقلاب میشناسد (همان:۴۱). این رابطه در صحنههای پرشور و متهورانه حوادث کردستان به ویژه نجات پاوه دیده میشود. در کردستان «یکی از مهمترین موانع فعالیت ضد انقلاب حضور خلبانان هوانیروز به سرپرستی خلبان کشوری و شیرودی بود» (همان:۴۹).
روزها و ماههای آغازین جنگ در متوقف کردن ماشین جنگی و حملههای ناجوانمردانه رژیم بعث عراق همکاری و همراهی شهیدان کشوری و شیرودی زبانزد همگان بود همواره نام این دو شهید به همراه خلبان شهید حمیدرضا سهیلیان (خلبان شهید، متولد ۱۳۳۳، نارمک تهران، شهادت مهر ۱۳۵۹ ) در کنار هم بود. «احمد، اکبر و حمید یک روح بودند درس جسم» (همان: ۱۱۹).
رهبر معظم انقلاب در مراسم چهلمین روز شهادت در تنکابن نکتهای را در سخنرانی بیان کردند ایشان به نقل از روحانی متعهد [به احتمال حجتالاسلام موسوی] میفرماید که شیرودی به نزد آن دو سطح روحانی است میرود و میگوید: «فلانی بیا یک خداحافظی از روی خاطر جمعی با تو بکنم زیرا میدانم که باید شهید بشوم». ایشان در ادامه سخنرانی میفرماید: «این برادرمان در جواب گفته بود خدا کند حفظ بشوید شهید نشوی بمانی و خدمت کنید شیرودی گفته بود نه کشوری را در خواب دیدم ... به من گفت: شیرودی یک امارت خیلی خوب برآید گرفتم باید بیای توی آن عمارت بنشینی لذا میدانم که رفتنیام》(همان: ۱۸۲).
انتهای پیام/