چهل‌سالگی سرو/

مروری بر زندگی‌نامه شهید «معرفت منصور زاده»

«معرفت منصورزاده» یازدهم دی ۱۳۵۲ در خرم آباد به دنیا آمد. پس از اخذ دیپلم به استخدام نیروی انتظامی درآمد و پس از چند سال خدمت مخلصانه در سال ۱۳۷۷ در منطقه نصرت آباد زاهدان در درگیری با اشرار و سوداگران مرگ به شهادت رسید.
کد خبر: ۴۲۲۱۰۱
تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۳۹۹ - ۱۴:۳۰ - 17October 2020

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از خرم آباد، «معرفت منصورزاده» یازدهم دی ۱۳۵۲ در روستای «رباط نمکی» از توابع شهرستان خرم‌آباد چشم به جهان گشود. پدرش «یوسف»، کارمند وزارت مسکن و شهرسازی تهران بود و مادرش «فریده» نام داشت. به واسطه شغل پدر تا سن ۷ سالگی در تهران بودند. تقدیر چنین شد که در همان دوران کودکی از نعمت مادر محروم شد و توسط نامادری‌شان بزرگ شدند. دوران تحصیل را با هوش و ذکاوت تا پایان متوسطه ادامه دادند و پس از آن در سال ۱۳۷۱ همراه با برادرش «معراج» و دایی‌اش «عسگر عیسایی» به استخدام نیروی انتظامی درآمد و ادامه تحصیل را در دانشگاه پلیس تا مقطع کارشناسی ادامه دادند.

از ویژگی‌های اخلاقی وی شوخ طبعی، صبوری و داشتن روحیه‌ای شاد و شجاعت بود. قدرت بدنی و چابکی این دو برادر در بین دانشجویان هم دوره شان مثال زدنی بود.

با اتمام دوران آموزش در دانشگاه پلیس، طرح تقسیم محل خدمت جدید فرا رسید و هر دو برادر را به مرز سیستان و بلوچستان منطقه «نصرت آباد» منتقل کردند. «معرفت و معراج» قریب به سه سالی در این منطقه با شجاعت‌ها و رشادت‌های زیادی با اشرار و قاچاقچیان مبارزه کردند و دلاور مردی‌ها و رشادت‌های فراوانی از خود به یادگار گذاشتند.

سرانجام «معرفت منصور زاده» در تاریخ، پنجم آذر ۱۳۷۷، در ارتفاعات «کچن» منطقه نصرت آباد زاهدان هنگام درگیری با اشرار و قاچاقچیان بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید و پیکر وی به زادگاهش منتقل شد و در آنجا به خاک سپرد.

«معرفت منصور زاده» به روایت همرزم و دایی‌اش سرهنگ «عسگر عیسایی»:

ایشان انسانی مومن بود که برای خانواده و اقوام و دوستان همیشه احترام خاصی قائل بود و هر کاری که از دستش برمی‌آمد برای آن‌ها انجام می‌داد. اهل صله رحم بود. همیشه خنده بر لبانش جاری بود و خیلی خوش اخلاق و مهربان بود. وظیفه‌ای که به او محول می‌شد به درستی و به صورت کامل انجام می‌داد. به انسان‌های نیازمند تا حد توان کمک می‌کرد. چون درد بی‌مادری را کشیده بود، نسبت به بچه‌هایی که یتیم بودند، خیلی مهربان بود و سعی می‌کرد تا حد توان به آن‌ها کمک کند. در محل کار همه از نحوه کار کردنش راضی بودند، چون هیچ وقت در کارش کوتاهی نمی‌کرد.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها