به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، به مناسبت چهلمین سالگرد دفاع مقدس فرازی از وصیت‌نامه شهید «قاسم اسلامیان امیری» را از نظر می‌گذرانیم.
شهید «قاسم اسلامیان امیری» فرزند «رمضانعلی» دوازدذهم اردیبهشت 1342 در شهرستان بابل به دنیا آمد و در تاریخ 10 اردیبهشت 1365 در منطقه عملیاتی فاو به شهادت رسید.
فرازی از وصیت‌نامه شهید:
برهه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم یکی از پیچیده‌ترین زمانهاست و مقطعی از تاریخ را طی می‌کنیم که فرازی والا دارد مسئله جنگ و رهبری هشیارانه حضرت امام خمینی و هدایت فکری و معنوی ایشان از هر جهت نمونه است و جنگ وسیله‌ای جهت خودسازی و رحمتی است که انسانها را به الله نزدیکتر و به هدف فطری که قربه الی‌الله است می‌رساند.
حضور در صحنه جنگ تمامی نیات و حرکت‌های انسانی را به میدان ظهور می‌کشاند و انسانها را موجباتی برای آزمایش و سنگ محک و نوعی خودسنجی را سبب می‌گردد. آنچه بنام جنگ است همه‌اش نعمت و رحمتی است بی‌پایان و عرصه آزمایش.
هان! ای انسانها با توکل بر خداوند و با توسل به ائمه اطهار علیهم السلام و با راهنمائی‌های هوشیارانه امام خمینی سیستم زنجیره‌های هدایتی را سخت بچسبد و غافل نگردید که حق همین است و بس. اگر امروز به سیمای مردانه مردی که شهامت و خضوع و عبادت و خشوع و رشادت و شهادت و... را به انسانها آموخت یعنی مولود کعبه و شهید محراب علی (ع) را نگاه کنید ما را بیش از پیش مسئول می‌کند که حافظ آرمان این مردان نیک تاریخ بوده باشیم.
خدایا! لحظه ای مرا به خودم وا مگذار. خداوندا! مرا به خود مشغول ساز تا به جز تو فکر نکنم و بجز خواسته تو عمل نکنم. پروردگارا! من در آن هنگام که رنگ شادابی زندگی از سیمایم پرواز می‌کند و در آن هنگام که نشاط حیات در وجودم می‌میرد حالم به دگرگونی می‌گراید و صورت و پیکرم سرد و افسرده می‌شود و از خاکم بر می‌دارند و در دل خاکم می‌گذارند بر من رحم کن و مرا در صف بندگان پارسا و پرهیزگار خویش بنشان و با آنان که تورا به راستی و صمیمیت عبادت کرده‌اند به پیشگاه خویش بخوان و در جوار خویش جایم ده.
ای پروردگار من! در لحظه‌ای که آثار وجودم در صحنه هستی باز می‌افتد و سایه حیاتم محو می‌شود و نامم را از دفتر زندگان بر می‌دارند و آن چنانکه مردگان گورستانها را فراموش کرده‌اند مرا نیز فراموش می‌کنند بر من رحم کن و فریاد عجز و تضرع مرا بشنو.
ای یار و یاور! تو یار و یاور من باش تا هرگز در زندگی رنگ شکست نبینم. ای پروردگار من! زبانم به تو گشوده و عرق شرم بر گریبان ریزان است، بر من ببخشای و مرا همچون پناهنده‌ای درمانده و ذلیل در پناهت بپذیر.
خدایا! من محتاج و مسکینم و به سوی تو عرض مسکنت می‌کنم و بر من ترحم کن و نومیدم مساز. «الهی و ربی من لی غیرک» خدایا! من به‌جز تو کسی ندارم. خدایا! مرا بر آن کن که خالصانه تورا پرستش کنم و خالصانه و مطهر در راه تو جان بازم که «اللهم ارزقنی توفیق الشهاده فی سبیلک».
خدایا! مرا از آتش جهنم محفوظ بدار و در مقابل هوای نفس پیروز و سربلندم گردان.
عزیزان، زندگی فانی است، ما نه متعلق به خانواده‌ایم و نه متعلق به کسانی، زیرا که ما از خدائیم و به سوی او خواهیم رفت. دنیا محل عبور و آخرت محل اقامت است؛ دنیا کشتگاه و آخرت محل برداشت کشت است؛ پس ای انسانها توشه آخرت مهیا کنید و خود را برای مرگ آماده سازید که سرانجام و نتیجه زندگی است. خداوند را در نظر بگیرید و در غیبت آقا امام زمان (عج) برای فرج آن بزرگوار بسیار دعا کنید.
یاران با توجه به حدیث قدسی که می‌فرماید هر کسی که عاشقم شود عاشقش خواهم شد و هر که را که عاشق شوم او را خواهم کشت و هر که من او را کشتم دیه آن با خودم است و هر که دیه آن با من باشد دیه‌اش را خواهم پرداخت پس کاری کنیم که عاشق خدا شویم و آرمان ما در این حدیث گنجانده شده و پیاده و از قوه به فعل درآید.
تأکیدم این است ما را چه باک از کشته شدن بگذار این بدنهای‌مان قطعه قطعه شود تا اسلام سرافراز بایستد بگذار قلبهای‌مان صد چاک و پاره شود تا این دین خدا پایدار بماند.
بگذار در راه امام حسین (ع) دستهای‌مان جدا شود. بگذار سرمان از پیکرمان جدا شود تا هدف و آرمان حسین (ع) پابرجا باشد.
کفار زمان و دست نشاندگان آنها ما را از جنگ می‌ترسانند در حالیکه به فرموده رهبر ما مرد جنگ هستیم. نه ما از مرگ سرخ نمی‌ترسیم چون مرگ سرخ یک تحویل و دگرگونی و تغییر زندگی است. اگر بر ما بتازد ما ساکت نخواهیم نشست و همچون وارثان حسین (ع) می‌باشیم و خواب خوش را بر خود حرام می‌دانیم زیرا که ناموس و آبروی مسلمانان دنیا را در مخاطره می‌بینم. و اینها دلائل اصلی انتخاب این راه (شهادت) بوده است.
انتهای پیام/
