لبنان جدید و نخست وزیری «سعد الحریری»

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، بعداز گذشت بیش از سه ماه از انفجار هولناک بندر بیروت، پایتخت لبنان که منجر به استعفای دولت حسان دیاب شد و در این مدت عدم توفیق مصطفی ادیب به تشکیل کابینه در این کشور، کاهش درآمدها ی دولت، بیکاری عمومی به دلیل ویروس کووید ۱۹ و افزایش فشارهای سیاسی در کنار تحریم های ظالمانه آمریکا علیه اشخاص و اقتصاد لبنان، بی دولتی بیش از گذشته بر امر روزمره مردم این کشور فشار وارد می نماید.

در حال حاضر انتخاب سعد الحریری که قبل از یک سال و نیم پیش نیز به مدت قابل توجه نخست وزیر این کشور بود و با وجود حمایت همه جریان های موثر از جمله حزب‌الله از وی، به یکباره بدون دلیل موجه استعفا نمود، دارای حساسیت است.

در حال حاضر کابینه جدید لبنان باید با چند چالش بزرگ دست و پنجه نرم کند: نخست پیامدهای اقتصادی وارده بر لبنان بر اثر گسترش ویروس کرونا در این کشور در کنار خسارات وارده ناشی از انفجار مهیب بندر بیروت و همچنین بدهی های گسترده لبنان که گفته میشود بالاترین بدهی ها در جهان به شمار می رود به طوری که حجم بدهی های این کشور بیش از ۱۵۰ درصد از حجم تولید داخلی به شمار می رود به همین دلیل صندوق بین المللی پول به لبنان هشدار داده که اگر گامی در این خصوص برندارد دچار بزرگترین رکود اقتصادی در منطقه خواهد.

کاهش محبوبیت سعد الحریری

بررسی تعداد آراء حریری طی سال های گذشته نشان می دهد که محبوبیت وی در حال کاهش است. وی در سال ۲۰۰۹ توانست ۸۶ رأی از میان ۱۲۸ را به خود اختصاص دهد. حریری در سال ۲۰۱۶، ۱۰۸ رأی را به دست آورد، در سال ۲۰۱۸ وقتی برای دومین بار این پست را به دست گرفت ۱۱۱ رأی را از آن خود کرد اما برای سومین بار تنها توانست ۶۵ رأی را به دست بیاورد.

مشخص است که حریری که کارنامه سیاسی وی مملو از انتخاب به عنوان نخست وزیر و بعد از آن استعفا است و پیشتر ناکارآمدی خود را ثابت کرده است بلکه در شرایط کنونی نیز حمایت جریان های مهم لبنان از جمله ۲ جریان مهم مسیحی القوات و جریان آزاد ملی در کنار حزب الله را ندارد و طبعاً نمی تواند راهکاری برای حل مشکلات روزافزون لبنان ارائه دهد.

انتخاب چهارباره حریری به عنوان نخست وزیری قطعاً به این دلیل صورت می گیرد که شخصیت دیگری حاضر به تقبل این پست در شرایط کنونی لبنان نیست چرا که برای حل بحران های لبنان به یک اراده ملی و سیاسی همه جانبه نیاز است و یک شخص در رأس قدرت نمی تواند امور را به تنهایی مدیریت کند.

ساختار سیاسی حاکم در لبنان نشان داده که برای مدیریت بحران های این کشور کارآمد نیست و نظام طایفه ای حاکم بر این کشور که رئیس جمهور، نخست وزیر و رئیس پارلمان باید از بین مسیحیان، سنی ها و شیعیان تعیین شود همواره بحث برانگیز بوده است.

حریری که وابستگی و سرسپردگی خود را به کشورهای خارجی از جمله عربستان نشان داده هرگز نمی تواند حافظ منافع لبنان باشد و این مسأله طی سه دوره قبل مشخص شده است. عملکرد حریری نشان می دهد که او طی سال های گذشته نتوانسته ساده ترین اصلاحات را در لبنان محقق کند و مردم این کشور نیز به این مسأله واقف هستند به طوری که حمایت ها از حریری کاهش یافته است.

به نظر می رسد حریری در این دوره سخت لبنان به دلیل ورود بازیگری جدید بنام فرانسه و شخص ماکرون در شرایطی که از سوی عربستان نیز کمترین حمایت را دارد، دشواری های بیشتری نسبت به گذشته در مقابل خویش خواهد داشت.

منبع: مهر

انتهای پیام/ 341