به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، به مناسبت عروج عاشقانه سردار شهید «رمضانعلی صحرایی» دلنوشته‌ای کوتاه به قلم «عبدالصّمد زراعتی جویباری» در ادامه می‌آید:
عده ما قلیل است و قدیمی‌های جنگ، هر از چند گاهی به نوبت میزبان می‌شویم!
اینجا انتهای پارک شهید زارع است و میزبان ما هم آزاده بزرگوار حاج «احمد بی‌غم» بود.
سردار شهید صحرایی حال مناسبی نداشت! اما به عشق رفقاء و دوستان جبهه‌اش آمده بود!
اصلاً نمی‌توانست بنشیند، همه بدن‌اش درد می‌کرد! و حاج «علی قدیانی» با دستان مجروح‌اش نقاط دردمند او را می‌فشرد تا شاید تسکین پیدا کند!
در آن حال، حاج «علی قلی‌تبار» حس و حال قشنگی به وجود آورده بود.
سردار شهید حاج «مهدی قاسمی» هم رو به روی شهید صحرایی نشسته بود و زار زار گریه می‌کرد!
چه قدر زود دیر شده است...
این دو از این جمع کوچک پرواز کردند!
یعنی هر روز جمع رزمندگان و جانبازان کوچک‌تر می‌شود...
خوش به حال‌شان که حال پرواز پیدا کردند و در محفل دوستان شهید حضور یافتند!
اللّهُمَ اَرزُقنـٰا....
انتهای پیام/
