ایران هیچگاه با رژیم بعث عراق صلح نکرد
گروه استان‌های دفاع‌پرس – «سید محمد طالبیان» پژوهشگر دفاع مقدس؛ رهبر معظم انقلاب در اولین روز از هفته دفاع مقدس سال‌جاری طی ارتباط تصویری با شرکت‌کنندگان در آئین تجلیل از پیشکسوتان دفاع مقدس، هشدار دادند: «دست‌های تحریف‌گر در کمینند». نزدیک به دو ماه بعد از این هشدار در فضای مجازی این شبهه، توسط برخی قلم‌های جهت‌دار ایجاد شد که کشور ایران پس از جنگ تحمیلی با رژیم بعث عراق صلح! کرده است.
در همین راستا محمد طالبیان محقق و پژوهشگر دفاع مقدس طی یادداشتی این شبهه را اینگونه پاسخ داد:
چه در دوران جنگ تحمیلی و چه پس از آن، هیچگاه کشور ایران خواستار صلح با صدام و رژیم بعث عراق نبوده است. ابتدا باید روشن شود که چرا ایران در اواخر دهه 60 بدین نتیجه رسید که باید قطعنامه 598 را بپذیرد؟ در این مقطع زمانی برتری نظامی با عراق بود و از این طرف در ایران هم، دولت وقت به لحاظ اقتصادی دچار محدودیت‌هایی بود و قادر به تأمین بودجه برای کشور، بخصوص در حوزه جنگ، نبود. به عبارت دیگر در آن ایام نظام بین‌الملل مصمم بر این بود که نگذارد ایران پیروز میدان باشد. در آن برهه زمانی، بخصوص پس از سقوط هواپیمای مسافربری ایران توسط آمریکا در آب‌های خلیج فارس، نظام جمهوری اسلامی ایران بر سر یک دو راهی قرار گرفته بود؛ یا ادامه جنگ تحمیلی و در نهایت فروپاشی و یا صلح که به دنبال آن کشور و جمهوری اسلامی حفظ می‌شد.
پس از پذیرش قظعنامه 598 شوای امنیت سازمان ملل متحد و برقراری آتش بس در اواخر دهه 60، یعنی طی سال‌های 1367 تا 1369 هیچگاه ایران با رژیم بعث عراق قراردادی را امضاء نکرد که به موجب آن با او به صلحی برسد بلکه در این ایام اغلب مذاکرات ایران با دولت وقت عراق برای اجرای قطعنامه 598 بوده است که به دنبال آن صدام حسین قرارداد 1975، که با رژیم پهلوی منعقد کرده بود، را مجدد می‌پذیرد؛ و این پذیرش یکی از مهمترین خواسته‌های ایران در آن ایام بوده است. برای درک بهتر این مطلب می‌توانید به سه نامه منشتر شده‌ای که بین صدام و مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور وقت در این زمینه مبادله شده است مراجعه کنید؛ می‌بینید که صدام در آن نامه‌ها، بخصوص نامه سوم، اعتراف می‌کند که ایران به خواسته‌هایش رسیده است و جز بحث مبادله اسرای دو کشور، مطلب دیگری برای مذاکره و گفتگو باقی نمی‌ماند.
وقتی که عراق به کویت حمله کرد ایران کمکی به عراق نداشت اما علی‌رغم اینکه در زمان جنگ تحمیلی کشور کویت میلیاردها تومان به عراق کمک کرده بود؛ ایران در تعمیر و بستن چاه‌های نفت آن کشور به کمکش رفت. همچنین هنگامی هم که آمریکا در آن دهه به عراق حمله کرد برخی در داخل معتقد بودند که باید به یاری صدام بشتابیم که این امر نیز محقق نشد.
تا الان هم با اینکه سال‌هاست صدام و رژیم بعث در عراق سقوط کرده‌اند و دولت جدیدی بر سر کار آمده است؛ اما هنوز بین ایران و عراق صلحنامه یا پیمانی در این باره به امضا نرسیده است چراکه مفهوم صلح به معنای امضای پیمان‌نامه است این در حالی‌ست که برخی از مفاد قطعنامه 598 مانند پرداخت غرامت از سوی عراق هنوز پیگیری نشده است.
انتهای پیام/
