رفتار ضد اسلامی ماکرون، فرانسه را متضرر می‌کند/ راه عملی شدن «بایکوت» کشور‌های غربی
به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، با گذشت زمان نه تنها تنش میان ترکیه و فرانسه حل نشده بلکه آتش اختلاف میان دو کشور شعله‌ورتر شده است. دو کشور فرانسه و ترکیه بر سر مسائل مختلف به خصوص موضوع مدیترانه شرقی، اختلافات عمیقی دارند و این بار انتشار کاریکاتوری علیه «رجب طیب اردوغان»، رئیس جمهور ترکیه آن هم در یکی از نشریات فرانسه مشخص کرد که دو کشور همچنان سیاست شان را علیه هم پیش خواهند برد.
از طرفی توهین کشور فرانسه به ساحت مقدس رسول اکرم (ص) و حمایت «امانوئل ماکرون» از این رفتار، خشم جهان اسلام را برآورده است و ترکیه هم جز، دولت‌هایی است که به این رفتار واکنش نشان داده است. حتی رئیس جمهور این کشور از مردم خواسته تا خرید اجناس فرانسوی را بایکوت کنند.
«مصطفی کایا» معاون رهبر «حزب سعادت» ترکیه که به عنوان حزب اسلام‌گرا در این کشور فعالیت می‌کند در خصوص روابط ترکیه و فرانسه، گفت‌وگویی انجام داده است که در ادامه از نظر می‌گذرد:
اخیراً امانوئل ماکرون، سخنانی با محتوای ضد اسلامی مطرح کرده است، رفتار اسلام ستیزانه رئیس جمهور فرانسه چه تاثیری در سیاست داخلی و خارجی این کشور خواهد داشت؟
رئیس جمهور فرانسه به تازگی اظهاراتی با محتوای «اسلام باز تعریف شود» و «اسلام در بحران است» بیان کرده است. این اظهارات به طور مستقیم اسلام را مورد هدف قرار داده است. ماکرون که این روز‌ها با مشکلات داخلی رو به رو است، از سیاست خارجی به عنوان ابزاری برای سیاست داخلی استفاده می‌کند، اما در نهایت این خود فرانسه است که تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.
قتل وحشیانه یک معلم قطعاً مورد قبول نیست، اما اظهارات رهبرانی مانند ماکرون زمینه ساز چنین رفتار‌های تروریستی است. اینگونه رفتار‌ها می‌تواند به گروه‌هایی که مخالف کنار هم زیستن مردم با ادیان مختلف هستند، کمک کند.
فراموش نکنید که اگر حمله تروریستی به نمازگزاران مسجدی در نیوزلند که موجب جان باختن ۵۱ نفر شده بود، به عنوان «ترور مسیحی» تفسیر نشد، پس نباید اینگونه حملات تروریستی در فرانسه به عنوان «ترور مسلمان» تفسیر شود. ترور یک اقدام ضد انسانی است که محدود به دین، زبان، مذهب و نژاد نیست، همه باید مقابل تروریست بایستند.
همانطور که کشور‌های اسلامی واکنش تندی نسبت به این موضوع نشان دادند رئیس جمهور ترکیه نیز خواستار بایکوت کالا‌های فرانسوی شد. آیا این امکان پذیر است؟
در ابتدا باید گفت که توهین ماکرون به ساحت مقدس پیامبر اکرم (ص) که خط قرمز تمامی مسلمانان است، نشان از کینه، نفرت و عقل معیوب اوست. این رفتار ماکرون ابتدا خود و سپس کشور فرانسه را متضرر خواهد کرد.
درخواست برای تحریم کالا‌های فرانسوی به طور کلی سیاست داخلی آن کشور را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با چالش‌هایی مواجه می‌کند. البته زمانی می‌تواند بایکوت کالا‌های فرانسوی نتیجه بخش باشد که کشور‌های اسلامی با تکیه بر امکانات داخلی خود نیازهایشان را تامین کنند و وابسته به کشور‌هایی مانند فرانسه نباشند، اگر کشور‌های اسلامی خودکفا باشند در آن صورت می‌توانند کالا‌های فرانسوی و کشور‌های ضد اسلامی را بایکوت کنند و در نتیجه مانع رفتار رهبرانی مانند ماکرون که بر آتش نفرت و کینه علیه مسلمانان، بنزین می‌ریزد، شوند.
مدت‌هاست که مناقشه مدیترانه شرقی لاینحل مانده است و یکی دیگر از کشور‌هایی که در بحث مدیترانه شرقی بیشتر ورود می‌کند فرانسه است. دلیل این موضوع را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در اصل می‌توان میان آمریکا و اروپا، هم در مدیترانه شرقی و هم در خاورمیانه و حتی روسیه رقابت تنگاتنگی را مشاهده کرد.
تحولات اخیر نشان می‌دهد که فرانسه با آمریکا در یک مسیر پیش می‌رود. اینکه سابقه ماکرون در بانک «روچیلد» تا چه حد با این موضوع در ارتباط است نمی‌دانم، اما باید گفت که کشور‌های اروپایی به خصوص آلمان منتقد اقدامات سیاسی خودسرانه ماکرون هستند.
چرا اخیراً اختلاف نظر‌های دو کشور فرانسه و ترکیه به اختلافات شخصی دو رئیس جمهور تبدیل شده و شاهد توییت‌های انتقادی آن‌ها علیه یکدیگر هستیم؟
در ابتدا باید گفت که دولت ترکیه در راستای احقاق حق خود در مدیترانه شرقی فعالیت می‌کند و ما به عنوان «حزب سعادت»، این اقدامات را تایید می‌کنیم. این موضوع مناقشه شخصی نیست، فرانسه از دیرباز مخالف حقوق بین‌المللی ترکیه در مدیترانه شرقی است. در اینجا ماکرون بدون توجه به منطق، انصاف و دیپلماسی پیش می‌رود. این رفتار‌ها موجب متضرر شدن روابط دو جانبه پاریس و آنکارا شده است.
به نظر شما از این پس در روابط سیاسی ترکیه و فرانسه شاهد چه نوع تحولاتی خواهیم بود؟
ترکیه بیشترین مرز دریایی در مدیترانه را دارد بنابراین آنکارا از حقوق حاکمیت خود در این بستر دست بردار نخواهد بود. این موضوع همانند موضوع مرگ و زندگی برای کشور است، شاید برخی دولت‌ها مواضع ترکیه را یک موضع مطلق و سرد تعبیر کنند، اما آنکارا توانایی استفاده از زبان دیپلماسی نیز دارد.
با این حال، فرانسه باید آنچه را که در لیبی و مدیترانه شرقی از نظر حقوقی منطقی است را بپذیرد و نباید خواسته‌اش را تحمیل کند. در اینجا توجه به تمامیت ارضی لیبی در اولویت است. همانطور که فرانسه از سال ۱۹۷۷ در راستای مشخص کردن خطوط مرزی دریایی خود با انگلستان در تلاش است، اقدامات ترکیه را هم باید درک کند.
منبع: مهر
انتهای پیام/ 341
