ملّت ایران از مکر و حیله‌های دشمن نمی‌ترسد
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کرمان، شهید «اکبر پورغلامعلی» فرزند حسین در سال 1340 در رفسنجان به دنیا آمد. اکبر تا مقطع دیپلم تحصیل کرد و زمان جنگ حق علیه باطل به جبهه اعزام و در سال 1362 در منطقه مریوان به شهادت رسید.
در ادامه به بخشی از وصیت نامه این شهید بزرگوار می‌پردازیم:
گرچه ما کشور کوچکی هستیم در کره جهانی؛ ولی چنان ایمان و سلاح برنده‌ای داریم که می‌توانیم به آن افتخار کنیم و با آن کمر تمام ابرقدرت‌ها را خرد کنیم
خدمت پدر و مادر عزیزم! سلام عرض می‌نمایم. این سلام فرزند شما نبوده، بلکه سلام آن رزمندگان است که الان در جبهه چه شهید شده‌اند و چه در حال نبرد با کفّارند تا بلکه بتوانند چنان درسی به این یزیدیان زمان بدهند و بگویند گرچه ما کشور کوچکی هستیم در کره جهانی؛ ولی چنان ایمان و سلاح برنده‌ای داریم که می‌توانیم به آن افتخار کنیم و با آن کمر تمام ابرقدرت‌ها را خردکنیم.
چنانکه تا به حال برای دفاع از این اسلام و این سرزمین مقدّس جلوی شما متجاوزین را گرفته‌ایم، بلکه برای شما دلهره ایجاد کرده‌ایم که حتی شما شب‌ها خواب راحتی ندارید.
پدر و مادرم! اولا از شما متشکر و سپاسگزارم که با این شیر پاکت فرزند بزرگ کرده‌ای؛ بلکه بگویم این امانت خدا را پرورش داده‌اید و حالا در این سنی که می‌توانستم جبران زحمات شما را بکنم. نزد خدای خود رفتم تا بلکه دین خود را نسبت به اسلام و قرآن ادا نمایم و ان‌شاءالله خداوند به شما صبر اعطا نماید و شما باید خود را صابر جلوه دهید، طبق آیه«وَ اللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ» «خداوند دوست می‌دارد صبرکنندگان را» و باید شما اینچنین باشید و شما باید خدا را شکر کنید که خدا بر شما منّت نهاده است که شما را جزو خانواده‌های شهدا قرار داده و این سعادت، نصیب هرکس نمی‌گردد.
فردی از تبار حسینی قیام کرده،شما باید پیرو او باشید
پدرم! مادرم! برادرانم! چنان که می‌دانید بار دیگر فردی از تبار حسینی قیام کرده و می‌خواهد این اسلامی که پس از هزار چهارصد سال به روی آن پرده‌ها پوشیده شده، این پرده‌ها را کنار بزند و نور خود را که همان اسلام حقیقی است جلوه‌گر کند و مقدمه‌ای باشد برای ظهور حضرت مهدی(عج) و شما باید پیرو او باشید.
پشتیبان ولایت فقیه باشید و پشتیبان روحانیت باشید و قدر این انقلاب را بدانید
سفارش این بندۀ حقیر که پشتیبان ولایت فقیه باشید و پشتیبان روحانیت باشید و قدر این انقلاب را بدانید. دنیا زود می‌گذرد. عمرها تلف می‌شود و شما باید همیشه مرگ را در چند قدمی خود ببینید؛ اگر گرفتار مال دنیا باشید و به فکر آخرت نیفتید و شیاطین هم نمی‌گذارند و عمر خود را از دست داده‌اید و در آن دنیا سر افکنده و خجالت‌زده اید.
باقی‌ماندۀ عمر خود را در خدمت اسلام قرار دهید
حال برادران! قدری فکر کنید و به خود بیایید. بروید ساعتی به حال خود فکر کنید. این باقی‌ماندۀ عمر خود را در خدمت اسلام قرار دهید.اگر می‌خواهید مسلمان واقعی باشید.
پیامبر می‌فرماید: «دنیا زندان مومن است».حال ببینید انسان در زندان چقدر سختی باید تحمل کند؟ چقدر رنج بکشد؟ چقدر دوری از منزل تحمل کند تا آزاد گردد.
این ابرقدرت‌های شرق و غرب،دم از صلح می‌زنند،این ملّت از هیچ یک از مکرها و حیله‌های آنها نمی‌ترسند
ای برادران! و خواهران! این ابرقدرت‌های شرق و غرب، خصوصاً نوکرشان صدام به گفتۀ امام امّت «از اسلام سیلی خورده‌اند» آنها هرروز حیله‌ای به کار می‌بندند؛ یک روز دم از صلح می‌زنند؛ یک روز دم از قدرت پوشالی صدام می‌زنند و یک روز هم لوازمات به قول خودشان پیشرفته به صدام می‌دهند تا بلکه این ملّت را به دلهره و ترسی وا دارد تا شاید از این آتش جنگ که خود روشن کرده‌اند، جان سالمی به‌در برند؛ ولی کور خوانده‌اند.
ما و این ملّت از هیچ یک از مکرها و حیله‌های آنها نمی‌ترسیم؛ بلکه استوارتر از گذشته به جنگ آنها می‌رویم؛ زیرا ما سلاحی داریم. آن زمان امریکا داخل کشور ما بود و تا دندان مسلح بود، نتوانست با سلاح این ملّت مقابله کند؛ حالا که اطراف کشور است، دیگر قدرت ندارد.
لازم است به عرض شریف برسانیم:
- پشتیبان ولی فقیه باشید، پشتیبان روحانیت و خط امام باشید؛ زیرا روح معنوی را در انسان، ایشان بالا می‌برند. اگر خدای‌ناکرده روزی دست روحانیت از کشور کوتاه شود، باید فاتحۀ اسلام و قرآن را بخوانید و خیلی به قشر روحانیت احترام بگذارید.
- هرچه می‌توانید از زندگی و سرمایه و جان خود را در خدمت اسلام قرار دهید: مانند شرکت در جهاد سازندگی، سپاه پاسداران و دیگر نهاد‌های انقلاب؛ زیرا امام فرمودند: «ای کاش من هم یک پاسدار بودم.» به عظمت این ندای امام بیندیشید که امام تاکید بر چه مسئله‌ای می‌کند.
- تذکر آخر را به کسانی بدهم در گوشه و کنار کشور در بین افراد و در بین خانواده‌ها برای این کشور می‌زنند و مردم را دلسرد می‌کنند به خیال واهی و پوچ خودشان. اینها بدانند که این نق زدن‌ها دیگر اثری ندارد و این ملّت و این خانوادۀ شهدا و خانوادۀ این رزمندگان دیگر راه خود را شناخته‌اند که در خط امام خود حرکت می‌کنند و با قدرت تمام جلوی اینها را خواهند گرفت.
در اینجا از همه کسانی که این چند بحث این‌جانب را شنیده‌اند و خسته شده‌اند طلب عفو می‌کنم و امیدوارم مرا ببخشید؛ زیرا احساس می‌کنم این بار را از دوش خود برداشته‌ام و احساس راحتی می‌کنم؛ زیرا وظیفه به ما حکم می‌کند؛ زیرا ما زندگی‌مان که برای اسلام خدمتی نکرد، نوشتن این چند جمله و مرگمان شاید خدمتی به اسلام بکند.
انتهای پیام/
