به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از اردبیل، «عبدالاحد غفارزاده» فرزند میرزاخان در دوم فروردین 1351 در روستای اندبیل از توابع شهرستان خلخال به دنیا آمد.
بعد از شروع جنگ تحمیلی به عنوان بسیجی به جبهه اعزام و در 19 فروردین 1366 در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت نایل و پیکر پاک وی در گلزار شهدای روستای زادگاهش آرام گرفت.
وصیت نامه شهید «غفارزاده»:
«بسم رب الشهداء والصدیقین»
«بهشت را به بها می دهند نه به بهانه»
با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و ملت شهیدپرور ایران، ای کاش می دانستم که اجل به سراغم می آید و خودم را در آن هنگام می آزمودم که آیا اعمالم صالح است یا نه، ای کاش هنگامی که از این دنیا می روم آرزو دارم هیچ گناهی نداشته باشم.
پدر جان و مادر جان من به جنگ خطرناکی می روم که کافران بر ما تحمیل کرده اند و به زور ما را به جنگ وادار کرده‌اند.
ممکن است که از این سفر خطرناک سلامت بیرون نیایم و به دیگر شهیدان بپیوندم.
شاید دیگر روی آن پدر و مادر و خواهر و برادران مهربانم را نبینم.
شاید دیگر وقت نداشته باشم با بچه های برادرانم بازی کنم.
اما می دانم که در آن آخرت خدایم را، عزیزانم را خواهم دید.
برادران عزیزم اگر من شهید شدم مبادا سنگر مرا خالی بگذارید و پشت به جبهه برگردانید که جبهه جای خود سازی و ایثارگری است و شما خواهرم نباید گریه کنید و بلکه افتخار کنید که برادرتان را مثل زینب (س) که حسین (ع) را در کربلا فدا کرد، شما هم در کربلای ایران فدا کردید.
سیاه نپوشید و همچنین تو مادر مهربانم شیرت را حلالم کن که از همه چیز گواراتر است.
برای من گریه نکن و افتخار کن و از تمام دوستان، برادران، آشنایان و فامیل‌ها می‌خواهم که اگر از من گناه یا خطایی دیده‌اند حلالم کنند و شما را به خدا می‌سپارم.
به امید پیروزی رزمندگان اسلام و رستگار شدن من در پیشگاه خدا. جنگ جنگ تا پیروزی.
انتهای پیام/
