به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از خرم آباد، در هیمنه و هیاهوی جهان، در اوج جولان فضای لجام گسیخته مجازی، در دنیایی که بسیاری از مردمانش گرفتار بحران هویت هستند و در اثر تسلط فرهنگ مادی غرب، نگاه معنوی به زندگی، تولد و مرگ کمرنگ شده، مطالعه زندگینامه و وصیت‌نامه‌های به یادگار مانده از شهدا که معرفت و بصیرت نسبت به اوضاع زمان در لابه لای خطوط وصایا و دست‌نوشته های‌شان به خوبی حس می‌شود. چه زیباست که ترویج و نشر این وصیت‌نامه‌ها با استفاده از ابزار و تکنولوژی روز، با استفاده از طراحی‌های هنری در دستور کار متولیان فرهنگی و تربیتی قرار بگیرد چرا که توجه و عمل کردن به وصایایی که سرشار از آموزه‌های اخلاقی هستند گام موثری در معرفی کردن حسنات و فضایل اخلاقی و دوری از رذایل هستند. در این راستا وصیت‌نامه شهید «جواد پرتو» در ذیل آمده است:
وصیت‌نامه شهید «جواد پرتو»:
اینجانب جواد پرتو دارای شماره شناسنامه ۴۵۴ صادره از الیگودرز مدآباد، فرزند محمدحسین پرتو هستم. وصیت‌نامه از این قرار است که برای خانواده خود شرح میدهم.
همسر مهربانم! اگر از دست من ناراحتی دیدی مرا حلال کنید و مرا ببخشید. باری بعد از من جان شما و جان بچه‌هایم بعد از من آن‌ها را خوب مواظبت کنید. اگر خاطر مرا میخواهید باری به دیدار همسر مهربانم بروید.
به قهوه‌خانه به صاحب‌کارهایم بگویید که من شهید شدم پولی که از من طلب میباشد حساب شود. از قول من از همه دوستان و فامیل‌ها خداحافظی کنید و حلالیت بخواهید و اگر من شهید شدم در مدآباد دفن کنید.
همسر مهربانم! این راهی بود که من باید میرفتم و از برای دین خدمت میکردم و پسرم بعد از من راه مرا ادامه دهد و امام عزیز را تنها نگذارد ما هر چه داریم از امام داریم. درود بر تمام شهدای به خون خفته کربلای ایران.
باری پدرجان و مادر مهربانم و خواهران مهربان و برادران عزیز! اگر از دست من ناراحت بودید حلال کنید. دیگر عرضی ندارم مهدی جان و سمیه جان! دلم برای شما تنگ بود. خداحافظ شما و مادر مهربانم».
انتهای پیام/
