به گزارش خبرنگار دفاعپرس از آذربایجانشرقی، شهید «اسماعیل باحجب جعفریان» در 26 شهریورماه 1342 در تبریز به دنیا آمد. وی پس از آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه جنوب شد و پس از مدتی مبارزه با دشمن بعثی، سرانجام در تاریخ پنجم مهرماه 1360 در آبادان به جمع همرزمان شهیدش پیوست.
فرازی از وصیتنامه شهید:
خدایا تو خود شاهدی که من به عشق خدمت بخشیدن به اسلام و مسلمین از خانه بیرون شدهام. خداوندا تو خود میدانی که من فقط برای تحقق بخشیدن به اوامر تو و رسول تو و برای تحقق یافتن دستورات نایب امام زمان، خمینی بتشکن از خانه بیرون شدهام و خانه و زندگی و... را ترک کردهام.
خدایا تو خود میدانی که من به عشق بهشت و یا ترس از آتش جهنم دست به مبارزه با دشمن نزدهام بلکه به امر خدایم و به عشق پیروزی اسلام و انقلاب اسلامی دست به مبارزه با دشمن زدهام و اگر روزی لیاقت آن شهادت را پیدا کردم اصلا ناراحت نباشید و اگر توانستید فقط با حمد و سوره و قرآن روح مرا شاد کنید و چون به قول امام اولین قطره خون که از بدن شهید به زمین ریخته میشود گناهان شهید بخشیده میشود، پس بنابراین احتیاج به گریه و زاری ندارم.
خاطرات، پدر شهید:
من که در بیت شهید محراب حضرت آیتالله مدنی شب و روز نداشتم و انجام وظیفه مینمودم پس از خداحافظی از مادرت به دیدارم آمد با چه عجله، فقط در حیاط بزرگ امام جمعه متوجه شدم که در مقابلم ایستاده.
همین که او را مشاهده کردم با لبخند همیشگی به رویم نگاه کرد. با عجله گفتم چه عجب اینجا آمدی؟ گفت برای خداحافظی. دست زخمیاش از گردن آویزان بود. گفتم تو که زخمی هستی. با متانت و رعایت احترام گفت بابا به امر امام باید حصر آبادان شکسته شود، این یک تکلیف است باید بروم.
نگاهی به رویش کردم و گفتم اسماعیل وصیتنامه نوشتی؟ با صدای ضعیف و گلوی گرفته و با اشاره گفت نوشتهام، چنان با عجله رفت که دست هم نداد، فقط گفتم موفق باشی.
انتهای پیام/