به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، شهید «مهدی باقریان حسین آبادی» ۲۸ آبان ۱۳۴۶ در شهرستان یزد به دنیا آمد و تا پایان دوره راهنمایی تحصیل کرد. او کارگر شیرینی پزی بود. با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان پاسدار وظیفه با سمت نیروی واحد ادوات راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد.
سرانجام ۱۲ اسفند ۱۳۶۶ در بانه بر اثر ریزش بهمن به شهادت رسید. پیکر مطهر این شهید والامقام در گلزار شهدای خلدبرین شهرستان یزد به خاک سپرده شد.
در ادامه وصیت‌نامه این شهید بزرگوار را از نظر می‌گذرانیم:
انا لله و انا الیه راجعون
رسول اکرم فرمودند: سزاوار نیست مسلمانی شبی را صبح کند مگر آنکه وصیت اش زیر سرش باشد.
«وَ جَعَلْنَا مِن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدّاً وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً»
با درودی که از قلبم به پا می‌خیزد با درودی که خالصانه می‌فرستم به امام عصر (عج) شاید به این درودم نظر لطفی نماید و هر چه زودتر سالکان حسین (ع) را به مقصود خویش برساند و همین درود و سلام به محضر مقدس حضرت امام امت و درود و سلام خدا بر رزمندگانی که جان و مال خویش را فقط و فقط در راه حسین (ع) یافتند و زندگی جاوید و سعادت ابدی را در جوار حسین (ع) بافتند.
درود و سلام بر این محبان اهل بیت، چون هرمسلمانی دارای وظیفه‌ای می‌باشد که قبل از مرگش وصیتی بنماید من هم طبق وظیفه وصیتی را بر روی کاغذ می‌آورم البته قابل وصیت نبودم، ولی چه کنم که وظیفه این است که هر انسانی بدون استثناء «کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ» را در ذهنش بپروراند و چه خوب است که در میان چندین نوع مرگ مرگ در راه خدا را انتخاب کرده باشد من خداوند را شکر می‌کنم که توانسته در این راه قدم بردارم.
ای ملت شهید پرور از شما‌ها می‌خواهم که همیشه و در همه حال مطیع دستورات رهبر باشید و امام را تنها نگذارید و همیشه در صحنه جنگ باشید و جبهه‌های جنگ را خالی نگذارید که این یک وظیفه شرعی است که بر گردن تک تک ما‌ها گذاشته شده است و از شما می‌خواهم نماز‌های خود را با جماعت به پا دارید که همین نماز جماعت‌ها هست که موجب عظمت اسلام و مسلمین شده است. حتما در نماز جمعه‌ها شرکت کنید که همین نماز جمعه‌ها موجب اتحاد و یکپارچگی تمام مسلمانان می‌شود و از تمام شما‌ها می‌خواهم که با هم متحد باشید و از هم دیگر جدا نشوید و با همدیگر دست به دست هم داده و انقلاب را به تمام دنیا صادر نماید.
پدر و مادر عزیز و مهربانم شما‌ها زحمات زیادی برای من کشیدید و من از اینکه نتوانسته‌ام زحمات شما‌ها را جبران نمایم پوزش می‌طلبم و از شما‌ها می‌خواهم که اگر بدی از من دیده‌اند حلال کنید و شما‌ها باید خدا را شکر کنید که توانسته‌اید دین خود را به اسلام ادا نمایید و من یک امانتی نزد شما‌ها بودم که خداوند به شما‌ها داده بود از شما‌ها می‌خواهم که همیشه گوش فرمان امام باشید و امام را تنها بگذارید.
از شما‌ها می‌خواهم که همیشه گوش به فرمان امام باشید و امام را تنها نگذارید و از شما‌ها می‌خواهم که در شهادت من گریه و زاری ننماید و برادران و خواهرانم از شما می‌خواهم که راه مرا ادامه داده و نگذارید سلاح من به زمین بیفتد و شما‌ها را سفارش می‌کنم به نماز جماعت و در روز قیامت اولین چیزی که از انسان سوال می‌شود نماز است که نماز ستون دین است و اگر نماز انسان نزد خداوند قبول باشد دیگر اعمال انسان هم نزد خدا قبول می‌باشد و اگر نماز انسان در نزد خداوند قبول نباشد دیگر اعمال انسان هم قبول نمی‌باشد؛ و از شما‌ها می‌خواهم که قرضی مرا بدهید یک گوسفند را بکشید و گوشت آن را به فقرا بدهید و هزار تومان هم در حرم مطهر امام هشتم بیندازید و از کلیه دوستان و آشنایان اگر بدی از من دیده‌اند مرا ببخشند مرا حلال نمایند.
والسلام
انتهای پیام/
