گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس ـ رسول حسنی؛ سیمای جمهوری اسلامی ایران بزرگترین و فراگیرترین رسانه کشور است که با همه وسعت و دربرگیری آن چنان که انتظار میرود اثرگذار نیست. رسانه زمانی میتواند بر طیف وسیع مخاطبان خود اثرگذار باشد که مسئلهمند باشد، بداند نیاز جامعه چیست و در شانی بالاتر افکار عمومی را رهبری و هدایت کند.
یکی از نمودهای مسئلهمندی رسانه ملی را تولیدات نمایشی آن باید دید. متاسفانه ساز ناکوک سریالهای سیما با آنچه در سیاستهای سیما میبینیم متفاوت است و راهی دیگر میرود. در حالی که در اخبار و گزارشهای صدا و سیما مطالبهگری را شاهد هستیم در آثار نمایشی ابدا مطالبه مردم دیده نمیشود.
داستانهای کلیشهای و عامهپسند که در نهایت بیسلیقگی ساخته و در بهترین ساعت چخش روی آنتن میروند ابدا سنخیتی با مشکلات مردم ندارد. تاسفبارتر اینکه این سریالها در چند فصل مختلف ساخته میشوند. نمونه آن سریال خامدستانه و نازلی چون «بچه مهندس»، «از سر نوشت»، «ستایش» و در چند فصل ساخته شده است و برخی از آنها ادامه دارد.
در کدام یک از این سریالها واقعا به مسئله مردم پرداخته شده است؟ مردم چگونه باید خود را در آیینه رسانه ببینند. اینکه مدیران رسانه ملی به اتکای برخی آمارهای غیرکارشناسانه مدعی هستند که آثار نمایشی بالاترین استقبال مخاطبان را دارند به دلیل این است برای مخاطب گزینهای دیگری وجود ندارد. گذشته از این وقتی سلیقه مخاطب به ابتذال عادت کند دیگر نمیتواند انتظار خود را از رسانه بالا ببرد.
البته طی این سالها آثار قابل قبولی در رسانه ملی ساخته و تولید شده است که در نوع جریانساز بودند اما به علت معدود بودن نتوانستند ادامه پیدا کنند. در حالی که «نرگس آبیار» کارگردانی صاحب نگاه و سبک منحصربفرد، که آثار موجه و طراز اولی را در حوزه جبهه مقاومت و دفاع مقدس ساخته است هنوز نتوانسته مدیران سیما متقاعد به ساختن سریال «دختر شینا» کند. سریالی که با توجه به سبقه آبیار میتوانست ماندگار و اثر گذار شود.
در مقابل این تعلل بدون توجیه شاهد هستیم که سریال «از سرنوشت» هنوز به پایان نرسیده و مانند سریال «بچه مهندس» ادامه خواهد داشت. این معضل حاکی از آن است که هنوز مدیران سیما نمیدانند در کجا ایستادهاند و قرار است این رسانه را به چه سمتی ببرند. و البته این نداستنها نیز نتیجه نبود مسئلهمندی است که ظاهرا به این زودیها رفع نخواهد شد.
انتهای پیام/ 161