به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، هرچند این نوع خبر‌ها و اتفاقات بازتاب و رونق قابل توجهی در کشورمان ندارد، اما نیرو‌های مسلح انگلستان در دوره پس از پایان جنگ سرد تا به امروز تقریبا به صورت دائمی مدل‌های مختلفی از کاهش بودجه، تجهیزات و نفرات را تجربه کرده و تضعیف شده است؛ مسئله‌ای که در بسیاری از اوقات موجب هشدار‌های جدی از سوی کارشناسان این کشور و تمسخر بسیاری از کارشناسان و نظامیان در سطح جهان و ساخت مثال‌ها و طنز‌های مختلف درباره آن شده است. از وضعیت بسیار نامشخص آینده رسته زرهی در این کشور کرده تا ناوشکن‌های انگلیسی فاقد موشک ضد کشتی و دیر رسیدن به ناوگان اف ۳۵های آمریکایی تحویل شده به انگلستان که صدای لندن را در آورده است.
در اتفاقی مهم و قابل توجه، حالا به نظر می‌رسد انگلیسی‌ها بعد از سال‌ها به این نتیجه رسیده اند که اصولا دست دراز کردن و منتظر ماندن برای همکاری با سایر کشور‌ها آنهم آمریکا بدون توجه به ظرفیت داخل، در زمینه‌های نظامی مسیری اشتباه بوده و البته جالب این که تصمیم جدید در این خصوص در یک دولت محافظه کار که روابط گرمی با آمریکا دارد اتخاذ شده است.
در این میان، بوریس جانسون سیاستمدار پر حاشیه و شهردار سابق پایتخت انگلیس که حالا سکان نخست وزیری را در دست دارد در میان اتفاقات بزرگ و اثرگذاری مثل خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و بحران ویروس کرونا که تلفات زیادی به این کشور وارد کرده، با پیشنهادی متفاوت و سنگین برای هزینه حدود ۲۲ میلیارد دلار برای ۴ سال آینده، بالاترین افزایش بودجه دفاعی تاریخ این کشور پس از پایان جنگ سرد را رقم زده است که نکاتی از این پیشنهاد، قابل توجه و بر خلاف تحلیل‌هایی است که برخی رسانه‌های غربگرا در داخل کشور بازتاب می‌دهند. در ادامه نگاهی به بخش‌های مختلف منتشر شده در این بودجه خواهیم داشت.
نیروی دریایی انگلیس؛ تلاش برای بازگشت به روز‌های پر شکوه
زمانی نه خیلی دور شنیدن نام نیروی دریایی انگلیس کافی بود تا بسیاری از دشمنان این کشور در خصوص هر گونه رویارویی با قدرت شماره یک جهان دوباره فکر کنند، اما کم کم و در طول زمان این قدرت دریایی به دلایل مختلف خصوصا مالی، به جایی رسیده که در مواردی برای حفظ امنیت آب‌های اطراف این جزیره نیز دچار مشکل شده است. حالا بخش مهمی از بودجه فوق، پشتیبانی از ساخت نسل جدید شناور‌ها برای نیروی دریایی انگلیس است که با اتمام آن‌ها می‌توان گفت شاید انگلیسی‌ها به نوعی بخشی از توان از دست رفته خود را دوباره باز خواهد یافت. بخش عمده طرح بر روی سه پروژه ناو‌های محافظ در کلاس‌های مختلف با نام‌های تایپ ۲۶، تایپ ۳۱ و تایپ ۳۲ تمرکز دارد. تمام این شناور‌ها در داخل انگلستان و توسط شرکت‌های این کشور ساخته خواهد شد و بنا به صحبت‌های نخست وزیر انگلیس نقش مهمی در اشتغال زایی ایفا خواهد کرد.
در حال حاضر سفارش نیروی دریایی انگلیس برای ناو‌های محافظ تایپ ۲۶ در حدود هشت فروند است؛ ناو‌هایی با وزن ۷۸۰۰ تن و طول ۱۴۹ متر که در داخل نیروی دریایی این کشور به کلاس سیتی (City) نیز شناخته می‌شوند. نه فقط بحث طراحی و ساخت بدنه کشتی ها، بلکه بخش‌های مهم دیگری در این کشتی مثل سیستم‌های راداری، سونار و پیشران نیز بر عهده شرکت‌های انگلیسی مثل BAE و رولز-رویس است و خبری از مشارکت جدی با کشور‌های دیگر بخصوص آمریکا دیده نمی‌شود. در این شناور‌ها توجه ویژه‌ای به بحث ضد زیردریایی شده که یکی از مهم‌ترین دلایل آن بحث افزایش فعالیت‌های زیردریایی‌های روسی در اطراف آب‌های انگلیس در سال‌های اخیر است.
۱۲ سلول عمودی میزبان ۴۸ تیر موشک دفاع هوایی کوتاه برد سری Sea Ceptor و ۲۴ سلول عمودی مارک ۴۱ برای طیف مختلفی از سلاح‌ها تهاجمی و تدافعی بر روی این ناو نصب شده است. صحبت‌های مختلفی برای نصب موشک‌های پدافندی سری ESSM، موشک کروز تاماهاوک و موشک‌های ضد زیردریایی ASROC از جمله گزینه‌های مورد نظر است. نکته به نوعی سوال برانگیز در خصوص برنامه‌های دریایی انگلستان که حتی در برنامه‌های جدید نیز هنوز به آن اشاره نشده بحث موشک‌های ضد کشتی است. بعد از باز شدن موشک‌های هارپون از روی ناوشکن‌های تایپ ۴۵ به دلایل مالی، موشک‌های هارپون ناو‌های محافظ تایپ ۲۳ به نوعی از محدود موشک‌های ضد کشتی باقی مانده برای انگلیسی‌ها در بحث شناور‌های دریایی شد.
حالا در خصوص شناور‌های جدید انگلیس و تجهیز دوباره ناوشکن‌های تایپ ۴۵ بحث‌ها در خصوص یک موشک جدید کروز ضد کشتی است که احتمالا از بین سری LRASM آمریکایی، NSM نروژی یا نسل جدید RBS۱۵ سوئدی انتخاب شود. یک توپ ۱۲۷ میلی متری، دو سامانه دفاع نزدیک فالانکس، ۲ توپ ۳۰ میلی متری و عملیات پهپادی در کنار توان پذیرش بالگرد در اندازه‌های مختلف از دیگر توانایی‌های این شناور به حساب می‌آید. بخش عمده عملیات ضد زیردریایی توسط این بالگرد‌ها (از سری وایلد کت یا مرلین) انجام خواهد شد. ادعا شده که عرشه پروازی پشت این شناور حتی توان پذیرش بالگرد‌های ترابری شینوک را نیز خواهد داشت. شناور‌های این کلاس در کنار ناوشکن‌های تایپ ۴۵ به نوعی ستون فقرات توان رزمی انگلیس در بحث رزم سطحی در فضای نبرد‌های با تهدید بالا را بر عهده خواهند داشت.
ناو‌های محافظ تایپ ۳۱ در حقیقت بر اساس طرحی موسوم به Arrowhead ۱۴۰ از شرکت انگلیسی Babcock International ساخته خواهند شد که خود این طرح نیز با نگاهی به ناو‌های محافظ کلاس Iver Huitfeldt نیروی دریایی دانمارک توسعه پیدا کرده اند. انگلیس به دنبال خرید ۵ فروند از این ناو‌ها است. نگاهی به مشخصات این شناور شاید برای برخی از علاقمندان به صنایع دریایی نظامی کمی عجیب و سوال برانگیز باشد. وزن این شناور در حدود ۵۷۰۰ تن و طول آن ۱۳۸ متر است. این شناور از امکاناتی مثل سیستم پیشران ترکیبی ساخت انگلستان و آلمان و راداری آرایه فازی فعال سه بعدی بهره برده و خدمه آن نیز بین ۸۰ تا ۱۰۰ نفر خواهد بود.
اما وقتی به بخش تسلیحات می‌رسیم با کلکسیونی عجیب برای این اندازه و تناژ رو به رو می‌شویم. ۲۴ سلول پرتاب عمودی برای موشک‌های کوتاه برد دفاع هوایی Sea Ceptor تنها تسلیحات موشکی این شناور‌ها خواهد بود. یک قبضه توپ ۵۷ میلی متری، ۲ توپ ۴۰ میلی متری و تعداد مسلسل در کالیبر‌های مختلف تسلیحات دیگر این شناور است. توان پذیرش یک بالگرد و امکان بهره گیری از پرنده‌های بدون سرنشین از دیگر توانایی‌های این شناور است. اعلام شده که این شناور‌ها برای عملیات در شرایط با تهدید کم‌تر و اموری مثل مبارزه با دزدان دریایی، عملیات ضد تروریسم و پشتیبانی از عملیات‌های دریایی به کار خواهد رفت.
گزینه بعدی ناو‌های محافظ تایپ ۲۳ هستند که اخیرا نخست وزیر انگلیس به آن‌ها اشاره کرده و اصولا اطلاعات خاص و دقیقی در خصوص ماموریت‌ها یا مشخصات آن‌ها وجود ندارد. شایعات بر این اساس است که نیروی دریایی انگلیس به دنبال خرید ۵ فروند از این شناورهاست که گفته می‌شود سطح توانایی آن‌ها چیزی بین تایپ ۳۱ و تایپ ۲۶ بوده و از طراحی ماژولار برخوردار هستند و بسته به نوع ماموریت می‌توان آن‌ها را مجهز کرد. بحث دیگر در بخش دریایی هم توسعه شناور‌های پشتیبانی نسل جدید است که احتمالا سه فروند از آن‌ها ساخته شده و قرار است که در کنار دو ناوهواپیمابر جدید انگلستان و گروه رزمی آن‌ها از عملیات‌ها پشتیبانی لازم را به عمل بیاورد. پیش بینی می‌شود ساخت و ورود به خدمت مجموعه این سفارش‌ها که در حال حاضر در حدود ۲۱ فروند است، بیش از یک دهه طول بکشد.
انگلیس خسته از اف ۳۵ها به دنبال نسل ۶ بومی
اما این نکته نیز حائز اهمیت است که بر اساس تحلیل‌های کارشناسان نظامی و خبر‌های رسانه‌ای این کشور، یکی از مواردی که انگلستان به صورت خیلی جدی از آن ناراحت بوده و سعی دارد که به صورت بومی راه حلی برای آن پیدا کند بحث جنگنده‌های نسل جدید برای نیروی هوایی این کشور است. مشرق پیش از این در گزارشی به مشکلات جنگنده اف ۳۵ برای انگلستان به صورت خاص پرداخته بود، ولی از آنجایی که برای عملیاتی کردن ناو‌های هواپیمابر در حال حاضر انگلیس عملا گزینه دیگری ندارد ناچار به بهره بردن از این پرنده هاست.
اما برای حل این مسئله شرکت BAE انگلستان طرح جنگنده نسل جدید Tempest را ارائه کرده است. مفهومی جدید از جنگنده‌های نسل شش که به نوعی ترکیبی از پنهانکاری و استفاده هوش مصنوعی برای کمک به خلبان و عملیات مشترک با پرنده‌های بدون سرنشین است. در حال حاضر دولت انگلیس موافقت کرده که مبلغ یک و نیم میلیارد پوند به حوزه تحقیق و توسعه علاوه بر بودجه پنج میلیارد و ۸۰۰ میلیون پوندی این بخش اضافه کند که بخشی از آن کمک به توسعه طراحی و ساخت همین جنگنده است. در حال حاضر شرکت BAE انگلستان طرح‌هایی برای حوزه هوش مصنوعی و عملیات مشترک بین پلتفرم‌های سرنشین دار و بدون سرنشین در دست اقدام دارد و حتی آمریکا نیز برای برخی از پروژه‌های خود در این بخش از این شرکت کمک گرفته است.
برنامه دیگر انگلیسی‌ها برای دوره فعلی تا ورود به خدمت جنگنده‌های نسل جدید، ارتقاء سنگین جنگنده‌های نسل ۴.۵ تایفون است که بحث اصلی آن نصب رادار‌های آرایه فازی فعال جدید موسوم به ECRS Mk۲ است که هزینه‌ای در حدود ۳۱۷ میلیون پوند خواهد داشت. این ارتقا به صورت مشترک بین انگلیس و ایتالیا انجام خواهد شد و گفته شده که باعث ایجاد ۶۰۰ شغل جدید در انگلستان می‌شود. این رادار جدید توان اخلال روی رادار‌های دشمن در فاصله بیش از ۱۲۰ کیلومتر را داشته و فضای به زاویه ۱۱۰ درجه در مقابل جنگنده را نیز پوشش خواهد داد.
خش دیگری از طرح جدید دفاعی انگلستان، سرمایه گذاری و ایجاد زیرساخت‌های تازه در حوزه‌هایی مثل دفاع سایبری، هوش مصنوعی، ارسال ماهواره به فضا از خاک اسکاتلند و همچنین توسعه سلاح‌های انرژی مستقیم مثل لیزر است. پرتاب فضایی مورد نظر انگلیس در سال ۲۰۲۲ میلادی خواهد بود و از طرف دیگر فرماندهی سایبری ارتش این کشور با واحد شنود الکترونیکی این کشور موسوم به GCHQ هماهنگ خواهد شد. البته هنوز جزییات زیادی در این بخش منتشر نشده، اما توجه انگلستان به توسعه این فناوری‌های جدید که به نوعی بخشی از نیاز‌های اصلی برای حضور در میدان‌های نبرد قرن بیست و یکم است نشان دهنده بروز برخی تغییرات در تفکر نظامیان و سیاسیون انگلیسی است. در عین حال پیش بینی شده که با این سرمایه گذاری ۴ ساله، در هر سال ۱۰ هزار شغل جدید در این کشور ایجاد شود که برای شرایط فعلی انگلیس با توجه به شرایط پس از خروج از اتحادیه اروپا و بحران ویروس کرونا می‌تواند خبر خوبی باشد.
نیروی زمینی انگلستان؛ همچنان مشکلات ادامه دارد
یکی از مسائلی که همچنان موجب نوعی نگرانی و حتی اعتراض برخی از کارشناسان و حتی نظامیان انگلیسی شده عدم توجه کافی به نیروی زمینی این کشور و بحث نبود نیروی انسانی رزمی کافی خصوصا در بخش زمینی است. در سال‌های بخش‌هایی مثل رسته پیاده نظام و زرهی در نیروی زمینی انگلستان با کاهش شدید نیرو و تجهیزات رو به رو شده اند تا جایی که برخی حتی صحبت از کنار گذاشتن تانک‌های اصلی میدان نبرد در ارتش انگلستان کرده اند. کاهش سربازان در نیروی زمینی و نیرو‌های تفنگدار دریایی نیز از دیگر مواردی است که باعث نگرانی در این کشور شده و در نقشه جدید دفاعی نیز هنوز به آن‌ها پاسخی داده نشده است.
بوریس جانسون در خصوص آینده دفاعی این کشور، صحبت از سربازانی با سطح بالای آموزش و داشتن قابلیت عملیات شبکه محور کرده، ولی هنوز صحبتی در خصوص پاسخ به نیاز برای افزایش تعداد نیرو‌ها نشده است. در حوزه زرهی نیز بحث بین ارتقاء مجدد تانک‌های چلنجر، خرید تانک از آلمان، توسعه یک طرح بومی یا به طور کلی کنار گذاشتن تانک‌ها مطرح است، اما هنوز در این بخش نیز تصمیمی گرفته نشده. در عین حال دولت انگلیس اعلام کرده که رسیدن به بودجه مورد نظر، نیازمند کاهش و قطع بودجه در برخی از بخش‌های دیگر دفاعی است که کارشناسان احتمال می‌دهند این بخش‌ها عمدتا در نیروی زمینی باشد.
در هر صورت باید گفت انگلستان بعد از سال‌ها کاهش بودجه و اندازه نیرو‌های مسلح خود و البته به نوعی نا امیدی از برخی متحدان کلیدی در پروژه‌های کلیدی مثل آمریکا بابت قراردادهایی، چون اف ۳۵ تصمیم گرفته که توان نظامی خود را با تکیه بر ظرفیت‌های داخلی و بی نیازی به هزینه کرد‌های میلیارد دلاری با خرید از سایر کشور‌های دوست و متحد همچون ایالات متحده بازسازی کند. با طرح فعلی به نظر می‌رسد نیروی دریایی این کشور کمی از شرایط فعلی خارج شده و بتواند حداقل در بین کشور‌های اروپایی به عنوان یک قدرت منطقه‌ای عرض اندام کند. البته تجربه نشان داده که با تغییر دولت‌ها برخی از پروژه‌ها و هزینه‌های دفاعی به طور کلی متوقف شده، ولی به نظر می‌رسد انگلیسی‌ها به سبک گذشتگان خود بازگشته و سعی در بدل شدن به یک قدرت جدید خودکفا در حوزه دفاعی دارند؛ اتفاق مهمی که تحلیل‌ها درباره همکاری‌های نظامی در غرب را دچار تغییرات مهمی خواهد کرد.
منبع: مشرق
انتهای پیام/ 341
