حجت‌الاسلام «ساسان فلاح‌فر» مستندساز و فعال رسانه‌ای جبهه مقاومت در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در مشهد، با اشاره به مجاهدت‌های رزمندگان افغانستانی در طول هشت سال دفاع مقدس اظهار داشت: بسیاری از کارشناسان بر این باورند که انگیزه حضور رزمندگان در جبهه‌های نبرد با متجاوزان رژیم بعث عراق، دفاع از مرزهای جغرافیایی بوده است درحالی که در ریشه‌یابی علت حضور گسترده آحاد مردم در جبهه‌ها با ایدئولوژی‌های والاتری از جمله دفاع از آرمان و مکتب روبرو هستیم که حضور رزمندگانی از ملیت‌های دیگر در جبهه‌های نبرد بر این امر صحه می‌گذارد.
وی افزود: شهدایی با ملیت عراقی، افغانستانی و پاکستانی در جمع شهدای گرانقدر دفاع مقدس هستند که دغدغه برای دفاع از ایدئولوژی حاکم بر انقلاب اسلامی ایران و مکتب امام خمینی (ره) در وصیت‌نامه‌های آنان موج می‌زند.
این مستندساز و فعال رسانه‌ای جبهه مقاومت خاطرنشان کرد: ما در جریان تهیه مستند «در جستوجوی تاریخ گمشده» که به طور مفصل به حضور رزمندگان افغانستانی در دفاع مقدس می‌پردازد، با جانبازانی مواجه شدیم که این روزها بدون هیچ امکانات و حمایتی در محروم‌ترین مناطق حاشیه شهر مشهد زندگی می‌کنند. آنها وقتی با درخواست مصاحبه ما مواجه شدند، از بیان خاطرات خود استنکاف کردند و معتقد بودند که آن روزها با اعتقاد و اخلاص در راه رضای خدا در جبهه‌ها حاضر شده‌اند و مصاحبه امروز اجر جهاد آنها را زایل می‌کند.
فلاح‌فر تصریح کرد: بسیاری از رزمندگان افغانستانی دفاع مقدس درحالی که ۴۰ سال است با جراحات ناشی از جنگ تحمیلی دست و پنجه نرم می‌کنند، اما همچنان با مشکلات گذرنامه‌ای برای خود و خانواده‌شان مواجه هستند و مایه تأسف است که یک ایثارگر برای حفظ انقلاب و دفاع از کیان کشور ما جانبازی کرده باشد و ما هنوز او یا اعضای خانواده او را در خانواده بزرگ ملت ایران نمی‌پذیریم. هنگامی که برادران افغانستانی برای حضور در جبهه‌ها نام‌نویسی می‌کردند، هیچکس ملیت آنها را بهانه‌ای برای عدم پذیرش آنان نمی‌دانست اما اکنون بعضی از مسئولین، ملیت این عزیزان را بهانه می‌کنند تا آنها را نادیده بگیرند.
وی در ادامه ضمن تشریح برخی شاخصه‌های تیپ ابوذر در دوران دفاع مقدس گفت: در سال‌های آغازین جنگ تحمیلی، تعداد زیادی از رزمندگان افغانستانی که قبلاً از تمرینات نظامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای کسب آمادگی و رویارویی با اشغالگران سرزمین خود استفاده می‌کردند، دفع حمله رژیم بعث عراق و حفظ نظام جمهوری اسلامی را مقدم بر دفاع از کشور خود دانسته و به مناطق عملیاتی جنوب گسیل شدند.
وی ادامه داد: اگرچه در سال‌های اولیه دفاع مقدس، شاهد پراکندگی حضور رزمندگان افغانستانی در لشکرهای مختلف عملیاتی هستیم اما در ادامه با تدبیر فرماندهان جنگ، همه این رزمندگان در یک تیپ مستقل سازماندهی شده و تحت آموزش‌های تخصصی تخریب و شناسایی قرار گرفتند. تیپ ابوذر متشکل از رزمندگان افغانستانی باتوجه به همگرایی‌های فرهنگی این عزیزان با پیشمرگ‌های کرد در مناطق عملیاتی غرب، بر این جبهه متمرکز شد و در بسیاری از عملیات‌های مربوط به محور غرب، نقش مهم و تأثیرگذاری داشت.
این مستندساز و فعال رسانه‌ای جبهه مقاومت در ادامه مدافعان حرم لشکر فاطمیون را امتداددهندگان راه رزمندگان تیپ ابوذر خواند و تأکید کرد: در دوران دفاع مقدس، بخش‌ها و محورهای مهمی تحت کنترل رزمندگان افغانستانی تیپ ابوذر بوده است و حتی برخی از کارشناسان دفاع مقدس معتقدند که با دوراندیشی و آینده‌نگری، می‌توانستیم این تیپ را به گونه‌ای تربیت و سازماندهی کنیم که پس از جنگ تحمیلی، تبدیل به حزب‌الله دیگری در افغانستان شود اما متأسفانه بنا به دلایل متعدد این مهم حاصل نشد.
فلاح‌فر ابراز داشت: با همه این تفاسیر، امروزه مدافعان حرم لشکر فاطمیون امتداد دهندگان راه رزمندگان تیپ ابوذر هستند و امیدواریم حمایت از این لشکر مخلص و حماسه‌ساز پس از ریشه‌کن شدن داعش و آرام شدن اوضاع سوریه ادامه یابد تا همین رزمندگان تبدیل به سفرای فرهنگ اهل‌بیت (ع) در کشور خود باشند.
وی با گلایه از برخی رویکردها در قبال رزمندگان افغانستانی دفاع مقدس و شهدای مدافع حرم لشکر فاطمیون خاطرنشان کرد: این یک حقیقت تلخ است که اساساً بعضی از ما انسان‌ها، فراموش کار هستیم. همه ساله دلاورترین جوانان خانواده‌های شیعه افغانستان، داوطلب دفاع از حرم حضرت زینب (س) می‌شوند و پس از آموزش، در این جبهه‌ها حضور پیدا می‌کنند و با اینکه آنها نگرش ملی‌گرایانه ندارند و دفاع از اسلام و قرآن را منحصر در مرزهای خود نمی‌دانند اما بعضی از ما هنگام تشییع پیکرهای مطهر این شهدا، میان شهدای افغانستانی و شهدای ایرانی تفاوت قائل هستیم.
این مستندساز و فعال رسانه‌ای جبهه مقاومت در انتها ابراز امیدواری کرد: حمایت از این جوانان دلاور در هنگام بازگشت از جبهه‌های دفاع از حرم، می‌تواند زمینه شکل‌گیری نهضت‌های استکبارستیزانه را در کشور افغانستان ایجاد کند و اگر سرنوشت سیاسی و امنیتی همسایه شرقی ما برایمان مهم است، باید با حمایت و آموزش از ظرفیت جوانان باایمان افغانستانی برای تشکیل یک حزب‌الله افغانستانی در راستای مقابله با گسترش روزافزون داعش در این کشور استفاده کنیم.
انتهای پیام/
