یك لحظه هم از اسلام غافل نشویم/ دشمنان بیدار و در كمین نشسته‌اند
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، به مناسبت چهلمین سالگرد دفاع مقدس و در زادروز شهید «غلامعلی رضازاده» فصلی از زندگی و وصیت‌نامه این شهید را از نظر می‌گذرانیم.
زندگی‌نامه شهید:
همگام با طلوع هجدهم آذر ماه سال 1341، چونان آفتاب در تقدیر «سكینه و شعبان» درخشید. نامش «غلامعلی» بود و نخستین ثمره زندگی این زوج كشاورز كه در روستای «باغلو» از توابع «گیل‌خوران» در جویبار، روزگار طی می‌كردند.
به سبب مهاجرت خانواده، دوره ابتدایی‌اش در دبستان «ایثار» روستای «كلاگرمحله» جویبار گذشت. سپس با پایان پایه دوم متوسطه در دبیرستان «اُمید» این شهر، رهسپار جبهه‌های نبرد شد. با گفته‌های خانواده، گذری می‌زنیم به تقیدات و تعهدات دینی غلامعلی:
«كودكی بیش نبود كه نزد یك روحانی با نام «رضوانی» و «ملّا سلیمان»، قرآن آموخت. بزرگ‌تر كه شد، در انجام واجبات و ترك محرّمات، اهتمامی خاص داشت و اغلب، نماز را جماعت به پا می‌داشت.»
این نوجوان بابصیرت، تحت تأثیر اندیشه‌های شهید مطهری، در روزهای پرفروغ انقلاب به جمع تظاهرات‌كنندگان پیوست و هم‌پای آنان فریاد دادخواهی سرداد.
وی هم‌زمان با پوشیدن جامه پاسداری در 22 بهمن ماه سال 1360 به عنوان مسئول انتظامات پاسگاه جویبار مشغول به خدمت شد. سپس در 6/6/1362 در اوّلین عزام با سِمَت جانشینی دسته به جبهه مریوان عزیمت كرد و در دوّم آبان ماه همین سال، توسط عناصر ضدّ انقلاب، در دیوان‌درّه به فیض عظیم شهادت نائل آمد. این فرزند برومند وطن، اینك سال‌هاست كه چونان گوهر در گوشه‌ای از گلستان شهدای كارگرمحله به یادگار مانده است.
روایت مادر شهید:
«10، 15 روز قبل از رفتن ما به سفر حج، او و برادرش، «قدرت»، تصمیم به عزیمت به جبهه داشتند؛ امّا وقتی گریه مرا دیدند، منصرف شدند. هفت روز بعد از رفتن ما، غلامعلی راهی جبهه شد. بعد از دو، سه روز كه برگشتیم، نامه‌ای به ما داد و زیارت قبول گفت. ما برایش سوغاتی گذاشته بودیم، امّا چند روز بعد، خبر شهادت‌اش را برای‌مان آوردند.»
وصیت نامه شهید:
بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ اللَّهَ اشتَرىٰ مِنَ المُؤمِنينَ أَنفُسَهُم وَأَموالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ ۚ يُقاتِلونَ في سَبيلِ اللَّهِ فَيَقتُلونَ وَيُقتَلونَ
با درود و سلام به پیشگاه یگانه منجی عالم بشریت، حضرت مهدی، روحی و اروح العالمین له‌الفداء و نائب برحقش امام عزیز، این اسطوره مقاومت و علم و تقوا و فضیلت و با درود و سلام به روان مطهر تمامی شهدای گلگون‌كفن كه از تمام چیز خود گذشتند و مال و جان خود را وقف انقلاب اسلامی و اهداف مقدس اسلام عزیز كردند.
و همچنین به پیشگاه ملت سلحشور حزب‌الله و مدافع مكتب خونین سیدالشهداء وصیتم را با سخنان گوهربار امام عزیز شروع می‌كنم. «مكتبی كه شهادت دارد، اسارت ندارد.» امت اسلام، خداجویان، شیرمردان و شیرزنان ملت، اسوه نمونه بار دیگر لطف بی‌انتهای باریتعالی شامل حال ملتی دربند و اسارت دسته‌ای شد و خداوند ملت ما را لیاقت دانسته و در عصر غیبت كبری ولی عصر روحی له‌الفداء و نائب برحقش امام عزیز، این قلب تپنده امت اسلام و یار و یاور محرومین و مستضعفین جهان زندگی بخشیده و ملت ما را توسط امام عزیز این نعمت عظمی راهنمایی و هدایت و از خواب غفلت و ظلمت و تاریكی ستم شاهی رهایی داد و امام عزیز برای نجات اسلام، این مظلوم همیشگی تاریخ قیام كرد و زحمات و محرومیت‌های زیادی را متحمل شد تا موفق شد با وحدت امت اسلام، اسلام عزیز را به كشور رسول‌الله و امام زمان (عج) احیاء سازد و مردم به رهبری امام عزیز به قیام مستمر خود برعلیه كفر و استكبار ادامه دادند و در این راه افراد زیادی جان عزیز خود را تقدیم اسلام عزیز كردند تا انقلاب شكوهمند اسلامی به حول و قوه الهی به پیروزی اولیه‌اش رسید.
ما این انقلاب را با بهای گران‌قدری به دست آوردیم و خون بهترین عزیزان در پای این انقلاب شكوهمند ریخته شد و امروز ما وارث خون شهدایی هستیم كه خود رفتند و به معشوق رسیدند و مسئولیت خطیری برگردن ما نهاده شده است و باید به آن رج بنهیم و به سرمنزل برسانیم و از دشمن هراسی به خود راه ندهیم كه دشمنان اسلام به وحشت افتادند و حملات خود را برعلیه انقلاب شكوهمند اسلامی شدت داده و می‌دهند و توطئه و مزاحمت‌هایی در روند انقلاب ایجاد می‌كنند اما انقلاب با وحدت اقشار امت اسلام به رهبری امام عزیز موانع راه خود را یكی پس از دیگری از مسیر خود برمی‌دارد و به روند صعودی خود ادامه می‌دهد كه الحمدلله افكار مردم و كوچ‌نشینان بلاد اسلامی را روشن و آگاه و شكوفا ساخت و آنها را از جای‌شان حركت داد و برعلیه حكومت‌های فاسد و غدّار شورید و اعمال و امیال‌شان را دارد به نابودی مبدل می‌سازد و هر روز كینه و آتش خصمانه دشمنان اسلام برعلیه اسلام و مسلمین شدت می‌یابد تا از روند آن بكاهند و از صادر شدن این انقلاب اسلامی جلوگیری به عمل آورند و امت اسلامی را در فشارهای سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و نظامی قرار دادند امّا امت اسلام به دلیل حقانیت اسلام عزیز و با رهبری صحیح و به موقع امام عزیز و با وحدت و ازخودگذشتگی خود خم به ابرو نیاوردند تا توانسته‌ایم انقلاب را در جهان بشناسانیم و به دشمنان بگوییم كه ملت ما از هیچ چیز هراس به دل نمی‌گیرند.
اگر شما ما را توسط تحریم اقتصادی می‌خواستید در تنگنا و فشارهای سیاسی و اقتصادی و نظامی قرار بدهید، به فرموده امام عزیز در حقیقت ملت ما شما را تحریم كردند و هیچ وقت دست گدایی به سوی شما دشمنان دراز نمی‌كنیم.
ملت ما مصمم است كه با تلاش و كوشش مستمر خود و با كمترین امكانات كه در اختیارشان هست، بیشترین بهره‌برداری از آن را برای اسلام عزیز و رهایی از سلطه بیگانگان گامی به سوی خودكفایی بردارند.
امت اسلام! ما امروز در برهه حساس از زمان واقع شدیم و اسلام این مظلوم همیشگی تاریخ در دنیا مظلوم واقع شده است و دوران سخت و دشوار و سرنوشت‌سازی را سپری می‌كند و نیاز مبرمی به وحدت و فداكاری و خودگذشتگی من و شما عزیزان را دارد. ما باید همچنان وحدت خود را حفظ و استحكام ببخشیم و در مساجد دور هم جمع شویم و دعای كمیل و توسل برگزار كنیم و مناجات را فراموش نكنیم و به فرموده امام عزیز: «برادرنی كه توانایی رزمی دارند، به جبهه‌ها بشتابند» و از اختلاف‌ها دوری بجوییم كه انقلاب اسلامی این خون‌بهای شهدا نیازمند به وحدت است مگر نه این است كه به فرموده مظلوم آیت‌الله دكتر بهشتی، ما عاشقان خدمتیم نه تشنگان قدرت، انقلاب [ ] دشمنان اسلام به پایان برسانیم و ملت محروم و دربند عراق را از چنگال صدام كافر این اسیر سرسپرده غرب و شرق رها سازیم.
و با برادران مسلمان عراقی برای نجات و یاری رساندن مردم فلسطین و لبنان و غیره كه چشمان اشك‌آلود زن و فرزندان مظلوم‌شان به ایران اسلامی دوخته شده است و از شدت درد به اماممان این قلب تپنده امت اسلام نامه می‌نویسند كه ای امام تو بیا و به داد ما برس.
ما در قبال خون شهدا و محرومین جهان مسئولیت سنگینی بردوش خود احسس می‌كنیم. و باید به خاطر اسلام از سختی‌ها گذشت و صبر كرد و در مقابل مشكلات و سختی‌های ناشی از جنگ تحمیلی و بحران‌های اقتصادی با صبر و تلاش پیش رفت و امروز باید فداكاری كرد، چه در خودكفایی مملكت اسلامی و چه نیازهای جبهه برآورده ساخت و باید برای اسلام از سرخود گذشت چنانچه سیدالشهدا از سر خود گذشت.
باید از مال و فرزندان خود گذشت. امروز تمام اسلام یا تمام كفر و استكبار در نبردند. و اگر خداوند ما را هم لیاقت فدا شدن داد، بایستی افتخار كنیم. ما عاشقیم و عاشق الله و باید به سوی او روانه كنیم و اوج بگیریم. ما امروز باید فداكاری كنیم كه دو قله مسلمان و شیعیان دو معبد وحی كه در شغل صهیونیسم، اسرائیل غاصب و آمریكای جنایتكار است باید هرچه زودتر به فرموده امام عزیز با پیروزی اسلام بر كفر صدامی ادامه بدهیم از راه عراق برای نجات بیت المقدس و از آن پس به كعبه معظمه رهسپار شویم و از شغل غاصبان بیرون بیاوریم.
برادرن و خواهران! ما امروز مسئولیت خطیری بر گردن داریم و شهدا و خانواده شهدا و محرومین و مستضعفین بر گردن ما حق دارند و ما باید به نحو احسن آنها را انجام بدهیم. باید یك لحظه هم از اسلام غافل نشویم و غرورمان نگیرد و بی‌تفاوت نباشیم و خواب‌مان نگیرد و حال آنكه دشمنان بیدار و در كمین نشسته‌اند و هر لحظه فرصت پیدا كنند، برای نابودی اسلام عزیز آماده می‌شوند و مواردی هم امروزه دست و دامنگیر جامعه شده است و انقلاب را تهدید می‌كند، خوش‌بین بودن اسلام نسبت به خود و كنار زدن دیگران كه در حقیقت خادم اسلام هستند، ما باید مراقب اعمال و افعال خود باشیم كه به انحراف نرویم كه شیطان بزرگ در خودمان است و آن هم نفس اماره هست كه دشمن بزرگ ما انسان‌ها است و باید حداقل چند روز یك بار نفس خود را محاسبه كنیم كه چه كارهای ناصالحی ازش سرزده و برای علاجش خود را مهیا سازیم كه به فرموده پیامبر اكرم (ص) جهاد اكبر انجام دادیم.
پدر و مادر عزیزم! برادر و خواهرانم! به تمام وجود به شما عشق می‌ورزیدم و می‌ورزم. و ما یك انسان معمولی بودیم و هر زمان ممكن بود لغزش از ما سر بزند، و ممكن است ما روزی رضایت شما عزیزان را نسبت به خود جلب نكرده باشیم.
در هر حال من تقصیركارم و از خداوند متعال می‌خواهم كه الحمدالله با دل رئوف و مهربانی كه داری، اگر از این حقیر خاكی چیزی دیدی، مرا با بزرگی‌تان ببخشید. من از زحمات شما پدر و مادر عزیز و مهربانم قدردانی می‌كنم و شما برای من مربی خوبی بودید و مرا به سوی اسلام هدایت كردی.
به هر حال امروز در كشور ما این خانه بزرگ‌مان جنگ است و ما باید از نوامیس‌مان دفاع كنیم. امروز دشمنان اسلام برعلیه عقیده‌مان با ما می‌جنگند و ما نمی‌توانیم ساكت باشیم كه دشمن به حریم مقدس اسلام عزیز تجاوز كند و قرآن سنت رسول‌الله و ائمه معصومین را از ما بگیرند، پس ما برای دفاع از عقیده‌مان برخاسته‌ایم و رو به جبهه‌ها آورده‌ایم و ممكن است خداوند ما را لیاقت بدهد و ما را به سوی خود بخواند و ما به سوی او رهسپار شویم. به هرحال انسان یك روز به دنیا می‌آید و روزی از دنیا می‌رود چه بهتر كه در مسیر الله گام بردارد و به لقاء الله بشتابد.
پدر و مادر عزیزم! خوب می‌دانید كه وجود هر یك از ما امانت است و ما باید روزی امانت را به صاحب اصلی‌اش برگردانیم، خداوند در قرآن می‌فرماید امانت‌ها را به اهلش پس بدهید. پس شما هم راضی هستید روزی امانت خود را به صاحب اصلی‌اش برگردانید و نگرانی در این زمینه نیست.
پدر و مادر عزیزم، برادران و خواهران! از شما می‌خواهم كه مرا در پایان عمر حلال كنید و از شما شرمنده‌ام و هركس از دوستان و آشنایان بر گردن من حق دارند و از من بدی دیدند، مرا می‌بخشند. پدر و مادر عزیزم به كسی بدهكاری ندارم و پولی كه در نزد شما موجود است، پاكش كنید و اگر راضی هستید برای من نماز و روزه بدهید.
دعای به جان امام عزیز و رزمندگان اسلام را فراموش نكنید.
خدایا، خدایا تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهدار.
انتهای پیام/
