به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از آذربایجان‌شرقی، شهید «حسین متذکر» در اول دی‌ماه 1328 در شهرستان مراغه چشم به جهان گشود. وی پس از آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد و پس از مدتی مجاهدت در راه اسلام، سرانجام در تاریخ 17 اردیبهشت‌ماه 1364 در جزیره مجنون به شهادت رسید.
فرازی از وصیت نامه شهید:
بنام خداوند مهربان که با مهرش انسانها را بیاراست و با رحمش موجودات را بخشید و با رحمانیت خود همگان را سیراب کرد. بنام خدایی که از اول خود را بر ما شناساند و شکر که بعد از شناختن، عبد او گشتیم و چون عابدان به درگه او صورت گذاشته چون ذلیلان روی بر خاک مالیدیم اما نه عابدان که عارفند و بری از هر گناه و معصیت.
مانند آن بنده صاحب تقصیر که جز خجالت و روسیاهی ارمغانی ندارد، به درگاهش رو آورده ایم. شکر خدا را که عارف شدیم ولی نه عارفی که از همه بریده بر او پیوسته بود، عارفی بودیم بنام نه به عمل، عارف بودیم ولی نه در درجه عرفان بلکه در حد شناخت، شناختی که وظیفه هر انسان و مسلمان نه عاشق و مؤمن و متعبد.
ایاک نعبد را می گفتیم به زبان نه به قلب، نستعین را به فریاد می رساندیم اما نه بر حقیقت چون محیط این چنین بود و زمان آن چنان، تشنه بودیم، چشمه نیز فوران داشت و راه نیز مشخص. اما برای رسیدن موانع زیاد بود همه این موانع از خواسته های نفس و دلبستگی های زندگی و بود و نبودها بود و در محیط و جامعه ای که در آن حقیقت معلوم نیست و همه وجودها رنگ کذب به خود گرفته و مشخص نیست،این موانع برطرف نمی‌شود.
شکر خدا را که خداوند توفیق شامل حال ما کرده و به مکانی هدایتمان نمود که در آن هستی ها رنگ واقعیت را دارند دیگر غل و غش و ریا و رنگهای جذاب و كذایی وجود ندارد. در اینجا وجود، حقیقت خود و ماهیت واقعی را ظاهر و استعدادهای درون شکوفا می‌گردد. اینجا نام جبهه را بخود گرفته، اینجا شاهراه اصلی حقیقت است اینجا مسیر صراط مستقیم، خاک مقدس و مبداء ایثار و جانبازی و مقصد الى الله است.
انسان در اینجا از حزب الله به الى الله در پرواز، از تربت پاک به ملکوت اعلا در حال صعود، از جایگاه عاشقان به سوی معشوق در حرکت است. دیگر در اینجا جز خدا وجودی نیست که نقش و تحرک داشته باشد. تمام شکرهایم رسیدن به این معبد است و به مکان مقدس. زبانم قاصر. خودم بنده گناهکار و جز گناه چیزی در دست ندارم اما امید به رحمت خدا دارم. با این که دلم آلوده به افکار مادی است ولی دلبسته رحمت خدا هستم و امید به رحمانیت خدا دارم.
از همه برادران و خواهران جهادی درخواست دارم که اگر گناهی از من سر زده ببخشند. امیدوارم از روحانیت دست نکشید، آنها عامل محرک موتور انقلاب و حرکت دهنده چرخ‌های انقلاب و حیات بخشنده انسانها و آزادکننده بردگان به زنجیر کشیده استعمار هستند، دست از آنها نکشید که پیروزی نهایی نزدیک است.
اما ای مسؤولین شهر امیدوارم شماها سری به جبهه‌ها بزنید و چند مدتی از اتاق‌ها خارج و از میزها دور شوید تا بنگرید معبد عاشقان خدا را، تا اختلاف کنار گذاشته شود و رود و صمیمیت در میان رودخانه های شهر به حرکت بیایند و مردم از آب زلال وحدت بنوشند تا قلبها آرامش یابند.
ملت در سعادت بزیند و شیطان نفاق و اختلاف برای همیشه نابود شود. می‌دانید که کوچکترین اختلاف سبب تضعیف روحیه کسانی است که روح فعالیت و خدمت را دارند؟ برای شکوفایی استعدادهای مردم بکوشید و آن کنج نشینان را به صحنه آورید و درس خدمت را بیاموزید.
ای روحانیت عزیز این جوانها چشم به شما دوخته اند حرکات و سکنات شما را برای خود الگو می کنند همان طوری که شما امام را برای خود اسوه کرده اید، کاری نکنید که خدای نکرده عامل اشتباه یا بدبینی همان جوانها شوید که شماها را مرشد خود کرده اند. ارشاد فرزندان بعهده شماست، کوشا باشید و جوانان نیز پشت به روحانیت نکنند چون اگر روحانیت در صحنه نباشند گمراهی و ضلالت و ذلت حاکم بر جامعه خواهد بود.
در خاتمه از همه اقشار مردم درخواست دارم که امام را تنها نگذارند، نماز جمعه را خالی نکنند و مساجد را خالی نگذارند و در انجام وظایف محوله کوشا باشند و با خانواده شهدا با ملایمت رفتار کرده و به آنها احترام خاص قائل شوند. حلال کنند و از خداوند بخواهند که هرچه زودتر پیروزی را نصیب ملت و رزمندگان بفرماید و از گناهان ما درگذرد و ببخشد و در بهشت برین جایگزین فرماید. التماس دعا دارم از همه برادران و خواهران.
خون ما باید ریخته شود تا سیلی گردد تا صدامیان از بن کنده شوند، خون ما باید ریخته شود تا سیلی گردد تا کشتی انقلاب به حرکت درآید و کاخ ستمگران ویران شود، آزادی در جهان برقرار گردد و کشورهای مسلمان از یوغ ستمگران آزاد گردند.
سرباز ولی عصراقدس - حسین متذکر
انتهای پیام/
