گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ بعد از پیروزی انقلاب اسلامی که تغییرات بنیادی در نظام فرهنگی کشور اتفاق افتاد، همه جریان‌های فکری، هنرمندان، نویسندگان و ... در خلائی قرار گرفتند و نمی‌دانستند با تغییرات به وجود آمده باید به کدام سو بروند و چگونه به خلق اثر دست بزنند. هرچند حضرت امام خمینی (ره) در سخنرانی تاریخی خود در روز 12 بهمن و در بهشت زهرا (س) صراحتا به وجود سینما، رادیو، تلویزیون، مطبوعات و دیگر ابزارهای فرهنگی صحه گذاشتند اما اصحاب و فرهنگ و هنر همچنان در بهت و حیرت قرار گرفته بودند.
در همان اوایل اهالی موسیقی با تغییر مواضع و دیدگاه‌های خود آثاری پدید آورند که به مذاق برخی انقلابیون تندرو خوش نمی‌آمد، همچنین این افراد به آثار پخش شده از تلویزیون نیز انتقادات صریح داشتند و بیشتر تمایل داشتند از تریبون رادیو تلویزیون فقط اخبار و مناظره‌های سیاسی پخش شود.
در همه این تنگ‌نظری‌ها و حمله‌های متحجرین، حضرت امام خمینی (ره) و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مانند یک ناجی دوراندیش از اصحاب فرهنگ و هنر حمایت کردند و کشتی رو به دریای هلاک را از ورطه غرق شدن نجات دادند. در همان زمانی که می‌رفت موسیقی کشور برای همیشه نابود شود، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای امام جمعه وقت، از تریبون نماز جمعه از موسیقی به عنوان یکی از مظاهر تمدن حمایت و آن‌را ابزاری مؤثر در خدمت اهداف انقلاب به شمار آورند به‌شرط آنکه زبان مردم انقلابی باشد.
هرچند این میزان از توجه به فرهنگ و هنر در مشی سیاسی رهبران انقلاب‌های دنیا دیده می‌شود و اما باید دانست که امامین انقلاب اصحاب فرهنگ و هنر را به هیچ عنوان در قید بند نگه نداشتند و از آن‌ها ماشین‌های تولید آثار فرهنگی نساختند. بخصوص اینکه به آن‌ها اجازه آزمون خطا داده می‌شد تا خود به زبان و نظام فرهنگی انقلاب اسلامی مسلط شوند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی از آنجایی که خود در حوزه فرهنگ و هنر مانند علوم اسلامی صاحب اندیشه و رای و نظر است، حتی قبل از انقلاب با شاعران و هنرمندان ارتباط داشتند که این الفت و مؤانست بعد از انقلاب اسلامی عمیق‌تر و در زمان زعامت و رهبری ایشان عمیق‌تر شد، به گواه جلسات متعدد معظم له با هنرمندان و اهالی فرهنگ باید حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را در میان همه رهبران تاریخ یگانه دانست.
با توجه مشغله‌های پرشمار ایشان و مسئولیت سنگین و طاقت فرسای رهبری آن حضرت نه‌تنها از مقوله فرهنگ غافل نشدند که همه توان خود را معطوف فرهنگ و مسائل آن کردند. حتی نگاه ایشان در تقویت بنیان‌های اقتصادی، افزایش اقتدار نظامی و سیاسی، برای این است که پایه‌های فرهنگ اسلامی تقویت شده و مسیری باشد برای صدور انقلاب اسلامی.
به همین دلیل امام خامنه‌ای جلسات متعددی با اهالی فرهنگ و هنر داشتند که خوشبختانه علاوه بر تداوم اثرگذار نیز بود. بسیار اتفاق افتاده که یک فیلم سینمایی به مذاق مسئولان خوش نیامده اما با رای و نظر امام خامنه‌ای روانه پرده سینماها شده و برخلاف انتظار نه‌تنها اثر سوئی نداشته که مثمر ثمر نیز بوده است. برای نمونه فیلم سینمایی «بدوک» که به محرومیت مردم سیستان می‌پرداخت به بهانه سینمایی اجازه اکران نیافت، این فیلم وقتی به روئیت رهبر انقلاب اسلامی رسید علاوه بر تأکید ایشان بر اکران فیلم دستور مؤکد بر رفع محرومیت آن منطقه از سیستان که داستان بدوک در آن خطه می‌گذشت دادند، همچنین حمایت ایشان از فیلم سینمایی «آدم برفی» و «مارمولک» نشان از عمق اندیشه ایشان دارد.
بسیاری از جلسات رهبر معظم انقلاب اسلامی را به مناسبت‌هایی نظیر دیدار شاعران با معظم له در شب میلاد امام حسن مجتبی (ع) از رسانه ملی پخش شد که کاملا رسمی بودند و مخاطبان بسیاری این جلسات را از رسانه ملی می‌دیدند. در کنار این دیدارهای رسمی، جلسات غیر رسمی پرشماری برگزار شده است که تاکنون دیده نشده و اصحاب فرهنگ و هنر کاملا صمیمانه و بی‌تکلف حرف‌های خود را می‌زدند. در دیدارها حضرت آیت‌الله خامنه‌ای نه در مقام رهبر نظام اسلامی که مانند یک پدر و یک دوست صمیمی شنونده درد دل‌ها و انتقادات فرزند و دوست خود می‌شدند.
در این دیدارها هنرمندان و اصحاب فرهنگ بدون هیچ‌گونه محدودیت نکاتی را طرح می‌کردند که گفتن‌ها عجیب به نظر می‌رسید، شاید اگر کسی از حسن خلق و نیت رهبر انقلاب اسلامی خبر نداشته باشد، این جلسات را یک بازی رسانه‌ای تلقی کنند. پخش این جلسات نشان از وسعت نظر رهبر انقلاب اسلامی و اشراف ایشان به کاستی‌ها و مشکلات اهالی فرهنگ و هنر دارد. همچنین بسیاری از تنگ‌نظرانی که با اتهام زنی سعی دارند چهره مردمی رهبر معظم انقلاب را جوری دیگری ترسیم کنند یقینا تیرهای خود را بر سنگ دیدند.
ما همچنان که نیاز داریم چهره مقتدر، پرصلابت و شکوه رهبر اسلامی را ببینیم مشتاق دیدن چهره پدرانه ایشان هستیم که این چنین صمیمانه در حلقه بی‌ریای فرزندان و دوستان خود نشسته تا با شوخی‌ها و مطایبه‌هایی که میان‌شان می‌گذرد، حرف‌هایشان را نیز بشنود. قاطعانه باید گفت چنین نشست‌هایی در هیچ جای جهان نمونه ندارد و تنها می‌توان مانند آن‌را در حیات مبارک امام خمینی (ره) دید. اگر فرض کنیم کسی رهبر معظم انقلاب اسلامی را نشناسد با دیدن تصاویر برنامه «غیررسمی» به‌سختی باور خواهد کرد، این مردی که لباس روحانیت به تن کرده و به دور از تشریفات کنار هنرمندان نشسته رهبر کشوری است که نه‌تنها در نه منطقه که در سطح جهان اثرگذار است.
هرچند در مثل مناقشه نیست و ابدا قصد قیاس نداریم، اما چنین تصویری از رهبر معظم انقلاب اسلامی یادآور روایاتی است که پیامبر عظیم‌الشان اسلام (ص) در میان یاران خود می‌نشستند و به حرف‌های یاران خود گوش می‌دادند، چنان که اگر فردی غریبه وارد جمع آن‌ها می‌شد، نمی‌توانست بفهمد کدام‌یک پیامبر است. در حالی که همین پیامبر (ص) غراترین خطبه‌ها را ایراد می‌کردند و در کارزار نبرد چنان می‌جگیدند که امیرالمومنین می‌فرمایند: «وقتی که در جنگ‌ها کار بر ما سخت می‌شد به پیامبر (ص) پناه می‌بردیم.»
پخش برنامه «غیررسمی» اتفاقی مهم در تاریخ رسانه ملی است، این برنامه چهره دیگری از رهبر انقلاب اسلامی را به ما نشان داد که حتی دوست‌داران ایشان نیز کمتر با آن برخورد داشته‌اند. قطعا پخش این دیدارها و بازپخش آن‌ها می‌تواند تلاش دشمنان انقلاب اسلامی را برای مخدوش کردن تصویر آن حضرت بی‌اثر کند. علاوه بر این با مرور چندباره این دیدارها می‌توان به اشارات ظریفی که رهبر معظم انقلاب اسلامی به کنایت و در لفافه برای اهل معرفت و نظر می‌کنند پی برد. در پایان باید از این اقدام پسندیده رسانه ملی تقدیر کرد و امیدوارانه منتظر آن بود که این دیدارها و نشست‌های غیررسمی همچنان پخش شود.
انتهای پیام/ 161
