به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از سمنان، «معصوم معصومیان» فرزند «علی» 25 خرداد 1342 در شهرستان مهدیشهر به دنیا آمد، وی تا پایان دوره متوسطه درس خواند و زمانی که دیپلم گرفت به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت.
شهید معصومیان 26 اسفند 1366 در گوجار عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و پیکرش را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.
فرازهایی از وصیتنامه شهید
خدايا تو را شكر مى‌كنم كه به من لياقت دادى تا در زمره پيروان مكتب پيامبرت قرار بگيرم و تو را سپاس بيكران می‌گذارم كه مرا جز پيروان و شيعيان على بن ابيطالب اميرالمومنين (ع) قرار دادى و تو راشكر مى‌كنم كه مرا از پيروان و شاگردان مكتب امام زمان (عج) قرار دادى، هر چند شاگرد بد و تنبل هستم و تو را شكر مى‌گويم كه مرا جز لبيک گويان به نداى نايب امام زمان (عج) حضرت امام خمينى (ره) اين قلب تپنده مستضعفان جهان قراردادى هر چند بنده گنهكار ارزش آن را نداشتم اما تو از راه فضل با من رفتار كردى.
انقلاب اسلامى راهى را طى مى كند كه رسول اكرم (ص) طی مى كرد، قوانينى را مى‌خواهد پياده كند كه پيامبر خدا آنان را پياده كرد و عدالتى را مى خواهد كه على (ع) در راه آن عدالت، در محراب به شهادت رسيد.
انقلاب اسلامى و طليعه نهضت، حضرت امام (ره) در برابر مخالفين اسلام همچون سيد الشهدا (ع) عمل می کند و هدفشان اعتلاى كلمه حق است همان كلمه لا اله الا الله و محمد رسول الله كه تا مرز جان نيز در اين راه ايستاده است و اين راهى است كه پيامبران خدا و ائمه (ع) مى‌پيمودند و ما در ادامه آن راه، شهداى زيادى تقديم كرديم، افرادى عاشق و خود باخته بودند كه پروانه وار دور معشوق چرخيدند و سرانجام به معشوق رسيدند و در او ذوب شدند و بسى جاى سعادت برايشان است و رسالت ما در ادامه راه بسيار زياد است اگر سعادت مىخواهيم، اگر رضاى دوست مىخواهيم همانند آنان بايد وارد عمل شده و تا آخرين قطرات خونمان بایستيم.
ديروز در مقابل ابوسفيان‌ها، ابوجهل‌ها، ابولهب‌ها و يزيدهاى طغيانگر ايستادند و امروز در مقابل آمريكاى جهانخوار و صدام صيهونيست بايد ايستاد و آنان جملگى دست به دست هم داده‌اند تا تنها دشمن سرسخت خود اسلام را از بين ببرند و با فلسطين در مقابل تمامى كفر ايستاده‌ايم تمامى كفر در مقابل تمامى اسلام در اين زمان در حال جنگ است. شايد تا بحال اينگونه مطلب زياد گفته باشند اما شما صحبت مرا گوش مى كنيد؟ آيا مى خواهيد در روز قيامت در نزد پيامبر خدا سرافراز باشيد؟ يا خداى نكرده مى خواهيد آن روز را كه هر روزش چندين هزار روز دنيا هست در عذاب قهر و غضب خدا بسر ببريد؟
آيا مى خواهيد در پيش روى على‌اصغر حسين و حبيب بن مظاهر شهداى كربلا و پيش حسين (ع) كه آن گونه در دفاع از اسلام بدنش زير سم اسبان پاره پاره شد رو سفيد باشيد يا نه؟ آيا كل اين دنيا با ذخاير و زيبايی هايش به يک لحظه در بهشت بودن مى‌ارزد و يک لحظه در كنار دوست بودن در نزد ائمه اطهار و پيامبران بودن مى‌ارزد؟ هرگز؛ بخدا قسم من يک نفس كشيدن در آنجا را به تمام اين دنيا نمى فروشم و راهى را كه پيش گرفته ام مقدمه آن مقام و نيز راه شهدا و راه اسلام است و از خدا عاجزانه مى خواهم كه مرا در اين راه كمک كند و سرانجام مرا بسوى خودش بخواند در حالى كه از من راضى شده باشد و اگر او راضى شود به كمال رسيده‌ام «اللهم الرزقنا شهادت فى سبيلک».
انتهای پیام/
