به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از آذربایجان‌شرقی، شهید «حسین دلیر اکبری» در اول تیرماه 1345 در تبریز متولد شد. وی پس از رسیدن به کاپیتانی تیم ملی نوجوانان بسکتبال و پس از آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد و پس از حضور در عملیات‌های متعدد، سرانجام در تاریخ ششم فروردین‌ماه 1361 در عملیات فتح‌المبین به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
زندگی‌نامه شهید:
شهید «حسین دلیر اکبری» در اول تیرماه 1345 در تبریز متولد شد. وی در خانواده‌ای متوسط و در آغوش مادری مومنه و متعهد به مکتب ولایت پرورش یافت. حسین دلیر تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان الوند تبریز و دوره راهنمایی را نیز در مدرسه شهاب گذراند.
برادران بزرگ‌تر او ورزش بسکتبال را همدم اوقات فراغت خود قرار داده بودند و او نیز به پیروی از آنان وارد این عرصه شد. استعداد او در بسکتبال موجب شد که در اواخر زندگی خود، جزو یکی از اعضای خوب تسیم نوجوانان تبریز شده و چندین مرتبه به جوایزی دست یابد.
این دلاور وطن در سن 12 سالگی که مصادف با شروع انقلاب اسلامی شده بود فعالیت‌های انقلابی‌اش را با پخش اعلامیه‌های حضرت امام خمینی(ره) آغاز کرد. او که تمام وجودش لبریز از تلاش بود با نوشتن شعارهایی علیه حکومت دیکتاتوری شاه بر روی دیوارها و شرکت در تظاهرات، غیرت دینی خود را به نمایش گذاشت.
پس از پیروزی انقلاب نیز همراه برادر بزرگش رضا وارد واحد احتیاط 25 مسجد اصفهانیان شده و با زحمات شبانه‌روزی همراه با تحصیل به مدت 2 سال در آن‌جا مشغول بود. اقدام بعدی شهید اکبری تشکیل هسته مقاومت در مسجد قبرها بود که با همکاری دوستان خود انجام داد.
آمادگی جسمانی وی که موجب پیوستن او به اردوی تیم ملی نوجوانان بسکتبال شده بود بعث شد عنوان کاپیتانی تیم ملی را به دست آورده و با حرکت‌های انقلابی و رزمی عازم جبهه‌های حق علیه باطل شود. وی در خاصبان یک دوره آموزشی رزم یک ماهه را گذراند و سپس تحصیلاتش را از مهرماه 1360 در هنرستان وحدت تبریز از سر گرفت و مجددا در اواخر همان ماه به صورت داوطلب عازم جبهه‌ها شد.
وی پس از شهادت دکتر چمران به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و 6 ماه پس از نبرد با دشمن بعثی به مرخصی آمده و پس از اعزام مجدد از ناحیه دو پا ترکش خورده و مجروح شد.
این شهید والامقام درنهایت برای بار سوم به جبهه رفت و در تاریخ ششم فروردین‌ماه 1361 در عملیات فتح‌المبین در رقابیه مدال قهرمانی جهاد فی سبیل‌الله را در تاریخ ایران و نظام هستی بر گردن آویخت و رفت.
انتهای پیام/
