یه گزارش دفاع پرس، در رابطه با نوشتن پارچه، اگر مراسم عزاداری بود چند تا پیراهن پاره می کردیم و به هم می دوختیم و با مقداری دوده ی بخاری و روغن نباتی، پارچه ها را سیاه می کردیم و با خمیر دندان روی آن می نوشتیم، چون داشتن قلم، خودکار و غیره ممنوع بود. در روزهایی که باید جشن می گرفتیم نخ پتوهای سبز و سفید را در می آوردیم و با آنها پرچم جمهوری اسلامی ایران را می ساختیم و به دیوار آویزان می کردیم.
بااستفاده از کاغذهایی کوچک و گذاشتن آنها در لباس های زیر افراد بیماری که به بهداری می رفتند، اخبار و اطلاعات را به دیگر اردوگاه ها انتقال می دادیم.
در اردوگاه های موصل چهارصد و هشتاد نفر نیز حافظ قرآن مجید شدند که توسط دیگر برادران آزاده مورد تشویق قرار می گرفتند و در ضمن گروه سرود انقلابی هم تشکیل داده بودیم. خلاصه کار را به آنجا رسانده بودیم که سربازان عراقی می گفتند شما در اینجا هم حکومت اسلامی تشکیل داده اید.
راوی: آزاده قربان شجاعت
منبع:سایت جامع ازادگان
