وظیفه حکومت اسلامی نافی وظیفه مردم نسبت به یکدیگر نمی‌شود
گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ شناخت حضرت زهرا (س) و درک سیره آن حضرت تنها از عهده ائمه معصومین (ع) برمی‌آید، با این حال نمی‌توان نسبت این شخصیت برجسته مهم تاریخ بی‌تفاوت بود و قدمی برای شناخت ایشان برنداشت. بهترین راه ممکن برای شناخت حدودی حضرت زهرا (س) غور در بیانات عالمان بزرگ اسلام مانند امام راحل و رهبر معظم انقلاب اسلامی است.
متن پیش رو که قسمت اول آن را در ادامه می‌خوانید، حاوی بیانات امام خامنه‌ای (مد ظله‌العالی) است که مناسبت‌های گوناگون ایراد شده است و دارای مضامین مهمی است که باید آنها را مورد تحلیل قرار داد.
«مقامات معنوی حضرت زهرا (س) خیلی بالاتر از مبلغ تفکر ما است؛ خواص، در عالم معنا یک چیزهایی را درک می‌کنند، [ولی] ما انصافاً بیگانه هستیم و آن مقامات قدسی، آن «وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فیها» را نمی‌فهمیم، واقعا نمی‌توانیم درک کنیم، لکن رفتارهای معمولی زندگی را می‌بینیم و درس می‌گیریم.
آن چیزی که از این بزرگوار شایع و رایج است در زمینه مسائل فرهنگی، حجاب، ایستادگی در مقابل باطل برای اثبات حق، دفاع از ولایت و کمک به دیگران است. وقتی [فرزند ایشان] می‌پرسد که مادر [چرا] شما در حال دعا و تضرع فقط برای دیگران دعا کردی؟ جواب می‌شنود «اول همسایه، بعد خودمان» این یک مسئولیت اجتماعی را به ما یادآوری می‌کند.
یا در قضیه مسکین و یتیم و اسیر که خدای متعال در سوره‌ی هل‌اتی این جور با عظمت از این حادثه یاد می‌کند که هفده هجده آیه درباره این حادثه است.
این حادثه، یک حادثه نمادین است؛ بله، آنجا این بزرگوارها بر گرسنگی خودشان و همه اعضای خانواده‌شان صبر کردند و به یتیم و مسکین و اسیر کمک کردند، حضرت زهرا می‌توانست آنجا بگوید که بروید مسجد پیغمبر، آنجا حکومت اسلامی است اما وظیفه حکومت، وظیفه‌ی جامعه را نفی نمی‌کند. انسان‌ها در جامعه موظفند که به معنای واقعی کلمه به یکدیگر کمک بکنند؛ هم در زمینه مالی، هم فکری و هم آبرویی، انواع و اقسام کمک‌ها باید در جامعه شکل بگیرد؛ این درس و معرفت فاطمی است.»[1]
«مقام والا و غیر قابل توصیف دختر پیامبر اعظم (س)، از خود خدای متعال و از زبان اولیای الهی باید شنید و آموخت پیغمبر اکرم (ص) درباره فاطمه زهرا (س) فرمود: «سَیِّدَةِ نِساءِ اَهلِ الجَنَّة»؛ «سَیِّدَةِ نِساءِ العالَمین»؛ «سَیِّدَةُ نِساءِ الدُّنیا»؛ این‌ها همه با سندهای متقن از طریق شیعه و سنی نقل شده است؛ به نظر من از همه مهم‌تر همان «سَیِّدَةِ نِساءِ اَهلِ الجَنَّة» است. خدای متعال می‌فرماید: «وَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلًا لِلَّذینَ امَنُوا امرَاَتَ فِرعَون؛ [همسر فرعون] الگو برای همه مؤمنین، نه فقط برای زن‌ها؛ برای «لِلَّذینَ امَنُوا» [است]. یعنی خدای متعال برای همه مؤمنین دو زن را الگو قرار داده است: یکی زن فرعون، جناب آسیه یکی هم حضرت مریم. این دو، الگو هستند برای همه بشریت؛ برای همه مؤمنین عالم؛ این دو نفر و همه زن‌های برجسته و اولیای الهی در بهشتند، جایشان بهشت است؛ آن‌وقت فاطمه زهرا «سَیِّدَةُ نِساءِ اَهلِ الجَنَّة» است، سرور همه این‌ها است.»[2]
«زمینه سیره اهل بیت (ع) و اسوه بودن آنها به‌عنوان یک بشر، حرف زیاد است. خیلی حرف‌ها را هم زده‌اند؛ میدان هم برای حرف زدن زیاد است. ما باید به اسوه بودن حضرت زهرا (س) لام‌الله‌علیها) نگاه [کنیم]. با این نگاه می‌شود به این بزرگواران نگاه کرد و از درس گرفت. فاطمه زهرا (س) در میان صدیقین و صدیقات، صدیقه کبرا است، بزرگ‌ترین صدیقه است این بزرگوار.
در زیارت امام رضا (ع) وقتی نوبت به حضرت زهرا می‌رسد میگوید: اَللّهُمَّ صَلِ عَلی فاطِمَةَ بِنتِ نَبیِّک؛ این یک خصوصیت مهم است؛ البته قابل تأسی نیست؛ همه دختر پیغمبر نمی‌شوند؛ اما انتساب به پیغمبر به صورت دختر او، نشان دهنده رفعت مقام است. وَ زَوجَةِ وَلِیِّک، این هم دومی؛ البته این هم قابل دست‌گیری نیست و همه نمی‌توانند زوجه ولی خدا بشوند؛ اما رفعت مقام، رفعت شأن و جاه و جلال این بزرگوار را نشان می‌دهد وَ اُمَّ السِّبطَینِ الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّة؛ جنبه کاربردی این [خصوصیت]، بیشتر از آن دو صفت قبلی است؛ جنبه کاربردی تربیت سبطَین.
سبطینی که سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّة هستند، مادرشان این بزرگوار است؛ دامان پاکیزه این مادر است که توانسته این‌ها را تربیت کند. این آن چیزی است که می‌تواند برای ما به‌عنوان الگو و اسوه مطرح شود.
بعد، «اَلطُّهرَةِ الطّاهِرَةِ المُطَهَّرَةِ التَّقیَّةِ النَّقیَّةِ الرَّضیَّةِ الزَّکیَّة» که همه این‌ها کاربردی است؛ طهارت، با سه بیان که البته این سه بیان «طهر»، «طاهر» و «مطهر» تفاوت‌هایی از لحاظ معنا با هم دارند. طهارت روح، طهارت دل، طهارت فکر، طهارت دامان، طهارت سرتاسر زندگی. خب این کاربردی است، این برای ما درس است؛ باید سعی کنیم خودمان را تطهیر کنیم. بدون طهارت باطن نمی‌شود به مقامات و به حریم ولایت رسید؛ طهارت باطن لازم است. طهارت باطن، با تقوا، ورع و ملاحظه است؛ ملاحظه و مراقبت دائمی از خود طهارت به‌وجود می‌آورد.
البته انسان جایزالخطا است و ممکن است بر ما سیاهی‌هایی عارض بشود اما راه پاک کردن آن سیاهی‌ها را هم خدا به ما نشان داده، یاد داده که استغفار کنیم؛ قلباً از ته دل از خدای متعال معذرت بخواهیم؛ این استغفار است.
نقاوت و باطنی و قلبی؛ خصوصیات فاطمه زهرا (س) است. ما این‌ها را بایستی به‌عنوان و اسوه، در نظر داشته باشیم و خودمان را به آن نزدیک کنیم.[3]
[1] در دیدار مداحان اهل بیت (ع) 26 بهمن 1398
[2] در دیدار مداحان اهل بیت (ع) 17 اسفند 1396
[3] بیانات در دیار مداحان 11 فروردین 1395
انتهای پیام/ 161
