شلمچه؛ قطعه‌ای از بهشت

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس اعزامی به راهیان نور؛ خاکهای جنوب غربی کشورمان، شاهد دلاوریها و شهادت شمار زیادی از جوانان پاک است.

شلمچه را به عنوان کربلای ایران میشناسند، عملیات کربلای 5 با رمز یا فاطمه الزهرا (س) در این خاک مقدس انجام شد و بیشتر شهدای این عملیات با اصابت تیر به پهلو، آسمانی شدند.

در شلمچه احتیاج به روایت گری راوی نداریم، ذره ذره این خاک برایت روایت غریبانهای میسراید.

تمام مناطقی که کاروانهای راهیان نور به زیارت میروند، یک طرف و شلمچه طرف دیگر. شلمچه یک طرف و غروب شلمچه بیانگر احساسی دیگر است.

خاک شلمچه، قطعهای از بهشت است و نیرویی دارد که تو را از تمام قید و بندهای دنیا آزاد میکند و قلبت را به سخره میگیرند و هنگام بازگشت، آن را در کنار شهدا جا میگذاری.

بتول ابدی زاده 33 ساله، اهل تبریز و مربی امداد و نجات هلال احمر چند سالی می شود که پیاپی به عنوان نجاتگر هلالاحمر به زائران سرزمینهای نور خدمترسانی میکند. او میگوید که یک بار هم خادمی شهدا قسمتش شده است.

در ایامی که کاروانهای راهیان نور برای زیارت میآیند، او در این مناطق حضور دارد و سه یا چهار روز به شهر خود برگشته و دوباره همراه کاروان دیگری میشود.

ابدی زاده معتقد است که برای آمدن و خدمترسانی به زائران این مناطق باید به معنویات اهمیت داد و از ته دل احساس میکند که برای این کار، دعوت شده است چرا که بحث مادیات در این امر جایی ندارد.

او به یکی از خاطراتش اشاره کرد و گفت: چند سال قبل، اسمم را بر روی خاک شلمچه حک کردم و دوباره قسمتش شد که به شلمچه بیاییم و مطمئن هستم که هر دفعه برای آمدن به این خاک مقدس، باید شهدا دعوت نامه بفرستند.

او ادامه داد: هر سال که به شهرم برمی گردم به طور خیلی اتفاقی، مهر، کلیدجاکفشی یا مقداری از خاک شلمچه در کیفم جا میماند و همه اینها نشانهای از این است که بار دیگر به این منطقه برگردم.

با پخش شدن آهنگ حزین در شلمچه و گریه کردن، احساس سبکی میکنم و ارتباط خاصی با خدا و شهدا برقرار میکنم و ندای درونی قلبم میگوید که دوباره به شلمچه برگردم.

انتهای پیام/