چهل‌سالگی سرو/ شهید «اسفندیار رمضانی»؛

پیام این انقلاب را به مردم برسانید

در فرازی از وصیت‌نامه شهید «اسفندیار رمضانی» آمده است: برادر عزیزم! بعد از من گریه نكن و لباس سیاه بر تن نكن و مراسم سه و هفت و چهلم و سال را باشكوه برپا كنید و پیام مرا و این انقلاب را به مردم برسانید. بعد از من به خانه­‌ام برو و به بچه‌هایم دلداری بده و از آن­ها مواظبت كن.
کد خبر: ۴۳۶۴۶۷
تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۳۹۹ - ۱۵:۱۰ - 09January 2021

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، به مناسبت چهلمین سالگرد دفاع مقدس و در سالروز شهادت شهید «اسفندیار رمضانی» وصیت‌نامه این شهید را مرور می‌کنیم.

شهید «اسفندیار رمضانی» فرزند «اکبر» چهارم آذر ۱۳۲۸ در آمل به دنیا آمد و در تاریخ ۲۰ دی ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ منطقه عملیاتی شلمچه به شهادت رسید.

وصیت‌نامه شهید:

بسم‌الله الرحمن الرحیم

با درود و سلام فراوان بر امام زمان مهدی موعود (عج) و نائب بر حق‌اش خمینی بت‌شكن كه حسین‌وار درس شهادت را به ما مسلمانان جهان می‌آموزد و با سلام و درود بر رزمندگان اسلام كه حسین‌وار وارد صحنه می‌شوند و حسین­وار به شهادت می‌رسند. و با سلام و درود بر شهدای پاك‌باز كه با ریختن خون خود نهال انقلاب را آبیاری كردند و با سلام و درود بر خانواده شهدا كه مانند ابراهیم تنها پسر خود اسماعیل را در راه خدا قربانی می‌كنند.

وصیت به مادرم، مادر عزیزم! خوشا به سعادت تو كه مادر شهید هستی. تو حالا هم در این دنیا سربلند هستی و هم در آن دنیا پیش حضرت زینب (س) سربلند هستی.

مادرم! بعد از من گریه نكنید. به بچه‌هایم دلداری بدهید و لباس سیاه نپوشید چون كه شما با پوشیدن لباس سیاه و گریه كردن نه تنها مرا خوشحال نمی­‌كنید بلكه دشمن اسلام را خوشحال می‌كنید.

مادر جان! تنها خواهشی كه از شما دارم این است كه اگر مانعی نیست مرا در گلستان پاشاكلا پیش اصغر قربانی و شهید نعمت‌الله احمدپناه دفن كنید.

وصیت به همسرم، همسرم! بعد از من از بچه‌هایم خوب نگهداری كنید. چون كه اینها بچه‌های شهید هستند و خیلی محترم هستند. بعد از من بچه‌ها را تحت تعلیم و تربیت صحیح قرار دهید و نگذارید كه آنها كمترین احساس بی‌پدری كنند. بعد از من گریه نكنید و لباس سیاه نپوشید و دشمنان داخلی را خوشحال نكنید.

پیام این انقلاب را به مردم برسانید

وصیت به فرزندان، فرزندان عزیزم! پس از من از همدیگر و از مادرتان مواظبت نمایید. عزیزالله جان! از بچه‌هایم خوب مواظبت و نگهداری كن كه آن­ها اصلاً احساس بی‌پدری نكنند.

وصیت به برادرم، برادر عزیزم! بعد از من گریه نكن و لباس سیاه بر تن نكن و مراسم سه و هفت و چهلم و سال را باشكوه برپا كنید و پیام مرا و این انقلاب را به مردم برسانید. بعد از من به خانه­‌ام برو و به بچه‌هایم دلداری بده و از آن­ها مواظبت كن.

و در آخر از تمام دوستان و فامیلان و رفقا می‌خواهم اگر بدی كردم، به بزرگی خودتان عفو كنید و ببخشید. وصّی من پسر بزرگ‌ام عزیزالله رمضانی و ناظر من مادرم و شاهد من برادرم می‌باشد به امید پیروزی حق بر باطل.

خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.

خدایا! رزمندگان اسلام را پیروز و صحیح و سالم به خانه‌هایشان بگردان.

خدایا! ظهور مهدی‌ات را نزدیكتر بگردان.

خدایا! راه كربلا را باز بفرما.

خدایا! دشمنان اسلام در هر جایی كه هستند، نابودشان بگردان.

اسفندیار رمضانی  26/9/65

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها