«مهدی محمودی» کارگردان مستند «موسیقی زندگی من است» در گفتوگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاعپرس، به برگزاری چهاردهمین دوره جشنواره سینماحقیقت اشاره کرد و اظهار داشت: سینماحقیقت جدیترین رویداد مستند ایران است و همه مستندسازان به نحوی علاقهمند حضور و ارائه آثارشان در این رویداد سینمایی هستند. بخش شهید آوینی جشنواره نیز اتفاق مهمی است که به موضوعات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس اختصاص دارد اما آثاری که در این حوزه تولید و انتخاب میشود هنوز به لحاظ کیفی انتظارات را برآورده نکرده است.
وی با بیان اینکه فیلمهای زیادی در حوزه دفاع مقدس و جریان مقاومت تولید شده است، گفت: مردم هنوز بهاندازه کافی جریان مستندسازی دفاع مقدس و مقاومت را دنبال نمیکنند درحالی که شاهدیم وقتی بخشی از سریال پایتخت به موضوع داعش میپردازد، مردم این خطر را در خانه خودشان حس میکنند که نشان میدهد مستندسازان بایستی فیلمهای جدیتری را بسازند تا مردم از آنها استقبال کنند و از طرفی بسترمناسب پخش در رسانه ملی شرایط بهتری پیدا کند.
کارگردان مستند «موسیقی زندگی من است» نمایش آثار مستند را مهمترین چالشهای فیلمسازان این عرصه دانست و ادامه داد: شبکه مستند در چندسال گذشته عملکرد بهتری در حوزه پخش آثار مستند داشته است اما در این زمینه هنوز فاصله زیادی تا وضعیت مطلوب داریم چراکه بسیاری از مردم هنوز مستند را مختص و محدود به حیات وحش میبینند.
محمودی افزود: بودجههایی که برای تولید آثار داستانی در صدا و سیما و مراکز مختلف فرهنگی صرف میشود قابل مقایسه با هزینههای تولیدات آثار مستند نیست درحالی که اگر هزینه، وقت و امکانات بیشتری برای تولیدات مستند وجود داشت قطعاً در این زمینه میتوان شاهد تولید کارهای فاخر بود.
وی با تاکید براینکه تولید مستند درباره موضوعات استراتژیک ارتباط مستقیمی با مدیریت فرهنگی کشور دارد، گفت: شاهدیم هر موضوع و اتفاقی که در عرصه بینالملل درخصوص ایران رخ میدهد؛ بیبیسی خیلی سریع درباره آن مستند پخش میکند. این نوع واکنش آنها نشان میدهد مدتها برای تولید محتوا برنامهریزی، وقت و هزینه صرف کردهاند و توسط تحلیلگران و اتاق فکر پیشبینیهایی انجام دادهاند و برهمان اساس تولیدات را پیش میبرند. البته ما نیز چنین رویهای را دارم اما لازم است جدیتر به این مسائل بپردازیم. هفته گذشته شاهد درگذشت آیتالله مصباح بودیم آیا فیلم جدی درباره ایشان و شخصیتهای بزرگ دیگر وجود دارد؟ این وضعیت درحالی است که میتوان دراین زمینه پیشبینیهایی را داشت و براساس اتفاقات آینده برنامهریزی برای تولید فیلم و محصولات فرهنگی و هنری صورت گیرد.
کارگردان مستند «موسیقی زندگی من است» عنوان کرد: مستندسازی نسبت به گذشته پیشرفتهای زیادی داشته و جوانان زیادی درحال تولید کارهای خوب و فاخر هستند و در بین مردم جایگاه پیدا کرده است اما در قیاس با فیلم داستانی ما هنوز راه نرفته زیادی را در پیش داریم. البته در اینباره باید صبر و حوصله داشته باشیم و هزینه و سرمایهگذاری کنیم تا به جایگاه اصلی مستند برسیم.
محمودی دسترسی به اسناد تاریخی و آرشیوی را مهمترین مشکل و چالش مستندسازی سیاسی در ایران دانست و ادامه داد: درحال تولید یک مستند دانشجویی در رابطه با تاریخچه تشکلهای دانشجویی هستم؛ مصاحبههای بسیار خوبی را در این زمینه با افراد اثرگذار تشکلهای دانشجویی انجام دادهام اما متاسفانه علیرغم مراجعه به مراکز مختلف و با وجود قولهایی که داده شده، اما هیچ همکاری برای استفاده از آرشیوهای انجام نمیشود. مشکل آرشیو درحالی برای مستندسازان کشورمان وجود دارد که بی بی سی از نابترین آرشیوهای برای کارهایش استفاده میکند و برکسی پوشیده نیست که قسمت زیادی از این آرشیوها از داخل کشور به دست آنها رسیده است.
وی گفت: مستندسازان کشورمان برای استفاده از آرشیو مرکزی صدا وسیما مراحل مختلف را پشت سرمیگذارند و با سختگیریهایی که وجود دارد و با حجم محدود آرشیوی که در اختیارشان قرار میگیرد هیچگاه مسبب اتفاق بدی نخواهند بود. اگر مدیریت فرهنگی به مستندسازان داخلی اعتماد میکند تا اثری را درباره کشور تولید کنند، باید شرایطی در زمینه آرشیو وجود داشته باشد تا بتوانند فیلم جدیتری را تولید کنند.
کارگردان مستند «موسیقی زندگی من است» افزود: بیشترین محدودیتهایی که در زمینه آرشیو برای مستندسازان وجود دارد در موضوعات سیاسی است؛ البته نگرانیهایی که برای حفاظت از اسناد وجود دارد طبیعی است و حفاظت از آنها باید صورت گیرد اما بالاخره برای تولید مستند جدی، نیازمند آرشیو جدی و قوی هستیم. ما در این زمینه قائل به مراحل قانونی و سختیهای راه هستیم اما نتیجه کار باید منجر به اتفاقات خوب شود.
انتهای پیام/ 121