به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از مشهد، سردار شهید «حسن علیمردانی» در سال ۱۳۲۲ در روستای «آغل کمر» از توابع دهستان «بالا جام» شهرستان «تربت جام» چشم به جهان گشود.
شهید علیمردانی در سال ۱۳۵۲ در سفری که به «عراق» داشت، با امام خمینی (ره) آشنا شد و این آشنایی، او را در مسیر انقلاب قرار داد. تلاش وی در این راه، منحصر به پخش اعلامیه و اطلاعیه و نوارهای امام نبود، بلکه او به روشنگری در میان خانواده و فامیل پرداخت. انقلاب پیروز شد و شهید علیمردانی به قصد پیشبرد اهداف انقلاب لباس مقدس سپاه را بر تن کرد.
با آغاز درگیری‌های «گنبد»، راهی این شهر شد که از مهمترین عوامل شکست محاصره و فتح «گنبد» در درگیری با منافقین، ابتکار و شجاعت شهید «علیمردانی» بود.
با شروع اغتشاش در «کردستان» داوطلبانه به این خطه اعزام شد و بارها در کنار شهید «دکتر چمران» با گروه‌های تجزیه‌طلب جنگید.
حسن با صفای باطن و دلسوزی‌های پدرانه‌اش همه را مجذوب خود کرده بود و آن زمان که دست پلید جهان‌خواران از آستین صدام بیرون آمد، او باز هم برای از بین بردن ریشه‌های استکبار عزم خود را جزم کرد و به مناطق جنوب و غرب کشور اعزام شد و زمانی در «بستان»، گاه در «شلمچه» و مقطعی در ارتفاعات «الله اکبر» با دشمن زبون به مبارزه برخواست.
فتح ارتفاعات «الله اکبر» به فرماندهی او و توکل و مدیریت شهید «علیمردانی» در عبور نیروهایش از میدان مین بدون پاکسازی، در حین عملیات، بدون اینکه کوچکترین آسیبی به نیروهایش وارد شود از توکل او به خدا حکایت می‌کند.
این مرد خدا که در آخرین روزهای زندگی خاکی، فرماندهی گردان «روح الله» را بر عهده داشت در تنگه «چذابه» که برای جمهوری اسلامی از اهمیت خاصی برخوردار بود مقاومت جانانه‌ای در برابر ارتش تا بن‌دندان مسلح عراق از خود نشان داد. شهید علیمردانی به همراه نیروهای تحت امرش در بهمن ۱۳۶۰ توانست با ایستادگی خود و نیروهایش تنگه چذابه را حفظ کنند و مانع ورود نیروهای بعث عراق از طریق بستان به چذابه شوند.
شهید «علیمردانی» چند ساعت قبل از شهادت به سختی مجروح می‌شود اما به دلیل این شاید عدم حضور او در روحیه نیروها تأثیر خواهد گذاشت، در خط ماند و شجاعانه به نبرد ادامه داد و سرانجام در بعد از ظهر همان روز جام وصل را سر کشید و پس از عمری بال و پر زدن در اشتیاق دیدار روی دوست، به وصال نائل آمد.
در آخرین لحظات زندگی، از همرزمش می‌خواهد او را به طرف حرم اباعبدالله (ع) قرار دهد، آنگاه به حضرت سلام می‌دهد و جان به جان آفرین تسلیم می‌کند و به این ترتیب وعده دیدار در ۱۸ بهمن ۱۳۶۰ در تنگه «چذابه» برای «حسن علیمردانی» محقق می‌شود. روح بلندش با عرشیان نشست و جسم خاکی اش در بهشت رضا آرام گرفت.
در ادامه تصاویری کمتر دیده شده از این فرمانده خراسانی را می‌بینید.
انتهای پیام/
