به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، محمدسعید صفاری پژوهشگر هسته سلامت مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام طی یادداشتی درباره بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره عدم استفاده از واکسن‌های آمریکایی و انگلیسی نوشت: گاهی بعضی از ما، حواسمان نیست که کلمه دشمن، یعنی چه! این واژه در فرهنگ فارسی عمید این‌گونه ترجمه شده است: کسی که بدی و زیان کس دیگر را بخواهد و کینه از او در دل داشته باشد!
و برای دشمن، چه چیزی بهتر از هیاهوی همه‌گیری کرونا و موضوع واکسن، این فرشته نجات هستی! موضوع آن‌قدر‌ها هم سیاسی نیست! مسئله سلامتی امروز و نسل آینده ما است و باید نگران واکسن مهربانی دشمن قسم‌خورده‌ی خود باشیم.
اول تو!
گاهی بعضی از ما، حواسمان نیست که کلمه دشمن، یعنی چه! دهخدا دشمن را مرکب از «دش» به معنی بد و «من» به معنی نفس دانسته، یعنی دشمن، بد نفس است، بد دل است. در فرهنگ فارسی عمید هم این‌گونه ترجمه شده است: کسی که بدی و زیان کس دیگر را بخواهد و کینه از او در دل داشته باشد! دشمن حاضر است هر کاری بکند که به ما ضرر بزند؛ و چه چیزی بهتر از هیاهوی همه‌گیری کرونا و موضوع واکسن، این فرشته‌ی نجات هستی! یک فرصت ناب.
دشمن همان کسی است که باعث تلف شدن بیش از ۴۰ درصد جمعیت کشورمان بخاطر گرسنگی و سوء تغذیه و بیماری‌های ناشی از آن می‌شود! احمد کسروی می‌گوید: در سال ۱۳۳۶ قمری [..]در تبریز آشکارا می‌دیدم که توان‌گران دست بی‌نوایان را نمی‌گرفتند و وقتی خویشان و همسایگان خویش از گرسنگی می‌مردند، پروا نمی‌داشتند و مردگان از بی‌کفنی روی زمین می‌ماندند. یا آن‌جا که معتادانش برای گرفتن ساندویچ و قهوه برای اهدای خون داوطلب می‌شوند و کجا بهتر از ایران برای ارسال این خون‌ها و چه دلیلی بهتر از استفاده از فاکتور‌های انعقاد خون برای استفاده بیماران هموفیلی! چقدر به فکر ما هستند این‌ها! البته ایران تنها قربانی این ماجرا نبود، اما تنها کشوری هستیم که موفق به دریافت دریافت هیچ خسارتی از شرکت مریو نشده‌ایم. هرچند دیه و خسارت دوای درد قربانیان این حادثه نیست؛ و دشمن همان کسی است که با جسارت تمام سردار سرفراز و محبوب دل‌های مردم این کشور را، در دل شب و آن هم در کشور ثالث، در خون خود غوطه‌ور کرد و عمق دل ۸۰ میلیون ایرانی را، شعله‌ور! اتفاقی که شعار‌های ضداستکباری را برای نسل چهارم و پنجم انقلاب، معنادار کرد. واقعا به نظر می‌رسد عموم مردم و مخصوصا تصمیم‌سازان این مرز و بوم، باید روزی چند بار این موضوع را با خود مرور کنند. این دشمن که امروز در دام آتش خود دست و پا می‌زند، همان کسی است که قوت قلب مردم ایران زمین را از آنان گرفت.
می‌شود تصور کرد اگر این اتفاق برای کشوری مثل روسیه یا هرجای دیگری می‌افتاد و دست ایالات متحده به خون فردی در طراز محبوبیت حاج قاسم عزیز ما در آن کشور، آغشته می‌شد، حتی فکر خرید واکسن کرونا در این فاز از ایالات متحده به ذهن مردم و مسئولین آن کشور خطور نمی‌کرد.
شاید تک تک آن مردم حاضر بودند در شدیدترین حالت ممکن درگیر این ویروس شوند، اما به موش آزمایشگاهی دشمن قسم خورده خود، در نیایند. با این نگاه، کدام عقل سلیمی از ارسال ۱۵۰ هزار دوز واکسن فایزر، اهدایی چند شرکت خیریه در کشور ایالات متحده به ایران، بوی خیرخواهی احساس می‌کند؟ این خیریه‌ها، آن زمان که کودکان درگیر بیماری EB بخاطر شرایط تحریم و عدم واردات پانسمان ساده، از درد به خود می‌پیچیدند و ذره ذره آب می‌شدند، دقیقا کجا بودند؟
جالب‌تر آنکه همین چند ماه پیش، ایران بیشترین مشارکت در کارآزمایی بالینی چهار داروی ضدویروس کرونا (رمدسیویر، لوپیناویر، اینترفرون- بتا و هیدروکسی کلروکین) را داشته که در سکوت کامل خبری اجرا شد و هنوز هم اطلاعاتی در مورد ماهیت این برنامه و طراحان آن و سرنوشت اطلاعات آن، به عموم مردم داده نشده است! و موارد بی‌شماری که در تمام آن‌ها، «دشمنی» حس می‌شود.
اما مسئله آن‌جایی بوی تعفن به خود می‌گیرد که برخی در داخل کشور نیز بخاطر رسیدن به مقاصد سیاسی و جناحی، در جهت موافق دشمن شنا می‌کنند.
چندی پیش نماینده سابق مجلس در اظهاراتی بیان داشت: «به‌خاطر اینکه در لیست سیا‌ه FATF قرار داریم نتوانستیم ۵۰ میلیون دلار مبلغ سهمیه ایران از واکسن کرونای سازمان جهانی بهداشت برای هشت میلیون ایرانی را منتقل کنیم و سهمیه ایران باطل شد. مجمع تشخیص مصلحت نظام باید پاسخگو باشد».
دوم دی‌ماه نیز سخنگوی دولت در تریبون رسمی این اظهارات را تائید کرد و اعلام داشت: «در مورد انتقال پول بنابر قوانین تحریم و قواعد FATF چندین مرحله در انتقال پول با مشکل مواجه شدیم [..]امیدواریم با راهگشایی که رهبر معظم انقلاب برای امکان بررسی مجدد در مجمع تشخیص مصلحت نظام فراهم کردند، بتوانیم در این زمینه جلساتی داشته باشیم و آنچه به مصلحت کشور است را تا‌مین کنیم».
جای سؤال است که آیا این قوانین تحریم و قواعد FATF را، کسی جز همان دشمن، نگاشته است؟ آیا فروش نفت ایران توسط همان ایالات متحده تحریم نشده و باعث شده ارز واکسن، غیرقانونی تلقی شود؟
آیا نیاز است مجدد دشمن را تعریف کرد؟ آیا در تصمیمات خود، قانون‌گذار را در نظر می‌گیریم یا هر نهادی اقدام به قانون‌گذاری کند، آن را می‌پذیریم؟ بماند که باور کردنی نیست حجم بالای واردات از سراسر دنیا، پول نفت تسویه می‌شوند و حتما راه‌های دور زدن تحریم‌ها هم وجود دارد!
از بحث دور نشویم! نگارنده دید منفی به واکسیناسیون در مواجهه با ویروس کرونا نداشته و حتی در این مسئله بهداشت اجباری را مفید تصور می‌کند، اما مسئله این است: کدام واکسن؟ آیا واکسنی که «دشمن» تجویز و تزریق می‌کند؟ آن هم در شرایطی FDA خودشان، اذعان داشت آن را با فشار کاخ سفید تأیید کرده است؟ واکسنی که هنوز فاز نهایی خود را طی نکرده و سازمان جهانی بهداشت، مجوز استفاده اضطراری از آن را صادر کرده است؟ واکسن کشور‌هایی که با تحریم‌های دارویی شدید، سایر بیماری‌ها را بر این مردم تحمیل می‌کنند و حالا نگران کرونای ما هستند؟ قطعا خیر!
موضوع آن‌قدر‌ها هم سیاسی نیست! مسئله سلامتی امروز و نسل آینده ما است و باید نگران واکسن مهربانی دشمن قسم‌خورده خود باشیم، مگر آنکه دنیا از اثربخشی آن مطلع باشد و رؤسای فایزر، آن را روی فرزندان خود آزمایش کند! به قول معروف: اول تو!
منبع: فارس
انتهای پیام/ 341
