چهل‌سالگی سرو/

نگاهی به زندگی شهید «جواد شاه بلی»

شهید حاج «جواد شاه بلی اردکانی» فرزند علی بمان، در تاریخ ۱۳۴۱/۳/۵ هجری شمسی درخانواده‌ای مذهبی در محلۀ صدرآباد شهرستان اردکان دیده به جهان گشود. در تاریخ ۱۳۶۳/۱۲/۲۲ در عملیّات بدر در منطقه شرق دجله به آرزوی دیرینة خود یعنی شهادت نائل شد و روح بزرگ و ملکوتیش از جسم کوچک و خاکیش به جنان پرکشیده، بر مولایش سالار شهیدان (ع) مهمان شد.
کد خبر: ۴۳۷۱۵۳
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۳۹۹ - ۱۲:۱۶ - 13January 2021

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد،  شهید حاج «جواد شاه بلی اردکانی» فرزند علی بمان، در تاریخ ۱۳۴۱/۳/۵ هجری شمسی در خانواده‌ای مذهبی در محلۀ صدرآباد شهرستان اردکان دیده به جهان گشود.

پدر و مادر متدیّن و ولایی، پس از انتخاب نام فرزند امام هشتم، جواد، برای او با تمام توان در تربیتش کوشیدند. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در مدارس صدرآباد با موفّقیّت به پایان رساند. سپس جهت ادامه تحصیل در هنرستان فنّی شهید مطهری اردکان در رشته برق مشغول به تحصیل شد و با رتبۀ ممتاز از هنرستان فارغ التّحصیل شد.

دوران هنرجویی او در هنرستان مصادف بود با انقلاب اسلامی ایران. او مانند دیگر جوانان شهر و میهن اسلامیش در فعّالیت‌های انقلابی، مانند شرکت در راهپیمایی و مراسم ضدّ رژیم پهلوی و شعار نویسی، شرکتی فعّال داشت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) با تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عضویّت سپاه یزد پذیرفته شد و رسماً حراست از انقلاب و دستاورد‌های آن را آغاز کرد.

با شروع جنگ تحمیلی و با فرمان رهبرکبیر انقلاب، امام خمینی (ره)، مبنی بر حضور در جبهه‌ها و دفع دشمن متجاوز، چون دیگر مشتاقان جبهه و شهادت، سنگر سخت و جهاد در راه اسلام را برآغوش گرم خانواده و بستر نرم ترجیح داد.

سنگرنشینی عشق و ایثارش و هم نشینی با قدسیان و افلاکیانش، مهر تاییدی شد بر ولایت پذیری او. چندین بار مجروح شد؛ امّا به محض بهبودی نسبی، باز به جبهه‌ها باز می‌گشت. قرار و آرام او زمانی بود که در جمع رزمندگان باشد. اطاعت از والدین و کسب رضایت آن‌ها شرط اوّل زندگیش بود. در بین فامیل و دوستان از محبوبیّت خاصّی برخوردار بود.

شهید شاه بلی درحالی که مجروح بود و به علّت اصابت ترکش به قسمت لگن به شدّت رنج می‌برد، توفیق الهی یارش شد و به اتفاق والدین به سفر حج مشرف شد.

از خصوصیّات بارز اخلاقی او، اخلاص و دوری از ریا و تظاهر بود. زمان اعزام به جبهه از اینکه در بین جمعیّت و بدرقه کنندگان باشد به شدّت اکراه داشت. در طول دفاع مقدّس، حتی خانواده وی از داشتن مسؤلیّت‌های مختلف او مطلّع نبودند. هیچ گاه در جمع دوستان و خانواده اش از مسئولیّت‌های در جبهه خود حرفی نزد. .

مسؤ لیّتش به عنوان فرماندهی توپخانه تیپ الغدیر هم قبل از شهادت او برملا نشده بود و کسی از جایگاهش خبر نداشت.

این سردار مخلص و رشید اسلام سرانجام پس از شرکت در عملیّات‌های مختلف و چندین مرتبه مجروح شدن، در تاریخ ۱۳۶۳/۱۲/۲۲ در عملیّات بدر در منطقه شرق دجله به آرزوی دیرینه خود یعنی شهادت نائل شد و روح بزرگ و ملکوتیش از جسم کوچک و خاکیش به جنان پرکشیده، بر مولایش سالار شهیدان (ع) مهمان شد و سند و برگ زرینی شد بر دفتر افتخارات اسلام و تشیّع.

پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه بردستان و دوش مردم شهید پرور اردکان، در بهشت شهدا در کنار همرزمان به خون خفته اش به خاک سپرده شد.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها