بررسی مسئله سبک زندگی در یک کتاب
به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، کتاب «مسئله سبک زندگی» به قلم سیدابراهیم رئوف موسوی که به موضوع سبک زندگی جامعه ایران در جهان امروز می‌پردازد، منتشر شد.
با جدی‌تر شدن موضوع سبک زندگی در ایران، طرح عمیق این مسئله تبدیل به یک ضرورت شده است؛ این ضرورت به‌ویژه از آن رو است که کاربرد عنوان سبک زندگی سابقه زیادی در جامعه ما ندارد و در نتیجه اولین زاویه‌های ورود، حکم خشت اول را دارند.
نگاه فردی، غیرساختاری، غیراجتماعی و غیرتمدنی به موضوع سبک زندگی از خطرات بسیار مهمی است که این خشت اول یا سنگ بنا را تهدید می‌کند. درک بی‌زمان و بی‌تاریخ سبک زندگی سد بزرگی مقابل فهمیدن است.
سبک زندگی مفهومی است که در تاریخی خاص متولد شده است و نمی‌تواند به معنای لغوی آن تحویل شود؛ پس لازم است که اولا این مفهوم را در تاریخی که آن را متولد کرده است دریابیم و ثانیا متکی به شناخت اکنون و آینده خود، تشخیص دهیم که سبک زندگی در ایران ما چه جایگاهی دارد و در کدام سیر تاریخی طرح شده است.
در مجموعه حاضر تلاش اصلی بر توجه دادن به نوع طرح مسئله سبک زندگی و ابعاد مختلف آن است که از جمله ابعاد مهم آن، تشخیص مقولات و مسائل و ابعاد سبک زندگی است؛ از این‌رو موضوعاتی مثل خویشاوند و اطلاعات در مقولات سبک زندگی قرار گرفته‌اند تا امکان منظری متفاوت به سبک زندگی را مفتوح بگذارند.
در طرح مسئله سبک زندگی و ابعاد یا مقولات آن، تلاش بر آن بوده است تا اولا هر موضوع در ارتباط با دیگر موضوعات سبک زندگی ملاحظه گردد و ثانیا کلیت سبک زندگی در ارتباط با ساختارهای اجتماعی و ثالثا در ارتباط با نظریات علمی پشتیبان آن دیده شود. رابعا توجه به ماهیت تاریخی موضوعات و دلالت‌های مربوط به آن به‌نحوی زمینه نگاه کلی تأملات بوده است.
در بخشی از این کتاب آمده است: «سیطره تاریخ غربی بر عالم و غرب‌زدگی مضاعف دوران ما، که دوران پست مدرن و هیچ‌انگاری است، سخن از سبک زندگی دینی را به شدت صعب و پیچیده کرده است.
جامعه ایرانی، به رغم بن مایه‌های مستحکم هویتی و نیروهای فعال اجتماعی، با بسیاری ودایع و سنن و اسوه‌های فرهنگی خویش وداع کرده و ساز و برگ متناسب با معیشت دینی را از دست داده است، اما با برخورداری از همان بن‌مایه مذکور، یعنی هویت فعال و البته سرچشمه جوشان وحی، یقیناً می‌توان دوران گذار را به شوق وصال عالمی دیگر که مقتضایش آدمی دیگر است تدبیر نمود.»
انتهای پیام/ 121
