یادداشت/ موسی‌الرضا عبداللهی

ارتباط مستقیم دستاوردشناسی انقلاب اسلامی با کارآمدی نظام

اهداف هر انقلاب فقط از طریق توجه به کارآمدی و دستاوردشناسی آن تحقق می‌یابد؛ بر همین اساس دستاوردشناسی انقلاب اسلامی، ارتباط مستقیم با «کارآمدی» نظام دارد و بررسی دستاوردها بدون توجه به کارآمدی معنای حقیقی نمی‌یابد.
کد خبر: ۴۴۰۵۳۶
تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۳۹۹ - ۱۰:۰۴ - 02February 2021

گروه استان‌های دفاع‌پرس – «موسی‌الرضا عبداللهی» پژوهشگر دفاع مقدس؛ دهه فجر و ایام پیروزی انقلاب اسلامی فرارسید. تمام روزهای بهمن ماه یوم الله است. گرامیداشت ایام‌الله دهه فجر که یادآور حماسه‌ آفرینی‌های ملّت غیور ایران در سرنگونی رژیم طاغوت است و همچنین تبیین دستاوردهای انقلاب اسلامی یک ضرورت به شمار می‌رود.

دستاوردشناسی انقلاب اسلامی، ارتباط مستقیم با «کارآمدی» نظام دارد و بررسی دستاوردها بدون توجه به کارآمدی معنای حقیقی نمی‌یابد. زمانی می‌توانیم از دستاوردهای انقلاب سخن بگوییم که موفقیّت در کارآمدی، محقق شده باشد. اهداف هر انقلاب فقط از طریق توجه به کارآمدی و دستاوردشناسی آن تحقق می‌یابد.

اصولاً انقلاب‌ها برای تغییر بنیادین در رفتارهای اجتماعی صورت می‌گیرد. مقایسه ایران دوران ستمشاهی با ایران امروز در تحقق جمهوری اسلامی است که محدوده دستاوردشناسی را تعیین می‌کند. اگر این مقایسه همه جانبه و فراگیر مورد تجزیه و تحلیل کارشناسی قرار نگیرد، کارآمدی انقلاب اسلامی نمود پیدا نخواهد کرد.

تبدیل‌سازی نظام حکومتی و ساختار آن از شاهنشاهی به جمهوری اسلامی بر مبنای مشارکت عمومی مردم و شرع اسلام، بزرگترین دستاورد انقلاب اسلامی است، که حریّت و استقلال را برای مردم به ارمغان آورد و در پرتو آن اصلاح امور و تغییرات اساسی را در ساختار حکومتی بر پایه عقل، شرع و اخلاق تبیین کرد و نظام حکومتی را از سلطنتی و شاهنشاهی به مشارکت مردمی در حکومت تبدیل ساخت.

انقلاب اسلامی با این تغییر بنیادین، بزرگترین نعمت الهی را برای ملّت مسلمان ایران به ارمغان آورد و الگوی نوینی را بر پایه «مردم سالاری دینی» به جهانیان معرفی کرد و دست‌یابی به استقلال را بدون وابستگی به بیگانگان عینیت بخشید. عموماً وابستگی ذلّت‌آور است، چه در رفتارهای فردی و اجتماعی و چه در حکومت و سیاست، عزّت زمانی معنا می‌یابد که عظمت، عزّت و شخصیّت انسان حفظ شود.

آزادی حقیقی زمانی در جامعه محقق می‌شود که عامه مردم با انواع سلیقه‌ها و دیده‌گاه‌ها آزادانه بتوانند حکومت را چه در بُعد کیفی خدمات و چه در بُعد کمّی خدمات نقد کنند و حتی مخالفان نظام به راحتی بتوانند از طریق جراید عمومی تا آنجایی که مُخلّ مبانی نظام نباشد نکته نظرات خود را بیان کنند.

آنچه در کارآمدی نظام و دستاوردشناسی، مطرح است این است که آزادی بیان نباید همراه با دروغ، توطئه، توهین، افترا، تخریب و تهدید امنیّت جامعه باشد. تغییرات بنیادین در اخلاق جامعه و رهاسازی آن از آلودگی‌های فسادآمیز و اصلاح آن یکی دیگر از ابعاد دستاوردشناسی است که پیوند آن را با کارآمدی نظام تعیین می‌کند.

فسادهای سیاسی، اخلاقی، مالی، اجتماعی، رانت‌خواری می‌تواند در میزان کارآمدی نظام تعیین کننده باشد. اگر اصلاح این معضلات در جامعه نهادینه نشود بی‌کفایتی نظام به اثبات خواهد رسید و نشانگر آن است که دستاوردشناسی حقیقی واقع نشده است. انباشت سرمایه در دست یک گروه خاص و یا دولت، به هم ریختن تناسب جمعیّتی، تزلزل در بازار ارز، سرمایه و تولید، الگوی مصرف، توسعه خدمات، عمران و آبادانی، تولید و صنعت، بهداشت و درمان، فعالیت‌های اجتماعی و امنیّت جامعه، موضوعاتی است که بر پایه آنها کارآمدی و دستاوردشناسی جامعه مشخص می‌شود.

تغییر در ساختارهای فرهنگی در هویّت‌بخشی جامعه بسیار مؤثر است تا واقعیّت‌های دستاوردشناسی جامعه مورد تحریف قرار نگیرد.

تحریف ضمن نابودی کارآمدی نظام و به چالش کشاندن دستاوردها، انحطاط اخلاقی و اجتماعی را در جامعه گسترش داده و بی‌تفاوتی و تغافل نسبت به کارآمدی و دستاوردهای نظام باعث یأس و ناامیدی جامعه خواهد شد و افراد نسبت به دستاوردهای داخلی و خارجی نظام در مقایسه با قبل از انقلاب دچار تردید و عدم شناخت می‌کند؛ بر همین اساس امروز دستاوردشناسی برای جامعه و مقایسه کارآمدی نظام مقدس جمهوری اسلامی با قبل از انقلاب یک امر حیاتی و ضروری است که باید دستگاه‌های تبلیغی، فرهنگی، آموزشی و رسانه‌ای بصورت جدّی به آن بپردازند و فهم و دانش لازم را به جامعه به خصوص نسلی که شناخت کامل و جامعی نسبت به تاریخ گذشته ایران ندارند منتقل کنند تا باعث ارتقای آگاهی عمومی شود.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار