به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، به مناسبت چهلمین سالگرد دفاع مقدس و در سالروز شهادت شهید «علیرضا اسدی» وصیت‌نامه این شهید را از نظر می‌گذرانیم.
شهید «علیرضا اسدی» فرزند «قربانعلی» نهم آذر ۱۳۴۱ در جویبار به دنیا آمد و در تاریخ ۱۹ بهمن ۱۳۶۱ در منطقه عملیاتی فکه به شهادت رسید.
وصیت‌نامه شهید:
بسم الله الرحمن الرحیم
وَلا تَقولوا لِمَن یقتَلُ فی سَبیل‌الله اَموات بَل اَحیاء وَلکِنَّ لا تَشعُرون
کسی را که در راه خدا کشته شده مرده نپندارید بلکه او زنده و جاوید است ولیکن شما این حقیقت را درنخواهید یافت. (سوره بقره/ آیه ۱۴۹)
با درود به روان پاک شهیدان اسلام و رهبر کبیر انقلاب اسلامی، امام خمینی.
اینجانب علیرضا اسدی با قلبی محبوب و نفسی معیوب و عقلی مغلوب و هوایی غالب و طاعتی قلیل و معصیتی کبیر و لسانی مقرأ بالذنوب، معتقد به مکتب اسلام و شیعه ۱۲ امامی و معتقد به اصل ولایت فقیه که همان استمرار حرکت انبیاء می‌باشد، هستم. من در زندگی خود عمل خالصی را سراغ ندارم تا به آن تکیه کنم.
می‌خواهم که در صورت امکان عکس مرا به پیشگاه نائب امام زمان برده و به او بگویید که این سرباز اسلام و این نوکر اهل بیت و مخلص ولایت فقیه از تو درخواست دعا دارد، دعا کن تا خداوند از برکت وجودت گناهان و معصیت‌های او را ببخشد چرا که اگر دعا و شفاعت نباشد، روح‌مان در آن دنیا در عذاب است، زیرا وقتی امام سجاد از خوف خدا فریاد می‌زند ای کاش مادر مرا نزائیده بود.
من گناهکارم، چه کنم جز اینکه بگویم التماس دعا دارم از امام امت، همان امامی که ناجی انسان‌های خطاکار است. ناجی انسان‌هایی است که یک عمر درون گمراهی و خطا غرق بوده. ناجی همه ملت ایران بلکه ناجی تمام مستضعفان جهان است و بنا به قولی همه ما به اندازه یک بهشت و دوزخ به خمینی و اصحاباش مدیون هستیم. خلاصه این زبان قاصر به هیچ وجه قدرت توصیف ذر‌ه‌ای از مقام ولایت را ندارد که باید با تمام وجود پیرو عمل کننده خط امام بوده چرا که همه چیز ما از اوست.
روی سخنم با برادران همگردانی‌ام است. ای دلاوران اسلام! ای یاوران قرآن! ای کسانی که هم وابستگی‌های دنیوی را گسسته‌اید و با عزمی جزم و اراد‌ه‌ای الهی به دینت رضای خدا و مقصد قربةالی‌الله شب هنگام عارفانه به سوی معبود خویش دست به دعا برمی‌دارد و اشک شوق در این ره رحمت برگونه‌ها جاری می‌سازید. امام‌تان روح‌الله را دعا کنید. حضرت مهدی‌تان را دعا کنید از خدا بخواهید تا هرچه زودتر فرج آقا امام زمان را فراهم سازد و از همه شما می‌خواهم که مرا حلال کنید.
پدر و مادر عزیزم این را بدانید که انسان در راه خدا باید عزیزترین و باارزش‌ترین چیزهایش را بدهد و اگر اکنون شما فرزندی را در راه خدا داده‌اید، بدانید که خدا نیز بزرگترین صواب‌هایش را نثار می‌کند و تنها دادن فرزند مطرح نیست، بلکه بعد از آن باید شکرگزار و پیرو ولایت‌اش بوده و بعد از شهید شدن من باید نه تنها گریه نکرد بلکه خوشحالی‌تان مانند روزی باشد که من به دنیا آمدم و خدا مرا به شما بخشید.
پدر و مادر عزیزم! از شما می‌خواهم با تمام وجودتان مرا حلال کنید. حلال کنید به خاطر شب زنده‌داری‌هایتان، به خاطر روز‌ها و شب‌هایی که خودتان گرسنه خوابیدید، ولی نگذاشتید که به ما فشار بیاید از من بگذرید به خاطر روز‌ها و شب‌هایی که در بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها مرا بر دوش گرفتید تا نکند فرزندتان آسیبی ببیند و این را بدانید که با تمام وجود افسوس می‌خورم چرا که نتوانستم ذرّه‌ای از دریای بیکران رحمت‌تان را جبران کنم البته این هم تقدیر الهی بود و امتحان دیگر و بزرگتر برای شما، باید همه شکرگزار باشیم.
روی کنم با خواهرانم، خواهرانی که باید زینب زمان باشند و رسالت تنها من بلکه تمام جوانانی که در در این راه قدم نهاده و شهید می‌شوند به ثمر برسانند و این مهم انجام نمی‌شود مگر با مطالعه و تحلیل در مورد اسلام عزیز و به شما توصیه می‌کنم کتاب‌های اسلامی در مورد تربیت و تعلیم کودکان نوشته شده بخوانید تا بتوانید سربازان صدیقی برای اسلام و برای ولایت فقیه تربیت کنید.
در خاتمه می‌خواهم که همه فامیل مرا حلال کنند. دیگر عرضی ندارم جز اینکه مقداری بدهی دارم که با مقدار پول نقدی که هست تقریباً برابر است آن را بپردازید اسباب و اثاثیه‌ام را از قبیل یخچال و... به پدر و مادرم واگذار می‌کنم هر کاری دوست داشتند، با آن انجام دهند. دیگر نه از کسی طلبکار و نه به کسی بدهکار هستم. درخواست بعدی من این است که مرا در بهشت زهرا دفن کنند و بار دیگر با توصیه به این که در خط ولایت فقیه مردانه بایستید و با درود بیکران به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و شهدای گلگون کفن اسلام با شما خداحافظی می‌کنم. به امید روزی که حکومت اسلامی در سرتاسر جهان پیاده شود.
والسلام
علیرضا اسدی ۲۶/۰۴/۱۳۶۱
خدایا، خدایا تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهدار
انتهای پیام/
