به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، از گذشته تا امروز دانشگاهیان و به ویژه دانشجویان نقش و جایگاه ارزشمندی در نظام اسلامی داشته و دارند، تقدیم حدود ۴ هزار شهید دانشجو در ۲۱۸ رشته از ۱۰۶ دانشگاه دلیل برای اثبات این مدعاست، همچنین نکته قابل تامل در این زمینه اینکه، بسیاری از فرماندهان هشت سال دفاع مقدس نیز از دانشگاهیان و دانشجو بودند، به عنوان مثال شهیدانی چون، مهدی باکری، حسین علمالهدی، مهدی زینالدین و خیلیهای دیگر.
با این وجود یکی از این دانشگاههای تأثیرگذار در شکل گیری و سرنوشت پیروزی انقلاب اسلامی دانشگاه تبریز بوده که به عقیده کارشناسان و بهخصوص بر اساس مستندات و مدارک موجود این دانشگاه در مقایسه با سایر دانشگاههای کشور، نقش تعیینکننده و پر رنگتری داشته است.
از زمان شکلگیری نهضت و قیام امام خمینی (ره) در سال ۱۳۴۲ و تا به امروز همه آحاد و اقشار مختلف مردم با تقدیم خون هزاران شهید این نهال نوپای انقلاب را تبدیل به درخت تنومندی کردند. دانشگاه تبریز نیز در همان اوایل این نهضت بهعنوان عضو کوچکی از این خانواده در آبیاری این درخت سهم تعیینکنندهای داشته که تقدیم هفت شهید در این راه مصداق این واقعیت است.
از این رو شهادت شهید محمد تجلا و شهید محمد باقر رنجبر آذرفام در قیام ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ و شهادت شهیدان محمد غلامی و پرویز میرزایی در روز ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۷ در محوطه دانشگاه، حکایت از پیشتازی دانشگاهیان دانشگاه تبریز در سنگر مبارزه با رژیم استبداد پهلوی را نشان میدهد.
شهادت شهید حسن بخشایش در حادثه هفتم تیر و شهید ناصر زمانلو در یک عمل تروریستی را میتوان از جمله دیگر شهدای این دانشگاه در اوایل شکلگیری این انقلاب بیان کرد.
بدون شک و بر همین اساس میتوان گفت که پیشگامی در نهضت انقلاب اسلامی، تقدیم اولین شهید در قیام ۲۹ بهمن، شروع انقلاب فرهنگی از این دانشگاه و بهخصوص پشتیبانی علمی و تجهیزاتی از رزمندگان اسلام در دورا هشت سال دفاع مقدس از جمله افتخارات دانشگاهیان دانشگاه تبریز، در صحنههای خطیر انقلاب اسلامی بوده است.
البته نباید فراموش کرد که دانشگاه تبریز، از گذشته تا به امروز، بزرگانی زیادی را در عرصههای مختلف نظامی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی برای سربلندی، سرافرازی و شکوفایی کشورمان تربیت کرده که نمونه بارز آن سرداران و فرماندهان شهید دفاع مقدس است که در این راه نیز نزدیک ۱۰ شهید تقدیم انقلاب کرده است.
سرداران شهید مهدی باکری، فرمانده ۳۱ لشکر عاشورا و محمد حسن کسایی، فرمانده گردان انصار جهاد سازندگی از جمله فارغالتحصیلان و سرداران شهید دیگری همچون حسین امین مقدم، فرمانده واحد عملیات، عبدالکریم بلادی قناد، فرمانده گروهان، محمد حاتمی، معاون گردان، کاظم حجازیفر، فرمانده گردان، عسگر خلفیکشکی، معاون گردان و باباعلی دهقان، جانشین فرمانده گردان از دانشجویان این دانشگاه بودند که با ایمان و عمل و با روشهای ابداعی در جنگ تمامی معادلات نظامی و سیاسی جهان را بر هم زدند و نشان دادند که با ایمان به خدا میتوان با کمترین امکانات در مقابل دشمن تا دندان مسلح که از سوی همه ابرقدرتها و دولتهای بزرگ حمایت میشود، ایستادگی کرد و پیروز شد.
ناگفته نماند، دانشگاه تبریز در همان سال اول شروع جنگ تحمیلی حضور فعالی در جبههها داشته و در سال اول این جنگ نه نفر از دانشگاهیان این دانشگاه به شهادت میرسد که نمونه بارز آن شهید فرزاد بهزادبخت قمیصی اولین شهید دانشگاه در اولین ماه جنگ یعنی در تاریخ ۲۲ مهر ۱۳۵۹ در منطقه سرپل ذهاب به شهادت میرسد.
در کنار موارد بیان شده، گفته میشود دانشگاه تبریز در طول بیش از هفت دهه فعالیت خود فراز و نشیبها و روزهای تلخ و شیرین بسیاری را پشت سر گذاشته، ولی هیچکدام از این وقایع و حوادث به اندازه شب ۲۷ دی سال ۱۳۶۵ برای این دانشگاه مقدس و با عظمت نبوده، چرا که در این شب با عروج ۲۲ کبوتر خونین بال برگ زرین دیگری به تاریخ افتخارات دانشگاه تبریز میافزاید که نام آن برای همیشه و در همه حال دورانها ماندگار نموده است.
بر این اساس، در روز ۲۷ دیماه همان سال، حدود ساعت ۱۰ و ۳۰ دقیقه شب، این پرستوهای عاشق مورد هجوم وحشیانه رژیم بعثی عراق قرار گرفته و در نتیجه این هجوم وحشیانه ۲۲ نفر از دانشجویان مشغول در کارگاه به مقام والای شهادت نائل شده و ۷ نفر نیز مجروح گردیدند.
این در حالی است که دانشگاه تبریز در جنگ شهرها یعنی در بمباران هوایی سه نفر از دانشجویان و کارکنان خویش را نیز تقدیم این انقلاب میکند.
از سوی دیگر تعداد دانشجویان شهید استان آذربایجان شرقی ۳۱۲ تن اعلام شده، که برای دانشگاه تبریز افتخار است که از این تعداد، نزدیک ۱۵۰ دانشجوی شهید از این دانشگاه تقدیم انقلاب شده است. با این اوصاف یکی از زوایای پنهان جنگ رژیم بعث عراق علیه ایران، بمباران مکانهای غیرنظامی بود که دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی از جمله آنهاست.
آنچه اختصاصا در این زمینه مورد تاکید بوده، اینکه دانشگاه تبریز تنها دانشگاه کشورمان ایران عزیز است، که مورد حمله مستقیم هواپیماهای عراقی قرار گرفته است. نکته مهم دیگر اینکه، دانشگاهیان و به ویژه دانشجویان دانشگاه تبریز در طول هشت سال دفاع مقدس، علاوه بر حضور مستمر در جبهههای جنگ، در پشت جبهه نیز همیشه فعالیتهای مستمری برای تجهیز رزمندگان داشتند.
دانشگاه تبریز در بین دانشگاههای کشور در خط مقدم این تجاوز قرار گرفته، بهطوریکه به خاطر شهادت ۲۲ تن از دانشجویان این دانشگاه، بر اثر یورش وحشیانه رژیم بعثی به دانشکده فنی آن در حال حاضر دانشگاه تبریز در بین دانشگاههای ایران به مشهدالشهدای دانشگاههای کشور مطرح است.
به همین اعتبار، دانشجویان دانشگاه تبریز نیز به تبعیت از، ولی زمان خویش، در راه تحقق ارمانهای انقلاب از هیچ کوششی دریغ نکردند و علت اینکه در حال حاضر دانشگاه تبریز به عنوان «مشهدالشهدای دانشگاههای کشور» مطرح میشود، به خاطر شهادت ۲۲ تن از دانشجویان این دانشگاه، در ۲۷ دی سال ۶۵، بر اثر یورش وحشیانه رژیم بعثی به دانشکده فنی این دانشگاه بوده است.
بنابراین، از آنجایی که دانشگاهها در هر کشوری به عنوان یکی از مراکز ایجاد تحول، حرکت و شکلدهی به تصورات و باورهای افکار عمومی هر جامعهای بوده، و از این رو قشر جامع دانشگاهی نیز همچون سایر اقشار مختلف کشورمان در مواقع سخت و بحرانی، جزو پیشتازان و پیشقراولان حامی نظام و انقلاب بودهاند، که یکی از این دانشگاههای تأثیرگذار در شکلگیری و سرنوشت پیروزی انقلاب اسلامی و دوران هشت سال دفاع مقدس، دانشگاه تبریز بوده است.
کوتاه سخن آنکه شهدای دانشگاه و به ویژه شهدای دانشجو به عنوان سرآمدان ایمان و ایثار آگاهانه باید همیشه و در همه حال در فضاى جامعه ما زنده باشند و از این رو، زنده نگهداشتن یاد و نام این شهدا، گام نهادن در مسیر حرکت و راه آنهاست.
منبع: فارس
انتهای پیام/ 341