افول یا رشد انقلاب اسلامی در گرو تصمیم مردم!
گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ محمد امیدبخش؛ تا پیش از روز 22 بهمن چند حادثه مهم در کشور رخ داد بود؛ یک آنکه بسیاری از وابستگان رژیم پهلوی همراه ثروت کلانشان فرار کرده بودند و قدرت‌های بزرگ سیاسی و نظامی‌ای که فرار نکرده بودند در پستوها خزیده بودند. دو آنکه از روز 12 بهمن تا شب 22 بهمن هر روز اقشار و اصناف مختلف اعم از بازگان، سیاسی، نظامی و عموم ملت با رهبر انقلاب دیدار داشتند و امام در دهه فجر امهات نگرش انقلابی برای به زیر کشیدن دودمان پهلوی را انشاء کردند! سه آنکه در این مدت بسیاری از ارتشیان و نظامیان توبه کرده و به صفوف ملت پیوسته بودند. چهار آنکه در همه این روزها مردم انقلابی در خیابان‌ها حضور داشتند و درگیری‌هایی با ارتش به وجود آمده بود و نیز بسیاری از سازمان‌ها و ادارت به تعطیلی کشیده شده بود. در شبانگاه 21 بهمن 57 هم ملت یک‌صدا ندای الله‌اکبر را به عنوان رمز آرامش و پیروزی و وحدت خود سر دادند.
هرچند حکومت‌نظامی اعلام شده بود اما همه ملت می‌دانستند که در روز 22 بهمن می‌توان ضربه نهایی را بر پیکره کهنه دوهزار سال شاهنشاهی وارد کرد؛ امام اما باز هم به مردم در خصوص چارچوب‌ها و خط قرمزهای اسلامی هشدار می‌دهد؛
«شما در جریان مبارزات گذشته، رشد اسلامی و انقلابی خود را آشکار کرده‌اید؛ و اکنون بیش از پیش لازم است این رشد را به جهانیان نشان دهید تا جهانیان بدانند مردم مسلمان ایران می‌توانند بدون قیمومت این و آن، راه سعادت خود را انتخاب نمایند. لهذا از شما می‌خواهم که اولًا مانع آشوب و هرج و مرج بشوید و نگذارید آشوبگران مغرض به عملیاتی از قبیل غارت، آتش‌سوزی، مجازات متهمان و از بین بردن آثار علمی و فنی و صنعتی و هنری و اتلاف اموال عمومی و خصوصی دست بزنند. دشمن برای خراب کردن چهره نهضت از طریق نفوذ دادن افراد مفسد و مغرض در میان توده مسلمان دست به چنین کارها می‌زند تا نهضت ما را ارتجاعی و وحشیانه قلمداد نماید. من اکیداً اعلام می‌کنم که هر کس دست به چنین عملیاتی بزند، از جامعه انقلابی ملت مطرود و در پیشگاه خداوند متعال مسئول است»[1]
انقلاب و اعتراض ملت و تغییر حکومت هم در چارچوب اسلام است و هیچ چیز فراتر از اسلام نیست! حاکمیت نه از آن مردم که از آنِ اسلام است. در همه انقلاب‌ها و اعتراضات دنیا آنچه غالب می‌شود خواست و اراده مطلق مردم است فلذا حتی در عدالت‌خواهانه‌ترین انقلاب‌های دنیا-به حسب ظاهر- یعنی انقلاب کبیر فرانسه نیز کشتارهای وحشیانه از هرگونه کنترلی خارج می‌شود؛ اما در انقلاب اسلامی مردم باید در پی تحقق سنت‌ها و تقدیرات حاکم بر تحولات جامعه بشری باشند و بر اساس آنچه خواست خداوند است-هرچند در عقل بشری قابل‌فهم نباشد- حرکت کنند.
در باب ادامه انقلاب و مسیر تکامل آن هم باز اسلام است که حکم می‌کند؛ انقلاب اسلامی صرفاً شورشی خشمناک علیه ظلم نبود بلکه حرکتی به سوی تحول تاریخ و آماده‌سازی جوامع بشری برای رسیدن به آخرین آرزوی انسان یعنی «خداگونه شدن در جامعه» بود.
امام دوم انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تبیین ادامه خط سیر انقلاب اسلامی می‌فرمایند: «من یک نکته‌ای را در اینجا عرض بکنم. یک زنجیرهٔ منطقی وجود دارد؛ پیش‌ها این را گفتیم، بحث شده. حلقهٔ اول، انقلاب اسلامی است، بعد تشکیل نظام اسلامی است، بعد تشکیل دولت اسلامی است، بعد تشکیل جامعهٔ اسلامی است، بعد تشکیل امت اسلامی است؛ این یک زنجیرهٔ مستمری است که به هم مرتبط است.
منظور از انقلاب اسلامی- که حلقهٔ اول است- حرکت انقلابی است؛ والّا به یک معنا انقلاب شامل همهٔ این مراحل می‌شود. اینجا منظور ما از انقلاب اسلامی، یعنی همان حرکت انقلابی و جنبش انقلابی که نظام مرتجع را، نظام قدیمی را، نظام وابسته و فاسد را سرنگون می‌کند و زمینه را برای ایجاد نظام جدید آماده می‌کند.
حلقهٔ بعد، نظام اسلامی است. منظور من در اینجا از نظام اسلامی، یعنی آن هویت کلی که تعریف مشخصی دارد که کشور، ملت و صاحبان انقلاب- که مردم هستند- آن را انتخاب می‌کنند. در مورد ما، مردم ما انتخاب کردند: جمهوری اسلامی. جمهوری اسلامی یعنی نظامی که در آن، مردم‌سالاری از اسلام گرفته شده است و با ارزش‌های اسلامی همراه است. ما از این حلقه هم عبور کردیم.
منظور از دولت اسلامی این است که بر اساس آنچه که در دورهٔ تعیین نظام اسلامی به وجود آمد، یک قانون اساسی درست شد؛ نهادها و بنیان‌های ادارهٔ کشور و مدیریت کشور معین شد. این مجموعهٔ نهادهای مدیریتی، دولت اسلامی است. در اینجا منظور از دولت، فقط قوهٔ مجریه نیست؛ یعنی مجموع دستگاه‌های مدیریتی کشور که ادارهٔ یک کشور را برعهده دارند؛ نظامات گوناگون اداره کنندهٔ کشور.
بخش بعد از آن، جامعهٔ اسلامی است؛ که این، آن بخش بسیار مهم و اساسی است. بعد از آنکه دولت اسلامی تشکیل شد، مسئولیت و تعهد این دولت اسلامی این است که جامعهٔ اسلامی را تحقق ببخشد. جامعهٔ اسلامی یعنی چه؟ یعنی جامعه‌ای که در آن، آرمانه‌ای اسلامی، اهداف اسلامی، آرزوهای بزرگی که اسلام برای بشر ترسیم کرده است، تحقق پیدا کند»[2]
این بیانات دقیق رهبر معظم انقلاب اسلامی به عنوان منشور حرکت انقلاب اسلامی می‌توان در ادامه سخنان گرانبار امام خمینی نشان‌دهنده راهی باشد که به تمدن عظیم اسلامی منتهی خواهد شد؛ تمدنی که اقتصاد آن تعاریف موجود و ناکارآمد بین‌المللی را کنار می‌گذارد و با خلاقیت به نظام اقتصادی اسلامی دست پیدا می‌کند! همچنین نظام تعلیم و تربیت آن چنین خواهد شد.
در عرض تمام این موضوعات و روشن بودن نقطه هدف در حرکت انقلاب اسلامی آنچه همه متغیرها را دستخوش تحول می‌کند «انتخاب و تصمیم مردم» است! در حرکت انقلاب اسلامی به سوی ظهور هیچ سیر جبری و تعیین شده‌ای حاکم نیست و فرایند صعود و افول انقلاب کاملاً به دستان امت است![3]
هر تصمیم و کنش اجتماعی در بستر نظام اسلامی منجر به نتایجی می‌شود که تعیین‌کننده آینده انقلاب اسلامی است. سنت‌ها و تقدیرات حاکم بر جوامع یکی از عناصری است که با رعایت آن‌ها می‌توان رشد انقلاب را تضمین‌شده دانست.
[1]. صحیفه نور، ج6، ص125
[2]. بیانات در دیدار دانشجویان کرمانشاه (24/07/90)
[3]. إِنَّ اَللّٰهَ لاٰ یغَیرُ مٰا بِقَوْمٍ حَتّٰی یغَیرُوا مٰا بِأَنْفُسِهِمْ؛ یقیناً خدا سرنوشت هیچ ملتی را [به سوی بلا، نکبت، شکست و شقاوت] تغییر نمی‌دهد تا آنکه آنان آنچه را [از صفات خوب و رفتارشایسته و پسندیده] در وجودشان قرار دارد به زشتی‌ها و گناه تغییر دهند. (رعد/11)
انتهای پیام/ 161
