به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، به مناسبت چهلمین سالگرد دفاع مقدس و در سالروز شهادت شهید «غلام‌رضا حسن علی‌تبار» فرازی از وصیت‌نامه این شهید را از نظر می‌گذرانیم.
شهید «غلام‌رضا حسن علی‌تبار» فرزند «حسین» بیستم فروردین ۱۳۴۵ در بابل به دنیا آمد و در تاریخ ۱۶ بهمن ۱۳۶۴ در منطقه عملیاتی اهواز به شهادت رسید.
وصیت‌نامه شهید:
شهادت مرگ و جان دادن نیست، بلکه رسالت و جان یافتن است. شهادت ۲ چهره دارد، خون و پیام یکی وظیفه دارد مانند حسین (ع) خون خود را بدهد و دیگری پیام شهیدان را به گوش عالمیان برساند.
همه ما می‌دانیم که روزی باید از این دنیای پست و بی‌ارزش به یک دیار باقی و همیشگی برویم. هرچه در این دنیا اعمال نیک و پسندیده انجام دهیم در عالم جاودان، سربلند خواهیم بود. همان‌طور که پیامبر اکرم (ص) فرمودند «الدنیا مزرعۃ الاخرۃ» دنیا مزرعه آخرت است. پس چه بهتر در این دنیای گذرا و موقت اعمال پسندیده و کار نیک انجام دهیم که خداوند متعال آن اعمال را اجر و مزد والایی خواهد داد. از جمله این کار‌های بسیار خوب، جهاد در راه خداست که نزد حق تعالی جایگاه ویژه‌ای دارد.
خوشا آنان که از خوب و بد برای رضای خدا گذشتند و روسفید از این گذرگاه پرخطر عبور کردند. پدر و مادر عزیزم! درود خدا و اولیا او بر شما و تمامی پدران و مادرانی که فرزندان خود را با کمال اخلاص به مسلخ عشق می‌فرستند. از شما می‌خواهم که حلالم کنید. در شهادت من صبر داشته باشید و به انقلاب اسلامی وفادار بمانید.
مادر زجر کشیده‌ام! امروز انقلاب اسلامی ما برای تداوم خود به این خون‌ها احتیاج دارد. مبادا که دلبستگی به من، تو را از یاد خدا غافل کند. هر وقت که به فکر من افتادی و یا برای از دست دادنم افسوس خوردی، بیندیش که همه‌ی مظاهر این دنیا فانی است و نباید به خاطر از دست رفتن آن‌ها غصه خورد.
خواهران عزیزم! در کارهایتان حضرت زهرا (س) را الگو قرار دهید و در حفظ حجابتان نهایت سعی و تلاش را را بنمایید که حجاب پاسدار ارزش واقعی زن است. در عزای من شیون نکنید و همچون زینب (س) صبر پیشه کنید، که خدا با صابران است.
انتهای پیام/
