به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، مراسم گرامیداشت شهدای عملیات کربلای 8 بعد از ظهر روز گذشته در ضلع شرقی قطعه 29 بهشت زهرا برگزار شد.
پس از قرائت زیارت عاشورا در جوار قبور مطهر شهدا یکی از رزمندگان به بیان خاطراتی از این عملیات پرداخت و گفت: ما جزو نیروهای لشکر 10 سیدالشهدا بودیم. قرار بود تا خط 1000 و 1500 برویم و در آنجا خط پدافندی شکل دهیم. محل عملیات لشکر ما نیز بین دو لشکر دیگر بود.
وی ادامه داد: ساعت 2 نیمه شب روز 18 فروردین عملیات با رمز یا صاحب الزمان(عج) آغاز شد. منطقهی عملیاتی محدود بود و نیروهای زیادی در منطقه بودند، لذا باعث شده بود که نیروهای ما با نیروهای لشکر 19 فجر و 31 عاشورا تداخل یابند.
این رزمنده خاطرنشان کرد: از آنجایی که هدف از اجرای این عملیات تصرف تنومه و ابوالخصیب بود، دشمن بسیاری از امکانات خود را به آن منطقه آورده بود و وقتی ما اسیر گرفتیم، اسیرها به ما گفتند که ما میخواستیم به شما حمله کنیم اما شما پیشدستی و زودتر اقدام کردید.
وی افزود: در منطقه 1.5 در 1.5، پنج لشکر عملیات انجام میدادند، لذا آتش بسیاری بر سر نیروها بود که این حجم آتش در طول جنگ کم نظیر بود و دشمن خط اول را با کاتیوشا میزد که غیرمنتظره بود. نزدیک به ظهر نیز شیمیایی زدند اما رزمندگان مردانه ایستادند.
رزمنده لشکر 10 سیدالشهدا اظهار داشت: در خط نبرد همه چیز به هم ریخته بود. به قدری ادوات و تانک در منطقه بود که به راحتی میشد آ«ها را منهدم کرد.
وی با بیان اینکه برخی از شهدای عملیات کربلای هنوز مفقودالجسد هستند، به بیان خاطرهای در رابطه با شهید "مجتبی دقیقی" پرداخت و گفت: این شهید هنوز مو در صورتش نبود و جزو تیم شناسایی تخریب بود. برادرش نیز دو هفته قبل از عملیات کربلای 8 به شهادت رسیده بود. برادر دیگرش نیز مسئول ستاد لشکر سیدالشهدا بود. به بچهها گفته بودیم که خیلی مراقب باشند تا مجتبی جلو نرود.
این رزمنده تصریح کرد: گردان ظهیر قرار بود به خط برود. به دنبال کسی بودند تا مسیر را بلد باشد. مجتبی مسیر را بلد بود، به ناچار قرار شد او به همراه گردان برود. قبل از اینکه به خط برود، نزد برادرش در قرارگاه تاکتیکی رفت تا خداحافظی کند. این رزمنده پلاک نداشت و لباسش را به خاطر اینکه کمی نجاست داشت بنابر احتیاط با لباس برادرش عوض کرد.
وی ادامه داد: برادرش میگوید هرچه اصرار کردم تا اقدامی کند و پلاکی بگیرد، قبول نکرد. مجتبی به خط میرود. در هنگام عبور از معبر، به قدری آتش بر معبر ریخته که معبر قفل میشود و مجتبی آنجا مجروح میشود.
این رزمنده به نقل از برادرش میگوید: من میتوانستم بروم مجتبی را به عقب برگردانم اما همهی آنهایی که روی زمین افتاده بودند، برادرم بودند و پیکر مجتبی در منطقه ماند.
وی در پایان به شهید قرامشلو نیز اشاره کرد و گفت: این شهید یک نوجوان 13 ساله بود. رزمندگان در عملیات کربلای 8 مردانه ایستادند و به شهادت رسیدند و برخی نیز پیکرهایشان بازنگشت.
انتهای پیام/
